De wetgever verstaat daar vooral onder verkrachting nadat je alcohol of verdovende middelen aan het slachtoffer hebt toegediend.
Het feit dat er vooraf leugens zijn verteld, maakt niet automatisch uit dat er van verkrachting sprake is.
Nogmaals: lees de WETTEKST die Fransciscus geplaatst heeft. Die stelt dat leugens vertellen om aan seks te geraken WEL verkrachting is!
Anders is volgende casus evengoed verkrachting:
Ik bedrieg mijn vrouw, vervolgens ontkent ik mijn ontrouw wanneer ze vraagt of ik haar bedrogen heb, nadien heb ik seks met mijn vrouw, daarna komt de ontrouw aan het licht en dus ook het feit dat ik gelogen had. Moest ik toen eerlijk hebben gezegd da ik haar bedrogen heb, dan zou ze nadien ook nooit toegestemd hebben met seks. Dus in jullie ogen is dit evengoed verkrachting, want door mijn leugen gaf ze toestemming tot seks die ze anders nooit had gegeven. En voor alle duidelijkheid, we spreken hier niet over bewijslast.
Zie jij zelf niet hoe absurd deze vergelijking is?
Maar als jullie enkel kunnen denken volgens de letter van de wet.
Ontrouw verzwijgen kan moeilijk niet als "list bestempelen". Vooraf het plan beraden om iemand voor te liegen dat je rijk bent en geld zal betalen om zo aan sex te geraken, dat is overduidelijk WEL een list. Dat jij het verschil niet ziet is uw probleem, maar een rechter zal weldegelijk het verschil zien.
En zolang TS niet effectief veroordeeld is, hoef je ook niet op arrogante wijze je gelijk komen claimen alsof jij de wet zelf hebt geschreven.
Als er hier iemand arrogant is door een geciteerde wettekst gewoon straal te negeren (want dat is wat je doet) en zijn eigen gelijk te willen claimen tegen alle wetgeving in, dan ben jij het wel.
Rapture, je hebt recht op uw eigen mening, maar de wet is het niet met u eens. Jammer maar helaas.