Beste,
Om een lang verhaal kort te maken zal ik even vlug de situatie schetsen.
Mijn ex-vriendin heeft enkele jaren liggen pushen om zwanger te worden, door herhaaldelijke ruzies en discussies was ik niet meteen bereid om toe te geven.
Na toch lang aandringen langs haar kant is ze uiteindelijk zwanger geraakt.
Ik had als toekomstige vader niks te zeggen. Alles werd beslist in samenspraak met haar moeder.
Eenmaal mijn zoontje geboren was werd alles duidelijk.
Ik mocht niet voor hem zorgen, ik mocht hem niet bijhouden als ze even naar de winkel moest, ik mocht geen flesjes geven en zelfs een pamper verversen werd me ontzegd.
Om ruzie te voorkomen heb ik lang gezwegen. Tot het uiteindelijk niet meer vol te houden was.
Ik kon het niet meer aan en heb besloten om de relatie stop te zetten.
Een tweetal maanden lang mocht ik mijn zoon nog zien onder toeziend oog van haar moeder. Maar ook dit werd snel weer opgezegd.
Ik weet 100% zeker dat ik de biologische vader ben. Helaas heb ik door haar zelfs geen kans gehad om mijn eigen zoon te erkennen. Steek het op onwetendheid. Een domme zet maar helaas staat nergens op papier dat ik de vader ben.
Ik heb lang geprobeerd om hem te mogen zien. Er was gezegd: ‘Als je werk hebt en je kan betalen mag je hem zien.’
Na vele medische tegenslagen was het hard en moeilijk om werk te vinden.
Uiteindelijk na 2 jaar na mijn medische ingreep heb ik terug werk gevonden.
Meteen toen ik mijn contract kreeg heb ik haar dit gemeld en kreeg het antwoord: ‘Ik heb liever dat jullie vreemden voor elkaar blijven’
Nu is mijn vraag:
Welke stappen kan ik ondernemen om mijn zoon te erkennen?
Kan ze dit weigeren
Kan ik tegenslagen verwachten?
Alvast bedankt voor de antwoorden van een hopeloze vader dat wil vechten om zijn zoon te zien.