Mijn verhaal begint zo'n 3 jaar geleden. Ik ben toen in dienst getreden bij 1 van de grotere bedrijven die infrastructuurwerken (wegen,spoor,...) uitvoert. De problemen begonnen al vanaf dag 1. Ik moest als spoorlegger aan de slag terwijl ik gesolliciteerd en aangenomen was als monteur bovenleidingen. Na een vraag van mij hierover, vertelden ze mij dat ik hier later zou instromen. Dit antwoord heb ik 2 jaar lang gehoord.
Mijn tewerkstelling bij dit bedrijf, heeft 2 jaar geduurd. Deze 2 jaar is verlopen in 3 fases.
De 1ste fase heeft een termijn van 6 maanden. Tijdens deze fase, vonden er vele pesterijen naar mij toe van collega's. Deze pesterijen gingen van uitlachen, negeren, zwaar werk alleen laten uitvoeren tot het stelen van persoonlijke spullen. Een klacht van mij bij de HR-dienst, kwam in dovemansoren terecht. "Gewoon blijven doorwerken en die problemen zullen vanzelf verdwijnen." Dit was hun oplossing.
De 2de fase heeft een termijn van ongeveer 6 maanden. De pesterijen hielden niet op, klachten werden genegeerd. Omdat er geen oplossingen kwamen en om de situatie niet uit de hand te laten lopen, ik zat toen al met de handen in het haar, besloot ik om thuis te blijven. Ik had de HR-dienst van mijn beslissing op de hoogte gebracht. De situatie was voor mij onwerkbaar en onleefbaar geworden. Nadat ik hun op de hoogte had gebracht, kwam er geen communicatie meer van mijn werkgever. Ik ben toen 6 maanden thuis gebleven, zonder inkomen, wachtende op een antwoord van hun. Op mijn loonfiches stond de melding "gewettigd afwezig".
De 3de fase heeft een termijn van ongeveer 1 jaar. Na 6 maanden, zonder inkomen en zonder antwoord, thuis te hebben gezeten, had ik geen andere optie meer dan terug te gaan werken. Ik hoopte dat de situatie ondertussen opgelost zou zijn. Niets was minder waar. In de 1ste week al,verdwenen er plots weer persoonlijke spullen. De maanden die hierna volgden,begon de situatie helemaal uit de hand te lopen. Op het einde, was er zelfs sprake van fysieke intimidatie en agressie van collega's naar mij toe. Ik had geen andere optie meer dan ontslag nemen.
Nu zou je denken dat het probleem hiermee opgelost is, maar niets is minder waar. Deze werkgever weigert nu mij al bijna een jaar mij een C4 te geven. Aangetekend schrijven van zowel mij als de vakbond, haalt niets uit. Vanwege financiële en emotionele schade, is werk vinden onmogelijk. Dit bedrijf laat me via via wel weten, dat ik meteen terug bij hun terug aan de slag kan gaan. Dit is voor mij geen optie meer. Dit is nu al de 2de maal in 2 jaar tijd, dat dit bedrijf mij financieel problemen bezorgd, om mij tot de keuze te dwingen terug bij hun aan de slag te gaan.
Kan ik hier iets aan doen?