Rechts afslaan auto rijdt recht door

[Peter1972]

Heb onlangs een verkeersongeval gehad ik kom uit een zijstraat andere auto rijd op een voorrangsweg
zet zijn richtingaanwijzer naar rechts,maar draaide bij deze niet in en rijdt gewoon rechtdoor op mijn wagen,beide papieren ingevuld voor verzekering,andere partij geeft fout toe op verzekering formulier ,wie is er hier in fout voor de verzekering?

[mjers]

Andere partij geeft fout toe? Hoe dan precies?

U bent wel degelijk in fout, de auto op de voorrangsweg had voorrang. Ongeacht of hij nu zijn richtingaanwijzer aanhad of niet. Die auto had voorrang zolang hij zich op die voorrangsweg bevond.

Er zijn argumenten die u kan aanhalen.
U kan bv pleiten dat u bedrogen werd in uw rechtmatige verwachtingen. U verwachte namelijk dat die auto ging afslaan. Maar deze beweging lag in de toekomst waardoor u er naar mijn mening geen aanspraak kunt op maken. Rechter zal hoogstwaarschijnlijk zelfde redenering volgen.

[Peter1972]

andere partij geeft schriftelijk fout toe dat hij zijn rechter richtingaanwijzer aanhad staan ter hoogte van mijn straat waar ik uit kom en bestigd dat hij doorijdt

[mjers]

Dus hij heeft enkel toegegeven zijn richtingaanwijzer onrechtmatig aan te steken. Dat maakt hem hierbij niet in fout.

U dient voorrang te geven op basis van onderstaande:

""""
De bestuurder die voorrang moet verlenen, mag slechts verderrijden indien hij zulks kan doen zonder gevaar voor ongevallen, gelet op de plaats van de andere weggebruikers, hun snelheid en de afstand waarop ze zich bevinden. Deze verplichting van de voorrangsplichtige bestuurder is niet onderworpen aan de voorwaarde dat de voorranghebbende weggebruiker op de rijbaan een plaats bezet, die door het reglement op het wegverkeer voorgeschreven is (Cass. 22 september 1964 en 19 oktober 1964, Pas. 1965, I, 69 en 79; Brussel 15 maart 1979, RW 1980-81, 933).
""""

Anderzijds werd u bedrogen in uw rechtmatige verwachting. Wat deze zaak wat dubieus maakt. Maar mijn ervaring leert mij dat bij dergelijke "twijfelgevallen" de voorrangsplichtige meestal in het ongelijk wordt gesteld.

"""
De voorrangsplichtige kan alleen dan aan zijn aansprakelijkheid ontsnappen wanneer hijzelf geen enkele fout beging en de voorranghebbende weggebruiker daarentegen zijn redelijke verwachtingen in de war stuurde, in die mate dat hij voor hem een geval van overmacht betekende (zie ook Cass. 27 oktober 1975, De Verz. 1977, 441).
"""


U kan dus enkel in het gelijk worden gesteld als u geen enkele fout maakte. Louter met het feit dat u een ongeval had voldoet u niet aan de eerste regel==> "zonder gevaar voor ongevallen". Dus hebt u per definitie een fout gemaakt.

[Peter1972]

dan hoef je de richtingaanwijzers nergens meer te gebruiken die staan er dan maar op voor versiering!

[Peter1972]

hij geeft toch toe dat hem niet indraaide in die straat ,dan is het toch normaar dat ik oprijdt.het was juist terhoogte van die straat.

[Peter1972]

vanaf het ogenblik dat hij zin richtingaanwijzer opzet wil zeggen dat hij een manoeuvre wil uitvoeren,is mijn mening hierover,normaal wacht ik ook altijd als men indraaid maar deze persoon was al aan die straat.als hij kenbaar maakt dat hij een manoeuvre wil uitvoeren verliest hij toch zijne voorrang

[mjers]

hij geeft toch toe dat hem niet indraaide in die straat ,dan is het toch normaar dat ik oprijdt.

