DNA test kind

[Driver]

Ik had in december 2009, gedurende twee weken, een soort relatie met een jonge vrouw. Toen ze mij na twee weken vertelde dat ze in verwachting was van haar exvriend heeft ze het geheel beëindigd. Ondertussen zijn mijn huidige vriendin en ik toekomstplannen aan het maken en dacht ik dat mij geluk niet meer op kon... tot ik onlangs een bericht kreeg van die ene vrouw ... haar kindje is ondertussen 1 jaar oud (geboren eind juni 2010) en nu beweert ze dat het mijn kind is.

Ik heb haar om een DNA test gevraagd omdat ik zekerheid wil. Zij heeft gezegd dat ze dit niet wenst omdat ze haar/ons kind niet wil delen met een man.

Nu zit ik met gemengde gevoelens ... ik denk dat het kwa tijdstip helemaal onmogelijk is dat ik de vader ben, zeker omdat ze het al na twee weken wist dat ze zwanger was dus ik vermoed (omdat de meesten hier pas later achterkomen) dat ze al langer zwanger was en dus inderdaad van haar exvriend. En als ik uitreken wanneer ze bevallen is ... dan klopt het sowieso ook niet, maar ze blijft volhouden dat het kind van mij is. Wat als ik het toch zou kunnen mishebben ?

Kan ik een dna test eisen via de rechtbank ? Ik heb haar gesprekken opgeslagen waarin ze beweert dat ze 100% zeker is dat ik de vader ben maar dat ze het kind niet wil delen op geen enkele wijze. Maar indien het toch mijn kind is, wil ik er ook voor zorgen.

[Franciscus]

procedure DNA testen is hier reeds meerder malen besproken
Onder zoeken en dan woord DNA kan al helpen

vb http://www.juridischforum.be/forum/view ... NA#p159621" onclick="window.open(this.href);return false;

[Driver]

Ik vind enkel dingen terug mtb DNA testen als je denkt NIET de vader te zijn in gevallen waarbij je reeds het kind erkent hebt. Maar in mijn geval wil de moeder geen erkenning (van geen enkele man) maar ze zegt wel dat het mijn kind is. Voor mij is het dus nog steeds niet duidelijk of ik een DNA test kan eisen en indien toch positief (wat ik niet verwacht) een erkenning en een verblijfsregeling. Ik kan niet slapen van het feit dat iemand beweert dat ik een kind heb en dat ik het niet mag zien... kan ik dus via een advocaat hiervoor een procedure opstarten ? Echter, ze is net verhuisd en ik ken haar nieuw adres niet

[Franciscus]

U woont niet samen dus er is geen bezit van staat noch hebt u het kind erkend bij dienst bevolking.
Moeder kan aan de 'vermoedelijke' vader vragen het kind te erkennen.
Indien deze niet ingaat op de vraag zal de moeder naar de rechtbank moeten stappen en daar de vraag stellen.
Rechter kan dan een DNA-test opleggen. Indien positief ... kan je als vader erkend worden.
Indien negatief kan je kosten enz terugvorderen wegens ......

Haar kindje is ondertussen al een jaar oud...... is het kind erkend door die andere man??
Woont ze daar mee samen???

[Bijtje]

ze wil niet delen met en ze wil geen erkenning door "een andere man" dus ik veronderstel dat het kind niet erkend is door eender wie. In dat geval moet men een dna test kunnen vragen aan de rechter. maar ik weet het eigenlijk niet zeker. Indien het uw kind niet is ... heeft u wel alles voor niets gedaan ? En indien wel, hoe gaat u de rechter ervan overtuigen dat u een band met het kind kunt opbouwen als het al 1 jaar oud is en u (veronderstel ik) niet kent ?

[Driver]

Het kind is door geen enkele man erkend. Zij wil dit namelijk niet. Haar droom is
om haar zoon alleen op te voeden zonder bemoeinissen van eender welke man. Maar
omdat zij beweert dat het mijn kind is, lig ik er wel van wakker ! Want als het mijn
kind is wil ik dat met zekerheid weten en heeft het kind recht op MIJ ! Dus opnieuw
de vraag of IK een DNA test kan eisen aan een rechter op basis van deze gegevens. Ik
heb haar mails nog waarin ze zegt dat het mijn kind is maar dat ik het niet mag
erkennen. Het zou oneerlijk zijn als een moeder een DNA test zou kunnen eisen maar een vader
in bijna dezelfde situatie dan niet. Hoe kan ik dit het beste aanpakken ?
En ik ben van plan, indien het mijn kind niet is om haar de alle gerechtskosten enzovoort te
laten betalen omdat ze wél beweert dat het mijn kind is en van niemand anders kan zijn.
En als het mijn kind wel is wil ik een regeling op papier voor een verblijf bij mij en een
deftige kostenregeling. Ik begrijp ook wel dat ik hem geen week om week zal krijgen in begin
maar ik zal vragen om dit op te bouwen, desnoods met een soort begeleiding.Ik heb gehoord
dat ik na kennisname van het feit dat men vader zou kunnen zijn maar 1 jaar tijd heb om
kenbaar te maken dat ik een band wens met het kind. Ik heb dus nog maar enkele maanden de
tijd !

