Wie weet mij hier mee te helpen
De vader van mijn echtgenote is enige tijd geleden overleden. Zijn echtgenote heeft mijn echtgenote aangeraden om samen met haar de nalatenschap te verwerpen gezien de vele schulden die haar vader had. Dit is dan ook gebeurt... We krijgen nu een ingebrekestelling van een incassobureau ten belope van 114 € voor het vervoer met een ambulance. De factuur hebben we nooit gezien, er is een kopie toegevoegd aan de tweede ingebrekestelling. Het is duidelijk dat de weduwe (stiefmoeder) deze factuur niet betaald heeft en dat men deze nu wil verhalen op mijn echtgenote. Wie weet wat volgt er nog (ziekenhuiskosten, palliatieve verzorging, begrafeniskosten, huishuur e.d.) ? Het incassobureau beweert dat mijn echtgenote verplicht is dit te betalen aan de hand van art. 203, 205, 206,207, en 208 e.v. B.W. door onderhoudsverplichting en vullen aan met:
Voorwaarden zijn dus:
Er moet een band in rechte lijn zijn (ouders, schoonouders, kind of schoonkind)
De overledene moet “behoeftig” zijn, dus zelf geen/onvoldoende vermogen hebben
De onderhoudsplichtige (vb. een kind) moet zelf voldoende vermogend zijn (en dus niet zelf “behoeftig” zijn).
Moet men kunnen aantonen dat overledene behoeftig was of moet mijn echtgenote aantonen dat hij dat niet was.
De man leefde tot zijn terminale ziekte (een 3-tal maanden) bourgondisch, regelmatig uit eten, op reis, goed gekleed, sauna e.d. niets deed vermoeden dat hij zware schulden had of zelfs behoeftig zou zijn. Er is uiteraard nooit een verzoek geweest om in levensonderhoud te voorzien. Er is een eigen zaak maar die staat op naam van zijn echtgenote.
Welk verweer hebben we tegenover schuldeisers.
Alvast bedankt voor uw eventuele reacties die zouden kunnen helpen
- Jureca
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Geen. De kosten van de (laatste) ziekte moeten worden betaald door de kinderen ook al verwerpen ze de nalatenschap.
Tenzij er geld genoeg zit in de verworpen nalatenschap om die rekeningen te betalen.
Tenzij er geld genoeg zit in de verworpen nalatenschap om die rekeningen te betalen.
"Politici verkiezen echter liever de bedenkelijke heldenstatus van betweter te belichamen tegenover die van de minus habens." (Victor Dauginet in "Het belaste land", pagina 72)
Interessant arrest van het Hof van Cassatie: C.12.0479.F/1
http://jure.juridat.just.fgov.be/pdfapp ... 20130920-2
Beoordeling van het Hof m.b.t. het eerste onderdeel:
Luidens artikel 205 Burgerlijk Wetboek zijn de kinderen levensonderhoud verschuldigd aan hun ouders en hun andere bloedverwanten in de opgaande lijn die behoeftig zijn.
Het recht op levensonderhoud dat vastgelegd is in die bepaling berust op de familiale solidariteit en is onlosmakelijk verbonden met de onderhoudsgerechtigde en hij alleen kan een vordering instellen tot vrijwaring van dat recht.
Het is een personele vordering. De onderhoudsgerechtigde is de aflijvige....zal bijgevolg geen vordering kunnen instellen. Zie ook T.Fam. 2015/8 p.211: Noot: In memoriam: de verhaalbaarheid van kosten van laatste ziekte via een zijdelingse onderhoudsvordering. , Marijke Goegebuer.
Deze situatie is in Belgisch recht eigenlijk niet goed geregeld, de hypotheekwet voorziet enkel een voorrecht voor de kosten van de laatste ziekte en de begrafenis. Maar de rechtspraak aanvaardt inderdaad dat deze kosten (max. 1 jaar) ten laste komen van deze personen. Let wel, enkel de kosten van de begrafenis en de laatste ziekte in het jaar voorafgaand aan het overlijden.
Ik hoop dat uw echtgenote zich op meer dan het loutere woord van haar stiefmoeder heeft gebaseerd vooraleer te verwerpen.
http://jure.juridat.just.fgov.be/pdfapp ... 20130920-2
Beoordeling van het Hof m.b.t. het eerste onderdeel:
Luidens artikel 205 Burgerlijk Wetboek zijn de kinderen levensonderhoud verschuldigd aan hun ouders en hun andere bloedverwanten in de opgaande lijn die behoeftig zijn.