Neen dus, u had moeten wachten tot hij ingedraait was en u, zonder enig gevaar, de rijbaan kon oprijden.
Toegegeven, niemand doet dit, maar als er iets gebeurd zijn het wel zo'n zaken waar het om draait.

Dit is nu eenmaal wat er in de wegcode staat. Niet het antwoord die u wenst te horen, maar de uitspraak zal in uw nadeel zijn.

[Gebruiker21]

Dat de tegenpartij toegeeft onrechtmatig zijn richtingaanwijzer te gebruiken kan goed zijn. Ik weet niet of hij hiermee een verkeersregel overtreedt (het niet aangeven van de richting is een overtreding, het aangeven van een richting, en toch rechtdoorrijden, dat weet ik zo niet meteen), maar zelfs het overtreden van een verkeersregel van zijn kant, betekent niet dat u de verkeersregel mag overtreden van iemand geen voorrang te verlenen. OK, de andere persoon heeft u misschien op het verkeerde been gezet, maar het is weldegelijk het niet respecteren van de voorrangsregeling die de oorzaak vormt van het ongeval. Zelfs al stond er op de auto van de tegenpartij een levensgroot bord met "Ik sla altijd rechts af!!!", dan nog had u de wagen voorrang moeten verlenen...

Laat het uw verzekering uitvechten, zou ik zo denken? Hebt u rechtsbijstand? Maak daar dan gebruik van. U hebt ervoor betaald...

[mjers]

vanaf het ogenblik dat hij zin richtingaanwijzer opzet wil zeggen dat hij een manoeuvre wil uitvoeren,is mijn mening hierover,normaal wacht ik ook altijd als men indraaid maar deze persoon was al aan die straat.als hij kenbaar maakt dat hij een manoeuvre wil uitvoeren verliest hij toch zijne voorrang

neen, zolang hij zich op de voorrangsweg bevindt heeft hij voorrang. Simpel als wat.

Er zijn enorm veel voorbeelden van moto's die per ongeluk hun richtingaanwijzer laten staan. (dit gebeurt vaak)
Het is niet omdat ze hun richtingaanwijzer aanstaan hebben dat ze al hun rechten kwijtspelen, en de tegenpartij ze van de baan mag rijden. Het zou nogal wat zijn.

Net om dergelijke gevallen te vermijden is de wegcode hieromtrent toch wel duidelijk. U moet voorrang verlenen aan diegene die voorrang hebben, dat u bedrogen werd in uw rechtmatige verwachtingen kan allemaal wel goed zijn. Maar dat veranderd de wegcode niet en u dient dus voorrang te geven.

[scorpioen]

Ik citeer uit een vonnis

Het enkele feit dat een bestuurder zijn rechter richtingaanwijzers heeft aangezet volstaat niet om te denken dat deze bestuurder aan het eerstvolgende kruispunt zal rechts afslaan.

Art. 13 van het wegverkeersreglement bepaalt dat de bestuurder tijdig zijn richtingaanwijzers moet aansteken alvorens een maneuver of een beweging uit te voeren die een zijdelingse verplaatsing vereist of een wijziging van richting veroorzaakt.

Het gebruik van de rechter richtingaanwijzers betekent derhalve nog niet dat deze bestuurder aan het eerstvolgende kruispunt gaat rechts afslaan maar kan bijvoorbeeld ook betekenen dat hij juist achter dit kruispunt rechts gaat parkeren, een private inrit oprijden, enz ...

Enkel indien uit begeleidende omstandigheden blijkt dat het rijgedrag van de bestuurder die zijn richtingaanwijzer heeft opgezet ten volle de indruk geeft dat deze zal rechts afslaan kan de bestuurder die voorrang moet verlenen in zijn rechtmatige verwachtingen bedrogen zijn. (Antwerpen, 6 februari 1996, A.J.T. 1995-1996, 583, noot Glorieux.)

A mocht uit het enkele feit dat X zijn rechter richtingaanwijzers zou hebben aangestoken nog niet concluderen dat deze aan het kruispunt zou rechts afslaan.

