Beste,
Ik belde onlangs de politie omdat de buren ruzie maakten en de man duidelijk sloeg, waarbij zijn vrouw om hulp riep. Ik ben vervolgens om 1 dan reden buiten gegaan. Ik moest boodschappen doen en wilde ook liever niet daar zijn omdat ik (zo blijkt niet onterecht) niet door de politie wilde worden aangesproken, omdat de agressieve buurman zich dan tegen mij zou kunnen keren.
Ik kreeg telefoon van de disbatch en vertelde dat ik boodschappen gaan doen was. Eerst zei men dat dit ok was en de politie mij niet nodig had. Nadien belden ze terug en zeiden ze dat ik rustig aan mocht doen maar dat ze op mij zouden wachten, de politie. Ik vond dit al een beetje lastig want die buurman zou dat kunnen zien. Ik kreeg op de tram nog eens telefoon en normaals zei die dispatch dat. Ik vroeg waar die dan op mij wachtten. Voor de deur. In de combi. Ik benaderde hen vriendelijk. Ik kreeg een onbeleefde reactie. Bleek dat de familie alles had ontkend. De man, de vrouw en de twee zonen waren voor de ontkenning gegaan. Men had een ambulance laten komen en een tolk en daaruit was de agressie niet gebleken. Ik kreeg allerlei vragen. Wie ik was. Waarom ik daar niet woonde. Ik kreeg de indruk dat men spijt had van de interventie. Ik streed dat af en zei dat de betrokken man mogelijk afgeschrikt was geweest door de inderdaad (snelle) interventie. Of alleszins, dat ik niet door de muur heen kon kijken. Ik stond zeker een kwartier in de kou mezelf te verdedigen en op de duur draaide men wel wat bij.
Maar is dit niet bijzonder onprofessioneel? Is dit normaal? Ik werd op mijn beroep aangesproken. Op alles. Vragen. En nog eens vragen.
Het is ontradend om de volgende keer te bellen, terwijl de man agressief is. Mijn naam werd genoteerd als een vaste melder voor het geval het nog eens zou gebeuren. Maar ik vond het heel vreemd. Ik begrijp er niets van. Als politie komt en het blijkt niet nodig, al gaf de man wel toe boos te zijn geworden zo zeiden ze, waarom moet de beller dan zo op de rooster gelegd?
Ik zit nu met het probleem dat de buurman wellicht heeft gezien dat ik bij de combi stond.
Ik ben daar niet van gediend eigenlijk. Ben ik te streng voor de politie? Had ik moeten blijven? Ik deed dit enerzijds uit praktische overwegingen maar ook om te vermijden dat ik erin betrokken zou geraken. Ik denk dat ik veel harder op de rooster ben gelegd dan de man in kwestie. Op de duur leek men het wel ernstig te nemen, maar dat kwam vooral door mijn vasthoudendheid en omdat ik mijn beroep vermeldde, waar men dan ook eerst nog aan leek te twijfelen, of ik het nog wel was enz. De buurt is inderdaad geen advocatenbuurt maar ik verblijf waar ik wil. Ik woon er niet officieel en huur het appartement als een tweede verblijf voor als ik in België ben.
Ik voel me hier niet goed bij en vraag me af of dat gevoel gerechtvaardigd is.
Mvg