Ouderverstoting

[Vechtertje]

Ik ben sinds maart gescheiden. Ik heb 2 kinderen (7 en 12). De oudste zocht voortdurend ruzie, vooral door arrogantie, om dan te kunnen zeggen: jij bent altijd boos, ik ga naar papa. Dat heeft hij ook gedaan en sinds 1 oktober komt hij niet meer. In het EOT staat thans co-ouderschap. Mijn ex vindt mij de grote schuldige en vindt niet dat hij onze zoon moet verplichten om te komen. Terwijl eigenlijk mijn zoon de wissels gewoon niet leuk vond, egoïstisch (typisch voor die leeftijd waarschijnlijk) heeft beslist waar het voor hem het beste is en de andere partij het dan maar zo moeilijk mogelijk maakte. Het enige wat ik vraag is contactherstel met mijn zoon samen met een hulpverlener maar mijn ex weigert. Ik ben bij de bemiddelaar geweest, CLB, CAW, OCJ en niemand kan/wil helpen. Kan iemand mij zeggen wat ik moet doen???

[Eliass]

Juridisch gezien moeten beide ex-partners de co-verblijfsregeling volgen en de kinderen zelfs stimuleren om die na te komen. Als de scheiding pas van maart is, kan het ook niet anders dan dat de kinderen daar de eerste maanden wat problemen mee hebben. Blijvend stimuleren en voldoende uitleggen waarom ze de wissel moeten doen. 12jaar is uiteraard wel geen ideale leeftijd daarvoor...
Even aankloppen bij het vertrouwenscentrum kindermishandeling? Aangifte doen bij de politie?

[Vechtertje]

Bedankt voor de reactie!
Maar mijn zoon wordt niet mishandeld. Hij wordt echter niet gestimuleerd om te komen en er wordt kwaad over mij gesproken tegen hem en wordt dus erg beïnvloed. Zelfs bij de verjaardagen en feestdagen wordt hij niet aangemoedigd om te komen/bellen/sms’en. Het wordt wel eens gezegd, maar als hij niet wil dan is het ook goed
Kan ik dan wel bij het vertrouwenscentrum aankloppen?
Bij de politie ben ik ook geweest, maar zij zeggen niks te kunnen doen en verwijzen me door naar het vredegerecht.
Heeft het zin om een advocaat te nemen vraag ik me af? Of ben ik dan gewoon veel geld kwijt en eindig ik uiteindelijk op dezelfde plaats waar ik nu sta?

[eylis]

Het kan misschien helpen dat je de vader laat weten dat hij zich best door een neutraal juridisch deskundige laat informeren over het ouderlijk recht. Vertel hem dat dit heel belangrijk is, omdat ouders er actueel reeds voor veroordeeld worden. Ongeacht of een verblijfs- en/of omgangsrgeling nu per EOT of rechterlijk vonnis is bepaald:
Elke ouder heeft het recht én de plicht zijn kind op te voeden en er een emotionele band mee te onderhouden. Als een minderjarig (prépuberend) kind zelf beslist om maar met één ouder tijd te willen doorbrengen, moet die ene ouder alles doen om de band met de andere ouder toch te onderhouden.

Zich verschuilen achter: "onze zoon/dochter wil niet meer naar jou komen" wérkt niet en mag niet als argument gebruikt worden. Dus eigenliujk moet de andere ouder het kind zeer duidelijk maken dat het geen kwestie van kiezen is, maar een belangrijk recht en plicht dat het omgangsrecht gerespecteerd wordt. Om een voorbeeld te geven: als een kind geen zin heeft om naar school te gaan, zegt men toch ook niet: blijf dan maar thuis zoeteke....

