17 maanden geleden werd mijn ma, tijdens haar strijd tegen kanker, haar eerste kleinkindje geboren. Ze herleefde helemaal en trok zich hieraan op.
We wonen op een 100 km van mijn zus en telkens als mijn ma voor behandeling naar het UZ moest maakte ze van de gelegenheid gebruik om op bezoek te gaan bij haar kleinkindje.
We merkten echter dat dit niet altijd geapprecieerd werd (alhoewel het altijd vooraf gevraagd werd of het wel pastte) en na een 2-tal maand werden we zonder enige reden aan de deur gezet. Natuurlijk deden we er alles aan om het contact zo vlug mogelijk te herstellen maar op de 10-tallen telefoons, mails, sms-jes … kwam geen reactie. 15 maand is er al geen contact meer nu en 15 maand is het geleden dat mijn ma haar kleinkindje zag. En na 15 maand kennen we nog altijd de reden niet alhoewel we denken dat haar man en haar vader hier voor een groot stuk tussen zitten.
Mijn ma ziet hier enorm door af, de ene dag gaat al beter dan de andere, maar ze gaat hier stilaan aan kapot.
Aangezien mijn zus blijkbaar geen contact wil met ons hebben we al overwogen bezoekrecht aan te vragen voor het kleinkindje. Maar iets houdt ons ook tegen omdat we bang zijn dat dit een lange harde strijd gaat worden die heel wat verdriet met zich zal meebrengen.
Graag had ik geweten of hier mensen ervaring mee hebben.
Hoe gaat alles praktisch in zijn werk ? Moeten we naar een advocaat stappen of kan het ook anders. Wat kost het allemaal ? Hoe lang duurt dit allemaal ?
Vooraleer ons in deze strijd te werpen willen we goed voorbereid zijn want ik wil niet dat dit onnodig verdriet en problemen met zich meebrengt voor alle partijen.