Het recht op levensonderhoud dat vastgelegd is in die bepaling berust op de familiale solidariteit en is onlosmakelijk verbonden met de onderhoudsgerechtigde en hij alleen kan een vordering instellen tot vrijwaring van dat recht.
Het is een personele vordering. De onderhoudsgerechtigde is de aflijvige....zal bijgevolg geen vordering kunnen instellen. Zie ook T.Fam. 2015/8 p.211: Noot: In memoriam: de verhaalbaarheid van kosten van laatste ziekte via een zijdelingse onderhoudsvordering. , Marijke Goegebuer.
Deze situatie is in Belgisch recht eigenlijk niet goed geregeld, de hypotheekwet voorziet enkel een voorrecht voor de kosten van de laatste ziekte en de begrafenis. Maar de rechtspraak aanvaardt inderdaad dat deze kosten (max. 1 jaar) ten laste komen van deze personen. Let wel, enkel de kosten van de begrafenis en de laatste ziekte in het jaar voorafgaand aan het overlijden.
Ik hoop dat uw echtgenote zich op meer dan het loutere woord van haar stiefmoeder heeft gebaseerd vooraleer te verwerpen.
Ik ben geen advocaat, u gebruikt de informatie die ik verstrek strikt op eigen risico. Win steeds gekwalificeerd advies in voor belangrijke beslissingen.
Gelieve vragen te stellen via het forum, NIET via persoonlijke berichten.
Gelieve vragen te stellen via het forum, NIET via persoonlijke berichten.
Geachte Xenophon, ik ben uiteraard geen jurist anders had ik mijn probleem (of dat van mijn echtgenote) hier niet moeten voorleggen. Ondanks de juridische termen meen ik te begrijpen, uit het "interessant arrest van het Hof van Cassatie" door u aangehaald, dat betrokken eiseres mogelijk meer geld spendeert aan gerechtsprocedures (eerste vonnis, beroep, cassatie) dan aan het betalen van facturen of het recupereren ervan indien betaald. Voor mij echter is niet duidelijk wat de achterliggende motieven zijn.
In mijn echtgenote haar geval, heeft haar stiefmoeder laten verstaan dat indien zij deze facturen zou betalen (medische kosten, hospitaal, palliatieve zorgen e.d.) zij ook de schulden (naar haar zeggen miljoenen in Belgische franken) zou moeten betalen. De begrafenis heeft ze betaald. Ze heeft waarschijnlijk voldoende 'zwart' geld, want indien mijn echtgenote toch voor die schulden moet opdraaien zou zij die wel betalen!
Nog enkele details.
Het echtpaar was blijkbaar gehuwd met scheiding van goederen.
De zaak staat op haar naam maar ze verdiende als werknemer van die zaak 500 €/maand.
Haar man (mijn echtgenote haar vader dus) had het minimum pensioen en kluste voor 200 € bij in de zaak (full time).
Zij heeft ook laten verstaan dat ze kortelings ruim 12.000 € zal ontvangen door een vonnis van de rechtbank na een procedure met de verhuurder van hun appartement destijds. Dus voor haar "geld is geen probleem", haar woorden.
Mijn echtgenote heeft nog een broer die naar Duitsland is gaan wonen omwille van de schulden hier gemaakt in België.
Mijn echtgenote heeft ook nog een stiefzuster die, naar haar zeggen, leeft van OCMW-steun.
Wij zijn ook gehuwd met scheiding van goederen en nagenoeg al ons geld staat op een spaarrekening van mijn echtgenote.
Mijn echtgenote heeft een invaliditeitsuitkering van +/- 1000 €/maand
Ik heb een pensioen van +/- 1800 €/maand
Terug naar de probleemstelling, ik heb ondertussen al begrepen dat mijn echtgenote (en ik ook dus) naar alle waarschijnlijkheid zal opdraaien voor die schulden die vallen onder de wettelijke bepalingen die stellen dat kinderen onderhoudsplichtig zijn aan hun (behoeftige) ouders.
Volgens de weduwe moet mijn echtgenote iedere schuldvordering blijven weigeren.