Laat de andere ouder weten dat een omgangregeling niet respecteren een misdrijf is waar behoorlijke straffen op staan en waar een rechter kan oordelen dat het kind dan meer tijd met de "verstoten" ouder zal moeten doorbrengen. Dus de omgekeerde situatie. dus neen, een 12jarige beslist niet eigengereid met wie hij tijd doorbrengt. en de vader kan hier zeer beslist in optreden: vooruit, vandaag ga je naar mama en ik breng je zelf. Laat de vader ook weten dat dit een zeer precaire situatie is op opvoedkundig vlak: een prépuber zijn zin geven in zo'n verblijfsregeling, maakt dat je er de volgende jaren nog leuke verrassingen mee zal meemaken. Er zijn zelfs gevallen waar de spruit genoeg krijgt van de ouder waar hij/zij voltijds bij wilde verblijven, en dan maar beslist om voltijds bij de andere ouder te verblijven. Opvoedkundig gezien wordt dat een ongeleid projectieltje.

[reynkust]

best vechtertje, Ik leef met u mee. Wat het clb, caw, vk betreft reken niet op hen, alles gebeurt daar op vrijwillige basis, en als 1 partner iets xeigert is de kous af. Zo simpel is het. Zeer spijtige zaken gebeuren daar . Men zou beter al deze diensten opdoeken , enkel rechtbank telt en dan nog. Ik dacht ook dat ik op het juiste spoor zat , neen men stuurt U maar verder, zonder enig resultaat. Er moet eerst iets erg gebeuren blijkbaar Mijn dochter is reeds 1,5 jaar bezig , de vadere weigert alles, Tja, dan kunnen we niks doen zeggen ze (alles berust op vrijheid van medewerking, en als die van 1 kant ontbreekt, dan is het over en uit).

[eylis]

Practische tip: telkens uw omgangstijd geweigerd wordt, laat u PV opstellen bij de politie. Dan neemt u best een kopij mee van het EOT waarin de verbijfsregeling staat vermeld. De politie neemt dan een verklaring af van de andere ouder. Het argument "het kind wil niet meer" zal niet als een geldige reden aanvaard worden. Want dat is het niet. Het jeugdparket onderzoekt zo'n zaken meteen omdat dit soort wanpraktijken in het nadeel van het kind zijn, ongeacht of het kind deze situatie zelf zoekt. Dus laat de vader weten dat - ongeacht of u er een zaak van maakt of niet - de vader veroordeeld kan worden. En het gebeurt meer en meer.

[reynkust]

hopelijk woont ge niet in olitiezone diest, want daar is dit bijzaak.Daar zal de poliie dit een 'fait divers' noemen en is men te lui om een PV op te stellen voor huiselijk geweld. (dixit comite p)

[eylis]

reynkust, het gaat niet over huiselijk geweld, maar over het niet respecteren van een EOT-verblijfsregeling kinderen (met vonnis). De politie mag niet weigeren een PV op te stellen, als een agent weigert, vraag je de overste te spreken en en meldt je de weigering.

[Markje]

Een ouder coördinator is het beste voor ouders in vechtscheiding.

https://www.vindeentherapeut.be/therapeut-zoeken.html

[eylis]

ter info: zo'n "ouder"coördinator of scheidingstherapeut kan uiteraard alleen iets betekenen als beide ouders er samen voor kiezen om dat te doen....in dit geval heb ik zo'n donker vermoeden dat de vader daar helemaal niet voor wil/zal kiezen, laat staan er ook nog eens geld voor te betalen. In een moeilijke gerechtszaak (mbt de regelingen voor de kinderen) zal een rechter al eens een aantal sessies met een (door het gerecht erkende) scheidingsbemiddelaar/coördinator opleggen, maar als daar niets uitkomt, meldt de bemiddelaar via een officieel attest dat het niet lukt en gaat de juridische zaak gewoon verder. In Nederland gaan zo'n bemiddelingsgesprekken vaak met 2 bemiddelaars: een juridisch onderlegd persoon en een relatie/bemiddelingsgericht persoon. Want vanuit de praktijk bleek vaak dat een bemiddelaar te fel gefocust was op een bemiddelingsresultaat en niet het bewaken van de rechten van beiden, wat vaak resulteerde in onevenwichtige regelingen (waar later problemen van komen)

[Vechtertje]

Dat gevoel heb ik inderdaad gehad bij onze bemiddelaar.
De politie heeft me inderdaad gezegd dat ik mijn zoon moet gaan halen op het moment dat hij eigenlijk naar mij moet komen en dan hen bellen als hij niet meekomt. Ik heb alleen het gevoel dat ik het dan op dit moment alleen maar erger maak.
Ik heb het gevoel dat het gerecht mijn enige uitweg is, maar heb zo’n schrik dat men hem zal geloven en het voor mij slecht eindigt. Mijn ex-man heeft alle trekken van een narcist. Hij draait alles om!

