#2 , 28 dec 2016 23:04
Verkoop van handelaar aan niet-handelaar van lichamelijke roerende zaak = Europese garantie (art. 1649bis en volgende BW):
Garantieperiode 2 jaar standaard (voor nieuwe zaken) (kan uitgebreid door de fabrikant):
Bij gebreken (zichtbare of verborgen): keuze uit twee mogelijkheden:
- kosteloze herstelling
- kosteloze vervanging
(keuze klant).
De hersteltermijn moet "redelijk" zijn (zelf hanteer ik in de praktijk 2-tal weken).
Als het toestel meermaals in herstelling moet voor hetzelfde euvel, dan kan je na verloop van termijn (ik hanteer persoonlijk een derde herstelling voor hetzelfde euvel) stellen dat het niet te herstellen is. Het is immers niet de bedoeling dat het toestel telkens eventjes hersteld is tot de termijn voorbij de twee jaar getild wordt, waarna je moet gaan betalen voor verdere herstellingen voor hetzelfde probleem (hoewel de termijn van herstelling moet toegevoegd worden aan de garantietermijn van 2 jaar).
Je kan maw ook zelf een kosteloze vervanging vragen. De handelaar mag dit niet weigeren (maar kan hierover natuurlijk wel moeilijk doen)!
Als kosteloze herstelling en kosteloze vervanging niet mogelijk zijn (bv. herhaalde defecten, origineel toestel niet meer verkrijgbaar), dan zijn er de volgende twee alternatieven:
- prijsvermindering
- ontbinding overeenkomst (toestel terug inleveren en restitutie = geld terug)
Opnieuw: keuze klant !
Let wel: bij restitutie kan (meestal: zal) de leverancier de waardevermindering door gebruik in mindering brengen van de terugbetaling. Je hebt (normaal gezien) immers een periode het toestel wél kunnen gebruiken zodat het niet meer de nieuwwaarde heeft.
Bovenop al deze mogelijke procedures kan je bovendien nog schadevergoeding vragen op basis van art. 1382 BW en art. 1649quinquies BW. Bv. huur vervangtoestel tijdens herstelling, tijd voor brengen/halen (15 tot 20 EUR per uur), kms, telefoontjes, tijd voor herinstallatie, ... Probleem met schadevergoedingen is dat je ze moet kunnen aantonen en ze ook maar kan afdwingen via de rechtbank. Maar ernaar verwijzen dat je ook nog schadevergoeding (bovenop) zou kunnen eisen, helpt soms de handelaar/producent om akkoord te gaan met wat op zich je wettelijk recht is (kosteloze herstelling/vervanging; prijsvermindering/ontbinding met restitutie).
Opgelet: de eerste 6 maanden ligt de bewijslast voor verborgen gebrek bij de verkoper, na 6 maanden bij de koper. Dat betekent dat de handelaar na 6 maanden makkelijker kan beweren dat het gebrek door bv. vallen, vocht, onoordeelkundig gebruik, ... veroorzaakt werd. Hier geraak je moeilijk uit behalve als de rechter een gerechtelijk expert aanstelt om hierover een oordeel te vormen. Maar dan zit je in een gerechtelijke procedure. Als de problemen zich de eerste 6 maanden al voorgedaan hebben, dan is het voor een handelaar/fabrikant al moeilijker om zich achter te verbergen.
De uitgebreide garantie van 3 jaar kan andere regels inhouden - dan moet je je aankoopvoorwaarden er op naslaan. Wat ik hierboven vermeld is de wettelijke regeling waar je sowieso recht op hebt gedurende de eerste twee jaar.
Hét bewuste artikel: art. 1649quinquies BW.
En één regel die iedere consument zou moeten van buiten kennen: kosteloze herstelling of kosteloze vervanging - keuze klant.
Ik heb absoluut geen probleem met foute antwoorden. Ik maak ze ook. Dat is een leerproces.
Wat me wel stoort zijn zij die eigenlijk wel beseffen dat ze fout zaten, maar stijfkoppig volhouden zonder een juridische onderbouw te geven.