Hij werd derhalve niet in zijn rechtmatige verwachtingen bedrogen en was voorrang verschuldigd aan het voertuig bestuurd door X

Dit neemt niet weg dat de bestuurder die zijn richtingsaanwijzer heeft aangestoken ook een fout beging, die in oorzakelijk verband staat met het ongeval en de eruit voortvloeiende schade, en mee aansprakelijk is voor het ongeval.


en uit een ander vonnis

De voorranghebbende bestuurder die de rijbaan volgt met zijn rechterrichtingaanwijzer in werking zonder dat daarvoor een reden bestaat, overtreedt de algemene voorzichtigheidsnorm en de voorrangsplichtige bestuurder die ondanks het naderen van de voorranghebbende bestuurder de rijbaan oprijdt begaat geen fout indien uit de omstandigheden kan afgeleid worden dat hij erop kon vertrouwen dat de andere bestuurder aan het eerstvolgende kruispunt rechts zou afslaan (zie bv. Cass. 7.4.1975, Pas, I., 770; Antwerpen 6 februari 1996, A.J.T. 1995-96, 583, noot GLORIEUX, F.: De rechterrichtingsaanwijzer in werking, zonder op het eerstvolgende kruispunt naar rechts af te slaan; 1996, 34).

Het ontsteken en laten branden van het richtingslicht heeft op zich inderdaad geen invloed op de absolute plicht om voorrang te verlenen (Antwerpen 30 april 1986, R.G.A.R. 1988, nr. 11.337; Antwerpen 21 oktober 1985, Verkeersrecht 1986, 70; Rb. Leuven 16 april 1985, Verkeersrecht 1985, 139). Het ontsteken van het rechterrichtingslicht kan immers een andere betekenis hebben dan de intentie om op het eerst volgende kruispunt rechts af te slaan.

Tot ontheffing van de voorrangsplicht kan slechts besloten worden wanneer er andere omstandigheden aanwezig zijn waaruit elke normaal voorzichtige bestuurder kan afleiden dat de voorrangsplichtige werkelijk naar rechts zal afslaan. Dergelijke begeleidende omstandigheden kunnen bv. zijn: het aanzienlijk vertragen van de voorranghebbende bestuurder, zich reeds naar rechts begeven…
De bewijslast berust in de eerste plaats bij de voorrangsplichtige.

Hierbij is het niet zozeer belangrijk of de voorranghebbende effectief het inzicht had om naar rechts af te slaan, wat weliswaar een bijkomende aanwijzing kan zijn, maar wel of de voorrangplichtige, ingevolge het rijgedrag van de voorranghebbende, erop mocht rekenen dat dit ook effectief zou gebeuren.

Uit de verklaring van de getuige C. blijkt dat er wel degelijk begeleidende omstandigheden waren waaruit mevr. H. mag afleiden dat de heer W. naar rechts zou afslaan, de weg in vanwaar zij de hoofdweg wilde oprijden.

Er is geen enkele reden om te twijfelen aan de verklaring van de getuige. De objectieve gegevens van het dossier (o.m. de schade en de schadelocalisatie) zijn niet in strijd met deze verklaring.

Vermits de heer W. vertraagde, wat hij zelf ook toegeeft, en zelfs een beweging naar rechts uitvoerde, mocht mevr. H. ervan uitgaan dat hij effectief naar rechts zou afslaan en dat zij zonder gevaar voor ongevallen de rijbaan die W. volgde kon oprijden.

Door dan toch zijn weg te vervolgen vormde de heer W. een onvoorzienbare hindernis.

Dit is de enige fout in oorzakelijk verband met de aanrijding.

[mjers]

Ik citeer uit een vonnis

Het enkele feit dat een bestuurder zijn rechter richtingaanwijzers heeft aangezet volstaat niet om te denken dat deze bestuurder aan het eerstvolgende kruispunt zal rechts afslaan.

