letterlijk, op de eerste brief "om dringende redenen" en die is pas 5werkdagen na mijn telefonisch ontslag (om 18u15) verstuurd vanuit Frankrijk. En op de tweede brief is de reden "mijn aociale en gebrekkig respect tegenover de directie"
Lijkt mij vrij zwak als dringende reden, tenzij je een directielid zou uitgescholden hebben of fysiek bedreigd of iets in die aard.,
Mij word aangewreven dat ik "fuck you" of zo zou gezegd hebben, maar ik ben er 20000% zeker van dat ik dat niet gedaan heb.
Gewoon omdat ik op vrijdag 18 december een "conference-call" met de franse directie moest doen, maar ik wou die in het nederlands doen, omdat ik mij niet zo goed kan uitdrukken in het frans, ik blokkeer nogal wanneer ik intimidatie op mij voel komen.
Waarom ging je er van uit dat die conference-call bedoelt was als intimidatie? Wat is de voertaal binnen uw bedrijf? Als bij uw aanwervingsvoorwaarden een kennis van het Frans noodzakelijk was, en het gaat hier om een Frans bedrijf met Vlaams filiaal, is het niet zo ongewoon dat men het gesprek in het Frans wenst te doen. U kan moeilijk eisen dat de Franse directie de conference-call in het Nederlands doet, als zij deze taal totaal niet machtig zijn. Op zich moet alle communicatie met u die over uw contract en dergelijke gaat, wel in het Nederlands opgesteld zijn, maar om een nu te eisen dat een conference-call, met mensen die het Nederlands niet machtig zijn, toch in het Nederlands doorgaat, zonder op voorhand de inhoud van de meeting te kennen, is nogal kort door de bocht.,
Er was mij iemand beloofd om te tolken, omdat ik blokkeer als ik geïntimideerd word, dit omwille van dingen die in mijn jeugd gebeurd zijn. Ik heb dat ook gemeld aan de directie, nog voor ik het contract getekend had.
En ik ben het mij dan afgetrapt,
Geen goede zet. Ik hoop voor jou dat je gewoon terug naar je werkplek gegaan bent en niet naar huis, want dit zou als werkweigering gezien kunnen worden. En dat is WEL een dringende reden voor ontslag!
omdat ik niet wou dat de situatie verder escaleerde want ik had echt het gevoel dat men mij onder druk wou zetten fysiek geweld te gebruiken.
Hoe kan men jou nu onder druk zetten om fysiek geweld te gebruiken? Ook nogal moeilijk als de tegenpartij aan de andere kant van de telefoon zit, zou ik zo denken?]Omdat ik in mijn jeugd ook een paar keer zwaar ben toegetakeld door familie, zowel fysiek als psychisch, ik heb nooit de kans gekregen om met hulp dat te verwerken en plaatsen. ik denk dat het daardoor komt dat ik blokkeer.
Ik ben naar de hoofdzetel gegaan en mij is daar toegang tot het gebouw geweigerd, het enige dat ik mocht doen, was mijn trekker leeghalen.
Ik wil graag ook even melding maken dat ik op die bewuste dag quasi gedwongen ben geworden om naar de bureau te gaan, desondanks ik die dag in verlof was! Met andere woorden, ik hoefde eigenlijk niet te gaan, én het was dus zuiver mijn goodwill om dat toch te doen.
Ik doe verdedigingssport, en daar word er keihard op gehamerd om fysiek geweld te vermijden,
Normaal gezien weet iedereen dat fysiek geweld te vermijden is. Daarvoor hoef je geen verdedigingssport te beoefenen.
ook al moet je daarvoor je trots inslikken en weggaan.
Waarom zou je je trots moeten inslikken? Ik denk niet dat iemand u fysiek bedreigd heeft. Als men jou verbaal aanvalt, heb je alle recht om u ook verbaal te verdedigen. Je hoeft je trots daar helemaal niet bij in te slikken. Als iemand me zou verwijten mijn werk niet goed te doen, zou ik dit niet zomaar pikken en me verbaal verdedigen en om bewijzen vragen (om maar iets te zeggen).]
Zoals ik reeds gemeld heb, ik werd geïntimideerd tot en met. Volgen mij wilden ze me al ontslaan, maar moesten ze enkel nog een stok hebben om mee te smijten, en ik heb die niet willen geven. Ik heb ook aan de vakbond gevraagd om een bewijs dat ik dat zou gezegd hebben te laten opsturen naar hun. Dan was de discussie van de baan. Tot en met nu, heeft mijn ex-werkgever op geen enkel schrijven geantwoord. Ook niet omwille van de ontslagreden, ook niet omwille van de vraag aan te tonen of ik dat effectief gezegd heb of niet. Dat geeft (mij persoonlijk) ergens wel het gevoel dat ik toch recht in mijn schoenen sta.
Dat leek mij toen ook het beste.
Ik twijfel sterk of dit in jou geval de beste keuze was. Ik heb zo de indruk dat jij al weggegaan bent nog voor de conference-call goed en wel begonnen was, omdat men deze niet in het Nederlands wou doen? Geen goede zet! Je had beter toch even geluisterd naar wat de directie te vertellen had, ook al was dit in het Frans.
Verder: niemand belet u om van vakbond te veranderen![/quote][/quote]
Ik heb geluisterd naar de franse directie, maar die begonnen me ook meteen verbaal te intimideren dat ik alleen maar kapotte schijven had en dat ik correct betaald was enz enz... Dit terwijl ze verdomd goed weten dat ik drie weken van huis ben weggeweest en die volgens de belgische CAO wel degelijk dienen te betalen, ik heb namelijk een belgisch contract. Maar de franse directie wil enkel betalen volgens de franse CAO, en ik denk at daar het schoentje wringt, ze willen gewoon niet betalen.