Dus jullie wonen nu in de woning waar uw man het vruchtgebruik van heeft en verhuren de samen aangekochte woning?
In dat geval kan u het huurcontract opzeggen voor eigen bewoning, maar je zal wel een opzeg van 6 maanden moeten geven in dat geval. Je zal er dus niet meteen in kunnen. (En dit indien het recht op eigen bewoning van de huurwoning niet beperkt werd in het huurcontract.)
Als je vreest dat de kinderen van uw man moeilijk zullen doen en je zullen weg willen uit die woning, kan je de boel wel wat proberen "rekken". Zolang jij daar gedomicileerd bent, mogen ze de woning niet zomaar binnen en kan je er blijven wonen. De kinderen zullen je dan eerst al moeten vragen om te vertrekken, en als je daar niet op ingaat zullen ze een procedure voor de vrederechter moeten starten om je eruit te krijgen. Tegen dan zijn we al een maand (of twee) verder. Als je dan uitlegt aan de vrederechter dat je binnen enkele maanden in uw eigen woning kan gaan wonen, zal deze mogelijk wel toestaan dat je die paar maand nog in de oude woning blijft, mits betaling van een vergoeding voor een bezetting ter bede (min of meer "huur", dus).
Ik las ergens op een website hetvolgende:
De Vrederechter te Antwerpen oordeelde in een vonnis van 10/09/2015 dat het buitensporig is om aan iemand die men gedurende meer dan twintig jaar ongemoeid heeft gelaten, een vertrek uit een woning binnen 24 uur op te leggen. In dit geval verleende de Vrederechter een uitstel van vijf maanden.
Met zo'n vonnis heb je dus tijd genoeg op de opeg voor uw eigen woning af te wachten...