Moeten we de schulden bij elkaar laten komen, vermits we nog vorderingen kunnen verwachten van ziekenhuis, palliatieve instelling en mogelijk nog andere medische kosten?
Moeten we dit dan laten weten aan het incassobureau dat de eerste ingebrekestelling en al een tweede ingebrekestelling heeft bezorgd (ambulance factuur met bijhorende kosten).
Wat uw laatste zin betreft.
Toen ik in de wachtzaal van mijn huisarts zat, kreeg ik telefoon van mijn echtgenote. Ze vertelde dat ze telefoon had gekregen van haar stiefmoeder, die dan net van de notaris kwam. Die had haar aangeraden samen met mijn echtgenote zo snel mogelijk naar de rechtbank te gaan om samen de nalatenschap te verwerpen. Ondanks dat ik mijn echtgenote had gevraagd geen beslissingen te nemen zonder overleg met mij, heeft ze toch toegegeven en hebben ze samen het nalatenschap verworpen (dat was goedkoper dan elk apart)!
Zo dit is weeral een hele boterham maar ik kijk al uit naar uw raad. Alvast bedankt voor de moeite die u hieraan spendeert. m.v.g.
In mijn echtgenote haar geval, heeft haar stiefmoeder laten verstaan dat indien zij deze facturen zou betalen (medische kosten, hospitaal, palliatieve zorgen e.d.) zij ook de schulden (naar haar zeggen miljoenen in Belgische franken) zou moeten betalen. De begrafenis heeft ze betaald. Ze heeft waarschijnlijk voldoende 'zwart' geld, want indien mijn echtgenote toch voor die schulden moet opdraaien zou zij die wel betalen!
Nog enkele details.
Het echtpaar was blijkbaar gehuwd met scheiding van goederen.
De zaak staat op haar naam maar ze verdiende als werknemer van die zaak 500 €/maand.
Haar man (mijn echtgenote haar vader dus) had het minimum pensioen en kluste voor 200 € bij in de zaak (full time).
Zij heeft ook laten verstaan dat ze kortelings ruim 12.000 € zal ontvangen door een vonnis van de rechtbank na een procedure met de verhuurder van hun appartement destijds. Dus voor haar "geld is geen probleem", haar woorden.
Mijn echtgenote heeft nog een broer die naar Duitsland is gaan wonen omwille van de schulden hier gemaakt in België.
Mijn echtgenote heeft ook nog een stiefzuster die, naar haar zeggen, leeft van OCMW-steun.
Wij zijn ook gehuwd met scheiding van goederen en nagenoeg al ons geld staat op een spaarrekening van mijn echtgenote.
Mijn echtgenote heeft een invaliditeitsuitkering van +/- 1000 €/maand
Ik heb een pensioen van +/- 1800 €/maand
Terug naar de probleemstelling, ik heb ondertussen al begrepen dat mijn echtgenote (en ik ook dus) naar alle waarschijnlijkheid zal opdraaien voor die schulden die vallen onder de wettelijke bepalingen die stellen dat kinderen onderhoudsplichtig zijn aan hun (behoeftige) ouders.
Volgens de weduwe moet mijn echtgenote iedere schuldvordering blijven weigeren.
Moeten we de schulden bij elkaar laten komen, vermits we nog vorderingen kunnen verwachten van ziekenhuis, palliatieve instelling en mogelijk nog andere medische kosten?
Moeten we dit dan laten weten aan het incassobureau dat de eerste ingebrekestelling en al een tweede ingebrekestelling heeft bezorgd (ambulance factuur met bijhorende kosten).
Wat uw laatste zin betreft.
Toen ik in de wachtzaal van mijn huisarts zat, kreeg ik telefoon van mijn echtgenote. Ze vertelde dat ze telefoon had gekregen van haar stiefmoeder, die dan net van de notaris kwam. Die had haar aangeraden samen met mijn echtgenote zo snel mogelijk naar de rechtbank te gaan om samen de nalatenschap te verwerpen. Ondanks dat ik mijn echtgenote had gevraagd geen beslissingen te nemen zonder overleg met mij, heeft ze toch toegegeven en hebben ze samen het nalatenschap verworpen (dat was goedkoper dan elk apart)!
