#1 , 17 jan 2011 18:43
Hallo
Ik ben een vrouw en woon alleen sinds 2004, gescheiden sinds 2006. Mijn ex en ik hebben co-ouderschap en in't begin ging dit uitzonderlijk goed. Tot hij iemand leerde kennen een paar jaar terug. Toen zijn de problemen begonnen, tot op dit moment de situatie onleefbaar is. Er is geen enkele communicatie tussen mijn ex en mij, en voor de kids is het bij hen onmenselijk. De kids leven in een isolement als ze daar zijn, er wordt constant op hen geduveld. Mijn dochter van 13 is al 3 keer gaan lopen en hier zal het niet bij blijven. Mijn zoon van 10 gaat niet tegen zijn zin, maar begint de situatie nu pas te begrijpen en wordt meer en meer aanhankelijk bij mij.
We zijn al anderhalf jaar bezig met de jeugdrechtbank, omdat mijn ex week-om-week wil, maar ik verzet me ertegen omdat mijn dochter dat niet aan kan. Vorige week heb ik een brief gehad van de advokaat van tegenpartij, waarin ze voorstellen dat de kids bij mij komen wonen en over andere weekend naar hem gaan, en de helft van de schoolvakanties.
Enkele vragen hieromtrent :
1) geen van mijn kinderen zou het aankunnen in de vakanties 2 weken bij de ene en dan 2 weken bij de andere te zijn. We gaan voorstellen week-om-week in de vakanties, maar wat als we niet tot een overeenkomst komen onderling? Ligt de beslissing dan bij de jeugdrechter? Er is een sociaal onderzoek bezig op dit moment, maar ik heb de indruk dat de sociaal assistente de situatie niet juist inschat.
2) alimentatie : als de kids bij mij komen wonen zal ik alimentatie vragen. Maar hoeveel? Mijn ex stelt voor 180 euro per maand per kind. Ik vind dat er minstens iets voorzien moet worden voor uitzonderlijke kosten, vb medische kosten (orthodont), ea. Hij is zelfstandige (en hertrouwd), ik ben ambtenaar. Ik ben niet op geld uit, en al wat hij betaalt zal integraal naar de kinderen gaan, want ik hoef niks van hem. Wel wil ik me veilig stellen naar de toekomst toe, want wat nu op papier komt zal al zijn wat er betaald zal worden, want er valt niets op menselijke manier te regelen. Daarom wil ik zorgen dat ik zeker genoeg alimentatie krijg, zodat ik mezelf niet in financiële problemen moet brengen als er iets uitzonderlijks voorvalt, en zodat ik de kinderen het sociale leven kan geven dat ze bij mijn ex missen.
Maar hoe bepaal ik het bedrag van de alimentatie? Wordt er rekening gehouden met zijn inkomen? Hoe kan ik zijn inkomen weten? Hij verdient dik, maar hoeveel kan ik niet weten.
3) Mijn advokaat raadt me aan de aangeboden regeling met beide handen aan te nemen. Ik vrees echter voor mijn dochter wat betreft de vakanties, en ook voor mijn zoon, want die wil de huidige regeling behouden. Moet ik mijn advokaat volgen of moet ik doorbijten en hopen dat de jeugdrechtbank anders beslist, bvb dochter bij mij en over andere weekend naar de papa, en voor de zoon de huidige regeling behouden?
Ik ben bij de scheiding erg toegeeflijk geweest om de kerk in't midden te houden. Dit heeft me nergens gebracht, dus wil ik die fout geen 2e keer maken. Ik wil menselijk blijven, maar ik wil er zelf niet de dupe van zijn, en ervoor zorgen dat mijn kids financieel niets tekort komen.