#9 , 25 jul 2009 04:22
Hey,
Ik spreek hier min of meer uit ervaring, en ga je dus even laten weten waar de jeugdrechter in onze zaak rekening mee heeft gehouden.
Hier was ook een overeenkomst getekend waarin de dochter in bilocatie bij de papa (mijn huidige vriend) verbleef. Reeds een jaar werd deze overeenkomst nageleefd, maar werd niet bekrachtigd. Er is toch een procedure gekomen waar de mama van K vertelde dat ze de overeenkomst ook onder dwang had getekend. Vermits zij deze overeenkomst een jaar had nageleefd, werd er wel rekening gehouden met deze overeenkomst. Het is idd zo dat je niets kan afdwingen met zo'n overeenkomst, maar op de jeugdrechtbank houden ze er wel rekening mee.
Wat de afstand tussen beide woonplaatsen betreft, kan hier niet gewoon onderling even overlegd worden om korterbij te gaan wonen?
Ik ga ervan uit dat je kindje momenteel rond de 2 à3 jaar oud is, vermits je zegt dat hij/zij binnenkort naar school zal gaan.
Je zoontje heeft heel zijn leven een papa en een mama gekend en dus ook een veilige hechting met beide personen doorgemaakt. Als je dit nu bruusk gaat omgooien naar bvb een klassieke regeling, ga je je kindje emotioneel heel zwaar belasten. Hij heeft zowel papa als mama nodig in zijn leven. Zeker als hij nooit anders gewoon is geweest.
Mijn advies is, probeer samen tot een oplossing te komen, waarbij zowel jij, je kindje als de papa zich goed bij voelen. Ieder zal moeten geven en nemen. Maar denk vooral altijd aan het welzijn van het kind.
Wat het drugsgebruik betreft: dit is een moeilijke zaak. Als jij kan aantonen dat de papa in het bijzijn van je kindje drugs gebruikt, zal de zaak idd snel rond zijn en zal je een klassieke regeling krijgen. Echter, als je dat niet kan, dan gaan ze hier (in sommige gevallen jammer genoeg) volgens mij niet veel belang aan hechten. Je kan wel evt een sociaal onderzoek aanvragen via de rechtbank.
Ik heb hierbij ook nog een kleine vraag. Waar woonden jullie toen jullie nog samen waren? En wie is dus het verst van die plaats gaan wonen? Hoever wonen jullie nu uit elkaar? Want als je alleen de afstand als argument hebt, dan kijken ze naar wie het verst verhuisd is... en die trekt dan (in theorie) vaak aan het kortste eind. Hoewel je als mama wel sterker in je schoenen staat als de papa op een rechtbank.
Kort: probeer overeen te komen, de juridische weg opgaan is een echte lijdensweg van lange duur en van veel geld.
Probeer dichter bij elkaar te gaan wonen of zoek een school die gelegen is in het midden van de beide woningen (als de afstand niet tè groot is natuurlijk)
Hou steeds voor ogen dat je in het belang werkt van je kind, dus dat de papa-tijd drastisch verminderen in zijn/haar leven, zware emotionele gevolgen kan hebben daar het nooit anders gewoon is geweest.
Een schriftelijke overeenkomst is dus niets waarmee je iets kan afdwingen, er wordt echter wel op de rechtbank rekening mee gehouden dat je dit hebt ondertekend en ook hebt opgevolgd.
Ik hoop dat je iets was met mijn advies en ik wens jullie veel sterkte hierbij!
kolleke