Even de situatie schetsen. In de jaren 50-60 wordt er in de gemeente toegelaten een 16-tal bungalows te bouwen (met bouwvergunning, recreatiezone) . De toegang verloopt via een privaatweg van een privépersoon. 20 jaar later wil deze privépersoon niet langer dat er over zijn wegenis wordt gereden. In samenspraak met deze persoon én het gemeentebestuur wordt er besloten langs een andere zijde een nieuwe toegangsweg aan te leggen door de gemeente. De eigenaars van de bungalows geven in ruil een stuk van hun terrein af om deze weg deels aan te leggen, met de belofte van de gemeente dat zij deze weg zullen onderhouden.
30 jaar later, de gemeente onderhoud de aangelegde weg maar tot op een bepaald punt, niet meer tot aan en/of tussen de bungalows. Bij navraag op het gemeentebestuur botst men steeds op een njet wegens “dat is een privéweg, dat is niet voor ons”. Helaas kan niemand de documenten meer terugvinden waarop deze afspraken werden gemaakt… Bij nazicht op de kadasterplannen staat de wegenis tussen/aan de bungalows wél aangeduid, maar dan wel voor de situatie van de jaren 80(voordat er een stuk grond werd afgegeven voor de wegenis). De nieuwe aangelegde weg van de gemeente staat er zelfs maar deels op. Op de notariële aankoopakte van de bungalows staat wél vermeld dat de wegenis tussen de bungalows “tot in de helft eigendom is van de eigenaar van die bungalow, de andere helft is eigendom van de eigenaar aan de overzijde”.
Conclusie, de weg aangelegd door de gemeente (die niet op de kadasterplannen staat) wordt tot op een bepaald punt jaarlijks onderhouden, de laatste 2-300 meter niet (alhoewel deze op de plannen staat, zij het wel in de “oude” situatie.
Vraag: Mogen wij op eigen kosten deze weg onderhouden? (putten opvullen/verharden), het is volgens hen toch privé weg?! In de notariële akte staat echter wél vermeld dat “wegens natuurlijke karakter” enkel de opritten verhard mogen worden met gruis/steenpuin GEEN klinkers etc…
Een typisch Belgische situatie lijkt ons…is er een oplossing voor te vinden?