Hoi,
Wie kan er mij raad geven over welke advocaat gespecialiseerds is in herkenning van vaderschap. Mijn echtelijke vader is reeds overleden, hij heeft mij altijd aanvaard en ik ben ook altijd elk week-end bij hem geweest. Heb daar genoeg bewijzen van en hij heeft ook altijd tegen iedereen gezegd dat ik zijn zoon ben maar heeft mij nooit officieel herkend. Ik draag de naam van de man waar mijn moeder toen met getrouwd was. Toch begin ik het daar moeillijker en moeillijker mee te krijgen dat ik niet de juiste achternaam heb. Wie ben ik eigenlijk. Wat is er waar? Ik sta zelfs mee op zijn overlijdensbrief maar gewoon met naam niet als zoon van. Hoe gaan we te werk en hoeveel kans heb ik om herkenning te krijgen?
Graag zoveel mogelijk info?
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
U zegt : u draagt de naam van de echtgenoot van uw moeder. Dat is normaal. Indien een gehuwde vrouw een kind krijgt , wordt haar echtgenoot aanzien als de vader. Slechts wanneer die het vaderschap betwist , kan op zoek gegaan worden naar de werkelijke vader. Om het vaderschap te betwisten , krijgt men slechts een beperkte periode de kans.
U kan misschien de officiële bevestiging bekomen dat U iemands anders zijn zoon bent , maar juridisch ligt alles vast. Spijtig voor U.
We hebben in dit land het voorbeeld van Delphine. Iedereen weet wie haar echte vader is , maar zij zal steeds een Boël blijven , omdat de echtgenoot van haar moeder het vaderschap niet heeft betwist.
U kan misschien de officiële bevestiging bekomen dat U iemands anders zijn zoon bent , maar juridisch ligt alles vast. Spijtig voor U.
We hebben in dit land het voorbeeld van Delphine. Iedereen weet wie haar echte vader is , maar zij zal steeds een Boël blijven , omdat de echtgenoot van haar moeder het vaderschap niet heeft betwist.
Ik heb gisteren gezien , ik ken morgen!
Toet-anch-Amon
Toet-anch-Amon
Ik weet het ook niet precies omdat de vader al overleden is.
In mijn familie deed zich een gelijkaaardige situatie voor, waarbij alle betrokken partijen nog leefden en hetzelfde doel voor ogen hadden.
Toen het kind net meerderjarig geworden was (en dat bleek de ideale leeftijd) werd
1) het vaderschap van de toenmalige echtgenoot ontkend. Dat gebeurde met een DNA test.
2) waarop de biologische vader zijn zoon heeft kunnen erkennen (en hem zijn naam geven) en dat gebeurde merkwaardig genoeg zonder DNA test.
Dus Miek, opgraven weet ik nog zo niet...
PT in jouw situatie is het ingewikkelder dan in mijn voorbeeld.
Hoe staat je wettelijke (onechte) vader er tegenover? Zou die bereid zijn om afstand van vaderschap te doen? Hoe staat je moeder er tegenover?
Verder heb ik geen idee over de procedure in geval de biologische vader reeds overleden is want in zoverre ik de geest van de wet kan volgen is het niet enkel het biologische vaderschap wat telt maar ook de 'intentie van vaderschap' (zie mijn voorbeeld hierboven) en een man die niet meer leeft kan die intentie niet meer uiten.
Hiermee wil ik niet zeggen dat het niet mogelijk is.
PT, zoek een advocaat die echt maar dan ook echt in deze materie gespecialiseerd is.
In het geval dat ik beschreef zijn er meerdere advocaten en zelfs notarissen geconsulteerd geweest alvorens één advocaat wist hoe het geregeld kon worden (en op een dan nog eenvoudige manier).
Ik kan je hem zijn naam niet doorgeven want hij is inmiddels zelf overleden.
In mijn familie deed zich een gelijkaaardige situatie voor, waarbij alle betrokken partijen nog leefden en hetzelfde doel voor ogen hadden.
Toen het kind net meerderjarig geworden was (en dat bleek de ideale leeftijd) werd
1) het vaderschap van de toenmalige echtgenoot ontkend. Dat gebeurde met een DNA test.
2) waarop de biologische vader zijn zoon heeft kunnen erkennen (en hem zijn naam geven) en dat gebeurde merkwaardig genoeg zonder DNA test.