Zo dit is weeral een hele boterham maar ik kijk al uit naar uw raad. Alvast bedankt voor de moeite die u hieraan spendeert. m.v.g.
Geen betrekking op het overlijden van uw schoonvader en de kostenkwestie: indien u gehuwd bent onder het stelsel van zuivere scheiding van goederen is het geen goed idee om al uw kapitaal op een rekening op naam van uw echtgenote te laten staan. Ik hoop dat het u niet overkomt maar zoiets kan dramatische gevolgen hebben ingeval deze mocht besluiten andere horizonten te gaan verkennen (of komen te overlijden).
Betreffende uw vraag: het is niet omdat uw echtgenote (of de echtgenote van de overledene) de begrafeniskosten of de kosten van de laatste ziekte betaalt dat ze een daad van aanvaarding van de nalatenschap stelt, het één heeft niets met het andere te maken. De betaling van de kosten van ziekte/begrafenis kan overigens al helemaal geen daad van aanvaarding zijn aangezien die niet worden bekostigd uit de nalatenschap maar blijkbaar door uw echtgenote, uit eigen middelen.
Gedane zaken nemen geen keer: verworpen is verworpen*. Overigens kost verwerping, wanneer ze gebeurt op de griffie van de rechtbank, helemaal niets, dacht ik.
*Er is weliswaar Art. 790 BW: Zolang tegen erfgenamen die een nalatenschap verworpen hebben, geen verjaring is verkregen van het recht om te aanvaarden, blijven zij bevoegd om de nalatenschap alsnog te aanvaarden, indien deze niet reeds door andere erfgenamen is aanvaard; onverminderd evenwel de rechten die door derden op de goederen van de nalatenschap mochten zijn verkregen, hetzij door verjaring, hetzij door handelingen die wettig verricht zijn met de curator van de onbeheerde nalatenschap.
Voor de kosten van de laatste ziekte en de begrafenis beschikt u evenwel op een voorrecht op de nalatenschap dat u toelaat kosten te recupereren:
Hypotheekwet, Art. 19:
De schuldvorderingen, bevoorrecht op alle roerende goederen, worden hierna opgesomd en zij worden in de volgende orde verhaald :
1° De gerechtskosten die in het gemeenschappelijk belang van de schuldeisers zijn gemaakt;
2° De begrafeniskosten in verhouding tot de stand en het vermogen van de overledene;
3° De kosten van laatste ziekte gedurende een jaar;
[4 3°bis. De onderhoudsschulden zonder dat het bedrag daarvan 15 000 euro mag te boven gaan;
[....]
Gaat er niets in die nalatenschap zitten? Alleszins lijkt er (dixit de echtgenote van de overledene) een vonnis te zijn op basis waarvan 12 000 Euro uitbetaald worden i.v.m. een huurgeschil. Goed mogelijk dat een deel daarvan toekomt aan de nalatenschap.
Mijn advies: ga samen met uw echtgenote en zonder de schoonmoeder eens langs bij een advocaat. Het zullen mogelijk de best renderende paar 100 euro zijn die u uitgeeft. Wachten tot de schuldeisers n.a.v. de begrafenis en de laatste ziekte zelf een zaak aanspannen heeft geen zin.
Betreffende uw vraag: het is niet omdat uw echtgenote (of de echtgenote van de overledene) de begrafeniskosten of de kosten van de laatste ziekte betaalt dat ze een daad van aanvaarding van de nalatenschap stelt, het één heeft niets met het andere te maken. De betaling van de kosten van ziekte/begrafenis kan overigens al helemaal geen daad van aanvaarding zijn aangezien die niet worden bekostigd uit de nalatenschap maar blijkbaar door uw echtgenote, uit eigen middelen.
Gedane zaken nemen geen keer: verworpen is verworpen*. Overigens kost verwerping, wanneer ze gebeurt op de griffie van de rechtbank, helemaal niets, dacht ik.
*Er is weliswaar Art. 790 BW: Zolang tegen erfgenamen die een nalatenschap verworpen hebben, geen verjaring is verkregen van het recht om te aanvaarden, blijven zij bevoegd om de nalatenschap alsnog te aanvaarden, indien deze niet reeds door andere erfgenamen is aanvaard; onverminderd evenwel de rechten die door derden op de goederen van de nalatenschap mochten zijn verkregen, hetzij door verjaring, hetzij door handelingen die wettig verricht zijn met de curator van de onbeheerde nalatenschap.