[reynkust]

Best vechtertje, Tja zoals U zegt een Narcist , dit is me al verschillende keren verweten hier op dit forum. Dit bestaat niet , en mag U het zeker niet gebruiken, nergens. Dus zou dat woord zeker nergens bij officiele instanties gebruiken. , of u bent bijna in fout. Zeer spijtig .

En eylis , in diest moet men tot de korpschef gaan om een pv van huiselijk geweld te laten opstellen , t!is maar dat ge het weet , 3 weken na feiten iets opgeschreven, nooit slachtoffer opgezocht , bewijs bij comite p. Grove fouten daar , en ben niet alleen

en eylis, 100 procent juist ivm therapeut , men moet met 2 zijn anders geen enkele zin

[eylis]

Even ter aanvulling: Narcisten bestaan wel degelijk, je vindt ze overal. Maar het is niet strafbaar of persé een belemmering voor goed ouderschap. Ten eerste kan een gewone mens niet de diagnose stellen van pathologisch narcisme. Daarmee wordt bedoeld dat een (eerder negatieve) karaktereigenschap ook naar een psychiatrische stoornis kan evolueren. En dat kan alleen een psychiater vaststellen. En dan nog: narcisme is een zeer vervelende karaktereigenschap of zelfs een karakterstoornis, maar een ouder kan vaak nog functionneren als ouder. Zelfs als een rechter een psychiater aanstelt om een ouder te evalueren: zal deze in zijn rapport meestal aangeven: tekenen van narcistische trekken, maar funcionneert als ouder. Waarom? Omdat dit heel moeilijke materie is. Een psychiater kan en mag op basis van zijn bevindingen niet concluderen dat een karaktertrek iemand verhindert zijn ouderlijke rechten en plichten goed uit te voeren.

[Vechtertje]

Inderdaad, ik ben maar een gewone mens en kan zeker geen diagnose stellen. Feit is echter dat ik verwijten krijg waarvan ik denk nee dat doe IK niet maar JIJ. Weet je hoe hard je dan aan jezelf twijfelt?? Ik zal in ieder geval de tip onthouden het woord niet te gebruiken.
Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen...

[eylis]

Ga niet in op het emotionele getouwtrek dat de andere ouder toepast. Léés mijn eerste post nog eens en doe wat ik daarin aanraadt. De wetgeving voorziet wel degelijk mogelijkheden om ouderverstoting aan te pakken. Maar je moet het wel opstarten. Alle zorgverstrekkende instanties die u opnoemt in uw post, kunnen wel emotioneel en informatief ondersteunen, maar hebben geen juridische autoriteit. Dus stap naar de politie telkens dat u uw kind niet meekrijgt tijdens uw verblijfstijd. Laat telkens een PV opstellen (neem een kopij van vonnis/EOT met de verblijfsregeling mee om te bewijzen). De andere ouder zal verhoord worden om zijn kant van de versie toe te voegen aan het PV en dat gaat zo naar het parket. U hoeft daar verder niets voor te doen. Waarom? Het niet-naleven van een vonnis (of wettelijk bekrachtigd EOT) is sedert 2006 een STRAFMISDRIJF. Dat wil zeggen dat ouders die de uitvoering van de vastgelegde omgangs/verblijfsregeling systematisch belemmeren of verhinderen veroordeeld (kunnen) worden tot een geldboete, dwangsom en zelfs gevangenisstraf. De argumentatie van de vader van uw kind zal niet standhouden. Zlas ik al aanhaalde in het voorbeeld van kinderen die niet naar school willen. Ondernéém nu de stappen die u kan ondernemen...