Ik en mijn partner hebben recentelijk (na +/- 2 jaar kennis) de stap gemaakt om een huis aan te kopen en samen te wonen. Op 1 juni ondertekenden we de compromis en recentelijk werd anticonceptie gestopt zodat we echt ons nestje konden bouwen.
Dit weekend spatte die droom in duigen want de partner ziet het niet meer zitten en wil zich terugtrekken. Vandaag komt de goedgekeurde leningsaanvraag binnen ...
Na eertse contact met onze (nu ja ?) "intrumenterende" notaris blijkt dat we een drietal opties hebben:
1) We blazen de verkoop af. ==> We zitten elk voor 5% in de financi?le miserie, wegens gebruikelijke clausule in het compromis bij het immokantoor ?
2) We kopen het gezamenlijk aan en stellen het nadien direct terug te koop. Dit lijkt volgens mij op een gedwongen verkoop en lijkt mij een verdere wanhoopspoging.
3) Ik probeer het nodige extra geld en lening bij elkaar te krabben om het zelf volledig aan te kopen. Hierbij moet ik dan nog eens extra 1 procent op het aankoopbedrag ophoesten (wegens extra registratie)
4) Eigen hersenspinsel tussen alle andere waanhoopside?n. Ik overleg met immokantoor en verkopende notaris om de compromis op ons bijder naam nietig te verklaren. Deze actie zou dan wel gevolgd moeten worden door het opstellen van een nieuwe compromis waarbij ikzelf de enige koper ben. Nadien moet ik ook alle andere miserie met de bank opkuizen om lening te herzien.
5) Ik zoek een hoog gebouw of de dichtstbijzijnde spoorlijn en laat iemand anders de rotzooi opkuisen.
Nummer 5 vind ikzelf niet echt de leukste optie, ik hoopte dat 4 mogelijk zou zijn maar de "instrumenterende notaris" zag dat niet echt als optie.
Kan iemand hierover iets zinnigs zeggen, schrijven ...
thanks