Voor de kosten van de laatste ziekte en de begrafenis beschikt u evenwel op een voorrecht op de nalatenschap dat u toelaat kosten te recupereren:
Hypotheekwet, Art. 19:
De schuldvorderingen, bevoorrecht op alle roerende goederen, worden hierna opgesomd en zij worden in de volgende orde verhaald :
1° De gerechtskosten die in het gemeenschappelijk belang van de schuldeisers zijn gemaakt;
2° De begrafeniskosten in verhouding tot de stand en het vermogen van de overledene;
3° De kosten van laatste ziekte gedurende een jaar;
[4 3°bis. De onderhoudsschulden zonder dat het bedrag daarvan 15 000 euro mag te boven gaan;
[....]
Gaat er niets in die nalatenschap zitten? Alleszins lijkt er (dixit de echtgenote van de overledene) een vonnis te zijn op basis waarvan 12 000 Euro uitbetaald worden i.v.m. een huurgeschil. Goed mogelijk dat een deel daarvan toekomt aan de nalatenschap.
Mijn advies: ga samen met uw echtgenote en zonder de schoonmoeder eens langs bij een advocaat. Het zullen mogelijk de best renderende paar 100 euro zijn die u uitgeeft. Wachten tot de schuldeisers n.a.v. de begrafenis en de laatste ziekte zelf een zaak aanspannen heeft geen zin.
Ik ben geen advocaat, u gebruikt de informatie die ik verstrek strikt op eigen risico. Win steeds gekwalificeerd advies in voor belangrijke beslissingen.
Gelieve vragen te stellen via het forum, NIET via persoonlijke berichten.
Gelieve vragen te stellen via het forum, NIET via persoonlijke berichten.
Nog een vraagje.
Als de weduwe (huwelijk met scheiding van goederen) de begrafenis (reeds betaald door haar), de ziekenhuisfacturen en andere daarop betrekking hebbende facturen (vervoer met ambulance), factuur van palliatieve instelling e.d. i.v.m. de laatste ziekte van overledene, ondanks de verwerping van nalatenschap toch betaald, kan dit dan beschouwd worden als aanvaarding van nalatenschap zodat andere schulden (niet terug betaalde leningen, niet betaalde facturen e.d.) toch op haar kunnen verhaald worden?
Indien niet... kunnen we haar misschien overtuigen om deze toch te betalen (dat is blijkbaar haar grootste zorg), zodat wij gerust gelaten worden.
Als de weduwe (huwelijk met scheiding van goederen) de begrafenis (reeds betaald door haar), de ziekenhuisfacturen en andere daarop betrekking hebbende facturen (vervoer met ambulance), factuur van palliatieve instelling e.d. i.v.m. de laatste ziekte van overledene, ondanks de verwerping van nalatenschap toch betaald, kan dit dan beschouwd worden als aanvaarding van nalatenschap zodat andere schulden (niet terug betaalde leningen, niet betaalde facturen e.d.) toch op haar kunnen verhaald worden?
Indien niet... kunnen we haar misschien overtuigen om deze toch te betalen (dat is blijkbaar haar grootste zorg), zodat wij gerust gelaten worden.
Neen, lees wat ik hierboven schreef. Betaling kosten laatste ziekte en begrafenis impliceren geen aanvaarding. En aangezien u verworpen hebt zijn 'andere schulden' niet meer uw probleem. De schuldeisers zullen u niet aanschrijven want zij kunnen nakijken dat u verworpen hebt. Waarom zou de weduwe alle andere schulden moeten betalen? Zij zal overigens verwerpen; hoe ze daarna de afhandeling doet is uw zaak niet. Wees blij dat ze de kosten van begrafenis etc voor haar rekening neemt en u niet meer moet beginnen lopen met een vordering op de nalatenschap.
Ik ben geen advocaat, u gebruikt de informatie die ik verstrek strikt op eigen risico. Win steeds gekwalificeerd advies in voor belangrijke beslissingen.
Gelieve vragen te stellen via het forum, NIET via persoonlijke berichten.
Gelieve vragen te stellen via het forum, NIET via persoonlijke berichten.
Beste Xenophon, misschien was ik niet duidelijk.