Dus Miek, opgraven weet ik nog zo niet...
PT in jouw situatie is het ingewikkelder dan in mijn voorbeeld.
Hoe staat je wettelijke (onechte) vader er tegenover? Zou die bereid zijn om afstand van vaderschap te doen? Hoe staat je moeder er tegenover?
Verder heb ik geen idee over de procedure in geval de biologische vader reeds overleden is want in zoverre ik de geest van de wet kan volgen is het niet enkel het biologische vaderschap wat telt maar ook de 'intentie van vaderschap' (zie mijn voorbeeld hierboven) en een man die niet meer leeft kan die intentie niet meer uiten.
Hiermee wil ik niet zeggen dat het niet mogelijk is.
PT, zoek een advocaat die echt maar dan ook echt in deze materie gespecialiseerd is.
In het geval dat ik beschreef zijn er meerdere advocaten en zelfs notarissen geconsulteerd geweest alvorens één advocaat wist hoe het geregeld kon worden (en op een dan nog eenvoudige manier).
Ik kan je hem zijn naam niet doorgeven want hij is inmiddels zelf overleden.
Indien de echtgenoot van Delphine's moeder het vaderschap had ontkend dan was ze nog geen stap verder geraakt zolang Albert haar niet had willen erkennen.
We hebben in dit land het voorbeeld van Delphine. Iedereen weet wie haar echte vader is , maar zij zal steeds een Boël blijven , omdat de echtgenoot van haar moeder het vaderschap niet heeft betwist.
Dit bevestigd mijn vorig bericht. De intentie van vaderschap is even belangrijk, zo mogelijk nog belangrijker dan het biologische vaderschap.
Het heeft dan ook voor velen geen zin om dat vaderschap te gaan betwisten als je zeker weet dat de echte vader niet wil meespelen in het verhaal.
Mee eens, zie daarvoor de eerste stap die ik aangaf in mijn eerste antwoord en de vraag aan PT of zijn wettelijke vader daaraan zou willen meewerken.
Daarom is het belangrijk om eerst te weten of de volgende stap (nog) kan gerealiseerd worden, namelijk een erkenning door een overleden vader.
Rest er misschien een tussenoplossing: enkel een ontkenning door de wettelijke vader en dan de naam van de moeder dragen. Mogelijk brengt dat meer gemoedsrust dan de huidige situatie...
Maar zoals ik al aangaf, de leeftijd van het kind heeft ook invloed op de mogelijkheden.
Daarom is het belangrijk om eerst te weten of de volgende stap (nog) kan gerealiseerd worden, namelijk een erkenning door een overleden vader.
Rest er misschien een tussenoplossing: enkel een ontkenning door de wettelijke vader en dan de naam van de moeder dragen. Mogelijk brengt dat meer gemoedsrust dan de huidige situatie...
Maar zoals ik al aangaf, de leeftijd van het kind heeft ook invloed op de mogelijkheden.
“Art.315.Het kind dat geboren is tijdens het huwelijk of binnen 300 dagen na de ontbinding...van het huwelijk heeft de echtgenoot tot vader...Art.319.Wanneer het vaderschap NIET vaststaat krachtens de artikelen 315...kan de vader het kind ERKENNEN onder de bij artikel 329bis bepaalde voorwaarden...”(B.W.=Burgerlijk Wetboek).
Als het vaderschap WEL vaststaat krachtens art.315 B.W. kan de natuurlijke vader zijn kind dus niet erkennen.
“Art.322.Wanneer het vaderschap niet vaststaat krachtens de artikelen 315...kan het bij vonnis worden VASTGESTELD...”(B.W.).
Als het vaderschap WEL vaststaat krachtens art.315 B.W. kan het dus niet bij vonnis worden vastgesteld.
“Art.318.§ 1. Tenzij het kind bezit van staat heeft ten aanzien van de echtgenoot, kan het vermoeden van vaderschap worden BETWIST door de moeder, het kind, de man ten aanzien van wie de afstamming vaststaat...§ 2. De vordering van...het kind moet worden ingesteld op zijn vroegst op de dag waarop het de leeftijd van twaalf jaar heeft bereikt en uiterlijk op de dag waarop het de leeftijd van tweeëntwintig jaar heeft bereikt of binnen een jaar na de ontdekking van het feit dat de echtgenoot zijn vader niet is...”(B.W.)