Art. 13 van het wegverkeersreglement bepaalt dat de bestuurder tijdig zijn richtingaanwijzers moet aansteken alvorens een maneuver of een beweging uit te voeren die een zijdelingse verplaatsing vereist of een wijziging van richting veroorzaakt.

Het gebruik van de rechter richtingaanwijzers betekent derhalve nog niet dat deze bestuurder aan het eerstvolgende kruispunt gaat rechts afslaan maar kan bijvoorbeeld ook betekenen dat hij juist achter dit kruispunt rechts gaat parkeren, een private inrit oprijden, enz ...

Enkel indien uit begeleidende omstandigheden blijkt dat het rijgedrag van de bestuurder die zijn richtingaanwijzer heeft opgezet ten volle de indruk geeft dat deze zal rechts afslaan kan de bestuurder die voorrang moet verlenen in zijn rechtmatige verwachtingen bedrogen zijn. (Antwerpen, 6 februari 1996, A.J.T. 1995-1996, 583, noot Glorieux.)

A mocht uit het enkele feit dat X zijn rechter richtingaanwijzers zou hebben aangestoken nog niet concluderen dat deze aan het kruispunt zou rechts afslaan.

Hij werd derhalve niet in zijn rechtmatige verwachtingen bedrogen en was voorrang verschuldigd aan het voertuig bestuurd door X

Dit neemt niet weg dat de bestuurder die zijn richtingsaanwijzer heeft aangestoken ook een fout beging, die in oorzakelijk verband staat met het ongeval en de eruit voortvloeiende schade, en mee aansprakelijk is voor het ongeval.


en uit een ander vonnis

De voorranghebbende bestuurder die de rijbaan volgt met zijn rechterrichtingaanwijzer in werking zonder dat daarvoor een reden bestaat, overtreedt de algemene voorzichtigheidsnorm en de voorrangsplichtige bestuurder die ondanks het naderen van de voorranghebbende bestuurder de rijbaan oprijdt begaat geen fout indien uit de omstandigheden kan afgeleid worden dat hij erop kon vertrouwen dat de andere bestuurder aan het eerstvolgende kruispunt rechts zou afslaan (zie bv. Cass. 7.4.1975, Pas, I., 770; Antwerpen 6 februari 1996, A.J.T. 1995-96, 583, noot GLORIEUX, F.: De rechterrichtingsaanwijzer in werking, zonder op het eerstvolgende kruispunt naar rechts af te slaan; 1996, 34).

Het ontsteken en laten branden van het richtingslicht heeft op zich inderdaad geen invloed op de absolute plicht om voorrang te verlenen (Antwerpen 30 april 1986, R.G.A.R. 1988, nr. 11.337; Antwerpen 21 oktober 1985, Verkeersrecht 1986, 70; Rb. Leuven 16 april 1985, Verkeersrecht 1985, 139). Het ontsteken van het rechterrichtingslicht kan immers een andere betekenis hebben dan de intentie om op het eerst volgende kruispunt rechts af te slaan.

Tot ontheffing van de voorrangsplicht kan slechts besloten worden wanneer er andere omstandigheden aanwezig zijn waaruit elke normaal voorzichtige bestuurder kan afleiden dat de voorrangsplichtige werkelijk naar rechts zal afslaan. Dergelijke begeleidende omstandigheden kunnen bv. zijn: het aanzienlijk vertragen van de voorranghebbende bestuurder, zich reeds naar rechts begeven…
De bewijslast berust in de eerste plaats bij de voorrangsplichtige.

Hierbij is het niet zozeer belangrijk of de voorranghebbende effectief het inzicht had om naar rechts af te slaan, wat weliswaar een bijkomende aanwijzing kan zijn, maar wel of de voorrangplichtige, ingevolge het rijgedrag van de voorranghebbende, erop mocht rekenen dat dit ook effectief zou gebeuren.

Uit de verklaring van de getuige C. blijkt dat er wel degelijk begeleidende omstandigheden waren waaruit mevr. H. mag afleiden dat de heer W. naar rechts zou afslaan, de weg in vanwaar zij de hoofdweg wilde oprijden.