U schrijft "Waarom zou de weduwe alle andere schulden moeten betalen? Zij zal overigens verwerpen;...".
Wel dat is wat zij gelooft. ZIJ (de WEDUWE) is er om weet ik welke reden of door wie ervan overtuigt, dat zij die schulden ook zal moeten inlossen als ze ziekenhuisfacturen enz. betaalt. Ze heeft trouwens de erfenis verworpen.
De weduwe heeft enkel de begrafenis betaald maar stuurt de facturen van ziekenhuis e.d. te samen met de akte van verwerping terug en weigert deze dus te betalen, nogmaals ZIJ vreest (en is er er zelfs van overtuigt) dat ze anders de andere schulden van haar overleden echtgenoot ook moet betalen. Ik vermoed dat haar notaris haar bang heeft gemaakt daarvoor.
Naar haar zeggen is ze zelfs bereidt om de op mijn echtgenote verhaalde ziekenhuiskosten e.d. terug te betalen!
Tot op heden is bij mijn echtgenote alleen de ingebrekestelling (via incassobureau) i.v.m. ambulance toe gekomen en deze is nog niet betaald.
Ik ga er wel van uit dat ziekenhuisfactuur e.d. nog zullen volgen.
Nu is ook mijne frank gevallen hoe het komt dat het incassobureau zo snel aan mijn echtgenote haar naam en adres is gekomen. Dat staat immers op dezelfde akte van verwerping nalatenschap gezien ze dit samen hebben gedaan.
Kan mijn echtgenote het incassobureau laten weten dat er nog een broer en een zuster zijn en dat die rekening van de ambulance slechts voor 1/3 door mijn echtgenote moet betaald worden.
U schrijft "Waarom zou de weduwe alle andere schulden moeten betalen? Zij zal overigens verwerpen;...".
Wel dat is wat zij gelooft. ZIJ (de WEDUWE) is er om weet ik welke reden of door wie ervan overtuigt, dat zij die schulden ook zal moeten inlossen als ze ziekenhuisfacturen enz. betaalt. Ze heeft trouwens de erfenis verworpen.
De weduwe heeft enkel de begrafenis betaald maar stuurt de facturen van ziekenhuis e.d. te samen met de akte van verwerping terug en weigert deze dus te betalen, nogmaals ZIJ vreest (en is er er zelfs van overtuigt) dat ze anders de andere schulden van haar overleden echtgenoot ook moet betalen. Ik vermoed dat haar notaris haar bang heeft gemaakt daarvoor.
Naar haar zeggen is ze zelfs bereidt om de op mijn echtgenote verhaalde ziekenhuiskosten e.d. terug te betalen!
Tot op heden is bij mijn echtgenote alleen de ingebrekestelling (via incassobureau) i.v.m. ambulance toe gekomen en deze is nog niet betaald.
Ik ga er wel van uit dat ziekenhuisfactuur e.d. nog zullen volgen.
Nu is ook mijne frank gevallen hoe het komt dat het incassobureau zo snel aan mijn echtgenote haar naam en adres is gekomen. Dat staat immers op dezelfde akte van verwerping nalatenschap gezien ze dit samen hebben gedaan.
Kan mijn echtgenote het incassobureau laten weten dat er nog een broer en een zuster zijn en dat die rekening van de ambulance slechts voor 1/3 door mijn echtgenote moet betaald worden.
Daar gaan die zich niet mee bezig houden. Ze zullen antwoorden dat uw echtgenote dat dan maar van haar broer en zus moet terugvorderen.Kan mijn echtgenote het incassobureau laten weten dat er nog een broer en een zuster zijn en dat die rekening van de ambulance slechts voor 1/3 door mijn echtgenote moet betaald worden.
Om onnodig oplopende kosten te vermijden, zal de stiefmoeder toch moeten worden duidelijk gemaakt dat ze zich vergist.
Zoals hierboven gezegd: vergeet die deling van de schuld nu maar.
Nog eens: betaling van de begrafeniskosten en kosten laatste ziekte, zeker indien uit eigen middelen, impliceert GEEN aanvaarding van de nalatenschap. Een andere kwestie is WIE die kosten dient te betalen, zoals gezegd is dat in Belgisch recht niet naar behoren geregeld indien men in een situatie zit waar er meer passiva dan activa in de erfenis zitten en iedereen verwerpt.
