Bij overlijden van de huurder/ondertekenaar is het diens familie of "gezin" die het contract dienen op te zeggen. Diegenen die samenwonen met de huurder op het adres in kwestie zullen aanzien worden voor diens gezin.
In theorie dient een huurder telkens zijn gezinssamenstelling verandert de verhuurder hiervan op de hoogte te brengen. In de praktijk gebeurt dit uiterst zelden.
Dus de eventuele medebewoners die de TS hier vermoedt kunnen na een overlijden van de huurder het contract al dan niet opzeggen, en moeten in ieder geval huur blijven betalen tot de beëindiging ervan.
Tegen wie moet je je dan als verhuurder richten als je geen enkel idee van identiteit(en) hebt?
. Bij eventuele gedingen dienaangaande worden regelmatig het aantal aangetroffen slaapplaatsen in het pand mee vermeld om de situatie in te schatten. Het aantal vaststellingen van overbewoning ligt beduidend lager dan het aantal onbewoonbaarheidsverklaringen.
Niet makkelijk als criterium. Telt een bedsofa? Hoeveel personen kunnen er in een bedsofa slapen? Van 0 tot 3
Wat je laatste zin betreft lijkt me dat niet onlogisch. Ik ben overtuigd dat meer gevallen van overbewoning ongemeld blijven dan gevallen van onbewoonbaarheid.