Er is geen enkele reden om te twijfelen aan de verklaring van de getuige. De objectieve gegevens van het dossier (o.m. de schade en de schadelocalisatie) zijn niet in strijd met deze verklaring.

Vermits de heer W. vertraagde, wat hij zelf ook toegeeft, en zelfs een beweging naar rechts uitvoerde, mocht mevr. H. ervan uitgaan dat hij effectief naar rechts zou afslaan en dat zij zonder gevaar voor ongevallen de rijbaan die W. volgde kon oprijden.

Door dan toch zijn weg te vervolgen vormde de heer W. een onvoorzienbare hindernis.

Dit is de enige fout in oorzakelijk verband met de aanrijding.

Het 2de vonnis is niet echt te vergelijken. Er werd een beweging uitgevoerd waardoor heer W. een manoevre maakte en zijn voorrang verloor.

1ste vonnis is wel vergelijkbaar met dan ook een logische uitspraak.

[Gebruiker21]

Tja, in het laatste geval heeft de bestuurder ook effectief vertraagd en is naar rechts beginnen afslaan, maar is op het laatste moment toch nog rechtdoor gereden. Lijkt me toch een totaal andere situatie dan wanneer iemand gewoon lijnrecht rechtdoor rijdt met per ongeluk een richtingaanwijzer op.

Als ik dan dit lees:

Het ontsteken en laten branden van het richtingslicht heeft op zich inderdaad geen invloed op de absolute plicht om voorrang te verlenen. Het ontsteken van het rechterrichtingslicht kan immers een andere betekenis hebben dan de intentie om op het eerst volgende kruispunt rechts af te slaan.

Tot ontheffing van de voorrangsplicht kan slechts besloten worden wanneer er andere omstandigheden aanwezig zijn waaruit elke normaal voorzichtige bestuurder kan afleiden dat de voorrangsplichtige werkelijk naar rechts zal afslaan. Dergelijke begeleidende omstandigheden kunnen bv. zijn: het aanzienlijk vertragen van de voorranghebbende bestuurder, zich reeds naar rechts begeven…
De bewijslast berust in de eerste plaats bij de voorrangsplichtige.

geef ik de TS weinig kans met wat ik zo lees (tenzij de andere partij effectief begonnen was met rechts af te slaan, maar dat lees ik hier niet).

[Milo72]

ik bevind me zeer regelmatig in een min of meer vergelijkbare situatie: onze oprit ligt, komende vanop een brug (voorrangsweg) aan de rechterkant, een 10tal meter voorbij een zijstraat rechts.
Als ik mijn richtingaanwijzer NIET aanzet, is de kans groot dat een achterligger in mijn achterkant knalt (er wordt behoorlijk snel gereden hier).
Als ik mijn richtingsaanwijzer WEL aanzet, is de kans groot dat een voertuig uit die zijstraat de baan op rijdt, denkende dat ik de straat zal inrijden. (er komt op spitsuren redelijk wat verkeer uit die zijstraat, en 't is niet makkelijk om op de hoofdbaan te komen, dus elk "gaatje" wordt benut ...)

Zou ik in dat laatste geval in recht zijn ? Ook al zijn er zogenaamde andere omstandigheden (aanzienlijk vertragen, reeds naar rechts begeven, ...) ?

[Gebruiker21]

Als je je richtingaanwijzers VOOR het kruispunt reeds aanzet + vertraagt en je reeds naar rechts begeeft, geef je inderdaad de indruk dat je de straat zal inrijden, en zou het best kunnen dat jij bij een ongeval gedeeltelijk aansprakelijk zal gesteld worden.

Best dus pas richtingaanwijzers gebruiken vlak na dat je het kruispunt voorbij bent. Iedereen moet normaal gezien voldoende afstand kunnen houden om te remmen en dus niet in uw achterkant te knallen. Als dit toch zou gebeuren, is de achterligger volledig in fout en niet jij.