Man overlijdt in medio 2004.
Weduwe. Dochter 1. Dochter 2 en een plaatsvervullend kleinkind.
Weduwe en dochter 1 stellen eigen notaris aan om de successie-aangifte in te dienen.
Dochter 2 en het plaatsvervullend kleinkind vragen bijstand aan een andere notaris en aan een advocaat omdat er wat betwistingen bestonden omtrent de verdeling van onroerende goederen die eigen goed waren van de overledene en waarvan bij testament een voorkeurrecht werd gegeven aan dochter 1.
De successieaangifte werd eind 2004 één maand te laat ingediend door de notaris aangesteld door de weduwe en dochter 1, alwaar door de vier erfgenamen "woonstkeuze" werd gedaan.
Er werd aan de erfgenamen evenwel géén kopie of afschrift van die successie-aangifte verstrekt !
Twaalf jaar later werd aan de advocaat in 2016 nu een kopie of afschrift van die successieaangifte gevraagd.
Maar aangezien de advocaat zijn dossiers slechts tien jaar bewaart, bevond het ganse bundel zich helaas niet meer in de archieven van het advocatenkantoor.
Aan de instrumenterende notaris die de successie-aangifte (laattijdig) heeft ingediend, werd in 2016 dan maar een kopie of afschrift van die successie-aangifte schriftelijk aangevraagd.
Op die aanvraagbrief komt echter niet eens de minste reactie = dus noch een ontvangstmelding, noch enig passend gevolg.
Vragen.
Is zo'n notariële houding wel normaal en verantwoord ?
Past zo'n stilzittende handelwijze in het kader van de deontologie van de notarissen of van de gedragsregels aanbevolen door de Koninklijke Federatie van de Notarissen ?
Wat schrijven de richtlijnen of de aanbevelingen aan de notarissen in dergelijke gevallen eigenlijk precies voor ?
Merci.