Korte situatieschets : vader van 2 kinderen , narcist , die door clb, caw en VK gehoord is ivm inter familiaal geweld(psychisch tov moeder en vooral kinderen) , weigert op al deze diensten enige medewerking. Was reeds vroeger gekend och vorige week formeel bevestigd door VK medewerker. Ze staan zodoende tegen de muur zeggen ze. Als moeder moet ik nu de keuze maken ofwel bij de kinderen blijven of wel scheiden (is hun voorstel). Zij kunnen de zaak niet ontmijnen na 3 jaar zeggen ze, en staan enkel in voor de kinderen hun welzijn, en een doorverwijziging naar parket of dergelijke , zal de kinderen meer schaden dan de de vader zeggen ze.
Eerst , dit is toch straf na een onderzoek van 1 jaar door het vk, waar men zelfs mij niet persoonlijk op de hoogte bracht, totdat ik het kinderrechtencommisariaat heb ingeschakeld.
Het clb begrijpt het niet.(gaan het onderzoeken, kan niet volgens hun)
Nu mijn vraag : als ik naar de familierechtbank zou gaan wordt dan er rekening gehouden met deze weigeringen door de rechter.Kon men niet garanderen op VK. De 50/50 regeling co ouderschap kan ik niet aanvaarden, want dan pleegt men zoon zelfmoord. (therapie zal opgestart worden zonder de goedkeuring van de vader bij psycholoog, zelfs indien hij weigert en dit kan wel)
Houd de rechter rekening met zulke situaties, en kan het VK mij verslagen bezorgen(weten het daar niet) die een andere regeling kan geven als resultaat OF KAN men aan zulke situaties nu eens helemaal NIETS doen
Ge krijgt overal gelijk, en er wordt overal gezegd dat als 1 partner niet meewerkt dat men niks kan doen. Waarom laat men zulke zaken dan jaren aanslepen, en zegt men niet onmiddellijk de waarheid , ER IS VOOR U GEEN OPLOSSING en VOOR DE KINDEREN OOK NIET (want bij een 50/50 wordt het nog erger)
Zijn er precedenten voor zulke zaken?? Alvast bedankt indien iemand nog antwoord