[Mariette]

Wat was dan de reden waarom de moeder na 1 jaar+zwangerschap, dan toch ineens gaat beweren dat jij de vader bent?
Je zegt zelf dat het quasi onmogelijk is gezien het tijdstip van geboorte, dus als ze niet vraagt achter alimentatie of andere financiele bijdragen, zou ik het onderwerp gewoon afsluiten.

[Driver]

Zij denkt dat ik het kind nu niet meer kan erkennen omdat het al 1 jaar oud is en daarom heeft ze het nu pas gezegd. Sorry maar waarom zou ik dit laten rusten ? Ik kan toch een verkeerde berekening gemaakt hebben (missen is menselijk) en als u zou denken dat u eventueel een kind zou hebben ... zou u het dan écht zomaar afsluiten ? Ik niet !

[Driver]

't is net omdat ze geen alimentatie vraagt dat ik ben beginnen twijfelen of ze niet de waarheid zegt. Welke reden kan iemand hebben om daarover te liegen als men geen geld wil eisen ?

[Mariette]

't is net omdat ze geen alimentatie vraagt dat ik ben beginnen twijfelen of ze niet de waarheid zegt. Welke reden kan iemand hebben om daarover te liegen als men geen geld wil eisen ?

waarom zou ze het anders ineens in uw nek gedraaid hebben?

Nieuw verschijnsel:

vroeger: jaja gij zijt de vader, kom trouw met me en we zorgen samen voor het kind

antwoord: wie ikke? nee nee kannie, maar allez ik zal trouwen

nu: jaja gij zijt de vader, prematuurke van 12 maanden, maar kom volgens mij zijt gij het, maar ik wil niks

antwoord: hoezo ge wilt niks? MIJN kind is het, dus ik wil MIJN kind!

antwoord terug: OK, dan betaal je alimentatie.

[scorpioen]

Mij zijn geen procedures bekend waarbij de rechtbank een DNA test beval om iemand toe te laten te weten of hij al of niet de vader is van een kind om daarna het kind te erkennen.

Ik sluit echter niet uit dat dit in bepaalde gevallen mogelijk zou zijn.

Raadpleeg een gespecialiseerd advocaat.

[louise2]

Jouw citaat : "Ondertussen zijn mijn huidige vriendin en ik toekomstplannen aan het maken en dacht ik dat mijn geluk niet meer op kon..."

Waarom wil jij eigenlijk het geluk van jou en je huidige vriendin kapotmaken door persé een kind te willen aannemen van een vrouw die verder niets met jou wil te maken hebben ?
Of : misschien is dat juist haar bedoeling : je huidige relatie proberen kapot te maken.

Als jij je huidige vriendin graag ziet : laat het verleden dan rusten, en gebruik je energie liever om een mooie toekomst op te bouwen en om samen gewénste kindje(s) te maken.
Geen enkele vrouw zou het zien zitten als haar vent plots een "mogelijk per ongeluk verwekt" kind wil erkennen.

Er zijn zoveel kindjes op de wereld die door één ouder opgevoed worden en die toch gelukkig zijn.
En er zijn zoveel mannen die, zonder dat ze het vermoeden, ergens een nakomeling rondlopen hebben...
Als jij met je ex-vriendin niet de bedoeling had om bewust een kind te verwekken, dan hoef je daar ook niet van wakker te liggen.

En vanuit het standpunt van het kindje : aan de reactie van de moeder kan men afleiden dat het kindje blijkbaar niets tekort zal komen.
Alleen : die vrouw zou haar ex-vriendjes daarover moeten gerust laten, want anders gaat het op stalking gelijken.
(er bestaan trouwens dergelijke gevallen, waar meerdere mannen denken de vader te zijn van hetzelfde kind, en als een vrouw dat aan elk van hen kan laten geloven, én weigert om dat te laten bewijzen, dan kan dat voor haar een mooi spaarcentje opleveren...)

[Driver]

Aan mijn vriendin heb ik het hele verhaal verteld en ze begrijpt mij en steunt mij in eender welke keuze die ik hieromtrent maak. De moeder woont nog thuis en werkt niet. Haar vader betaalt alles. Wat gaat ze doen als die er niet meer is of ze alleen met het kind moet gaan wonen ? Dan staat het kind er niet goed voor ... echter, aan dat laatste heb ik zeker ook gedacht : "wat als ze van verschillende mannen geld gaat eisen" maar dan had ze dat toch allang aan mij gevraagd ? Het hele verhaal is absurd maar ik moet weten of het wel of niet mijn kind is en ik zal de raad van scorpioen opvolgen en een advocaat raadplegen. Ik snap alleen niet zo goed waarom een moeder een dna test kan eisen en een mogelijke vader dan misschien niet

[Driver]

Trouwens mariette, ik ben bereid om alimentatie te betalen voor een kind dat met zekerheid van mij is. Als ik dit aan de rechter te kennen geef en ze weigert een dna test dan ben ik er vrij zeker van dat het niet mijn kind is en dan kan ik misschien terug slapen