Als het vaderschap WEL vaststaat krachtens art.315 B.W. kan de natuurlijke vader zijn kind dus niet erkennen.
“Art.322.Wanneer het vaderschap niet vaststaat krachtens de artikelen 315...kan het bij vonnis worden VASTGESTELD...”(B.W.).
Als het vaderschap WEL vaststaat krachtens art.315 B.W. kan het dus niet bij vonnis worden vastgesteld.
“Art.318.§ 1. Tenzij het kind bezit van staat heeft ten aanzien van de echtgenoot, kan het vermoeden van vaderschap worden BETWIST door de moeder, het kind, de man ten aanzien van wie de afstamming vaststaat...§ 2. De vordering van...het kind moet worden ingesteld op zijn vroegst op de dag waarop het de leeftijd van twaalf jaar heeft bereikt en uiterlijk op de dag waarop het de leeftijd van tweeëntwintig jaar heeft bereikt of binnen een jaar na de ontdekking van het feit dat de echtgenoot zijn vader niet is...”(B.W.)
Ga naar Belgische wetgeving in JUSTEL-databanken van Belgisch Staatsblad. Klik voor WetBOEKEN achter ’Juridische aard’. Op afkondigingsdatum vindt u de overige akten. Inzake FEDERALE fiscale wetgeving zie http://www.fisconetplus.be/
Hoi,
Bedankt voor jullie reactie's, ben een tijdje weg geweest daarom mijn late reactie.
Maar kan ik zo'n DNA test eisen , hoe kom ik daar aan? Als we een DNA test kunnen uitvoeren staan we natuurlijk al ver he.
Mijn echtelijke vader die is ook al vele jaar dood , zelfs al van mijn tienerjaren, dus die kan ook niets meer betwisten.
Nog enig idee welke advocaat die daar echt in gespecialiseerd is en het durft aan te gaan?
Groetjes,
PT
Bedankt voor jullie reactie's, ben een tijdje weg geweest daarom mijn late reactie.
Maar kan ik zo'n DNA test eisen , hoe kom ik daar aan? Als we een DNA test kunnen uitvoeren staan we natuurlijk al ver he.
Mijn echtelijke vader die is ook al vele jaar dood , zelfs al van mijn tienerjaren, dus die kan ook niets meer betwisten.
Nog enig idee welke advocaat die daar echt in gespecialiseerd is en het durft aan te gaan?
Groetjes,
PT
Heeft je vader nog anderen kinderen gehad ? Via hun DNA kan de afstamming dan bewezen worden .Of dit ook telt in verdere lijn naar broers of zussen van je pa weet ik niet maar een advokaat kan daar wel antwoord op geven .Hetgeen hier van tel is is dat je vader zich als een vaderlijk figuur gedragen heeft ,zoals je schrijft dat jullie een goed contact hadden en dit ook kan aangetoond worden .Hoi,
Bedankt voor jullie reactie's, ben een tijdje weg geweest daarom mijn late reactie.
Maar kan ik zo'n DNA test eisen , hoe kom ik daar aan? Als we een DNA test kunnen uitvoeren staan we natuurlijk al ver he.
Mijn echtelijke vader die is ook al vele jaar dood , zelfs al van mijn tienerjaren, dus die kan ook niets meer betwisten.
Nog enig idee welke advocaat die daar echt in gespecialiseerd is en het durft aan te gaan?
Groetjes,
PT
Misschien iemand gespecialiseerd in familierecht
-
Franciscus
- Berichten: 39720
- Juridisch actief: Nee
..§ 2. De vordering van...het kind moet worden ingesteld op zijn vroegst op de dag waarop het de leeftijd van twaalf jaar heeft bereikt en uiterlijk op de dag waarop het de leeftijd van tweeëntwintig jaar heeft bereikt of binnen een jaar na de ontdekking van het feit dat de echtgenoot zijn vader niet is..
Je moet dus nog wel in de wettelijke termijn vallen dus nog geen 22 jaar of binnen het jaar na ontdekking van je feitelijke vader
Je moet dus nog wel in de wettelijke termijn vallen dus nog geen 22 jaar of binnen het jaar na ontdekking van je feitelijke vader