Waarom zou dat de echtgenote moeten zijn, eerder dan u, kan u dat uitleggen? Ik denk dat daar de kern van het probleem zit. Ga samen naar een notaris of advocaat en leg de situatie uit, volg het advies. Als iedereen verwerpt of binnen de wettelijke termijn geen boedelbeschrijving gebeurt zal er een onbeheerde nalatenschap zijn waarvoor een beheerder wordt aangesteld. De schulden van begrafenis en laatste ziekte kunnen in eerste instantie daarop gerecupereerd worden.
Nog eens: betaling van de begrafeniskosten en kosten laatste ziekte, zeker indien uit eigen middelen, impliceert GEEN aanvaarding van de nalatenschap. Een andere kwestie is WIE die kosten dient te betalen, zoals gezegd is dat in Belgisch recht niet naar behoren geregeld indien men in een situatie zit waar er meer passiva dan activa in de erfenis zitten en iedereen verwerpt.
Waarom zou dat de echtgenote moeten zijn, eerder dan u, kan u dat uitleggen? Ik denk dat daar de kern van het probleem zit. Ga samen naar een notaris of advocaat en leg de situatie uit, volg het advies. Als iedereen verwerpt of binnen de wettelijke termijn geen boedelbeschrijving gebeurt zal er een onbeheerde nalatenschap zijn waarvoor een beheerder wordt aangesteld. De schulden van begrafenis en laatste ziekte kunnen in eerste instantie daarop gerecupereerd worden.
Ik ben geen advocaat, u gebruikt de informatie die ik verstrek strikt op eigen risico. Win steeds gekwalificeerd advies in voor belangrijke beslissingen.
Gelieve vragen te stellen via het forum, NIET via persoonlijke berichten.
Gelieve vragen te stellen via het forum, NIET via persoonlijke berichten.
Oké, ik heb het al wel begrepen. Het komt er voor mij nu op aan om het de weduwe duidelijk te maken. We zullen een advocaat raadplegen, die paar 100 € zullen het verschil dan wel niet maken zeker.
Het verbaast me wel dat u het blijkbaar de normaalste zaak van de wereld vindt (tenzij ik me vergis) dat een echtgenote deze kosten kan afwimpelen op de kinderen. Zijn er dan geen argumenten of wetten die binnen het huwelijk de verplichting opleggen om voor elkaar te zorgen, ook financieel.
Ik hou jullie zeker verder op de hoogte.
Het verbaast me wel dat u het blijkbaar de normaalste zaak van de wereld vindt (tenzij ik me vergis) dat een echtgenote deze kosten kan afwimpelen op de kinderen. Zijn er dan geen argumenten of wetten die binnen het huwelijk de verplichting opleggen om voor elkaar te zorgen, ook financieel.
Ik hou jullie zeker verder op de hoogte.
Kijk, voor de begrafeniskosten is de uitleg waarom zij betaald heeft vermoedelijk zeer simpel: wie heeft de begrafenis besteld en die bon getekend? Er is m.a.w. een overeenkomst. Voor de ziekenhuiskosten: komt ten laste van de nalatenschap en wordt bij voorrang op praktisch alles betaald. Als u niet betaalt dan zal men trachten in te vorderen. Iedereen heeft verworpen? Ofwel zal men toch nog trachten te werken via het systeem van 'onderhoudsplicht' en u rechtstreeks voor de rechtbank brengen (twijfelachtig qua succes, gelet op het arrest van Cassatie, hoewel het daar om meer ging dan de ziekte van de laatste 12 maanden) of men gaat naar het OCMW. Wat gaat het OCMW dan doen denkt u? Het makkelijkst is om dit zelf te betalen en daarna terug te vorderen van de nalatenschap, wanneer de beheerder werd aangesteld. Zend hen desnoods een brief waarin u meedeelt dat dit geenszins een daad van aanvaarding van de nalatenschap uitmaakt.
Ik ben geen advocaat, u gebruikt de informatie die ik verstrek strikt op eigen risico. Win steeds gekwalificeerd advies in voor belangrijke beslissingen.
Gelieve vragen te stellen via het forum, NIET via persoonlijke berichten.
Gelieve vragen te stellen via het forum, NIET via persoonlijke berichten.