Hallo,
Ik ben nu 16 maanden tewerkgesteld bij mijn huidige werkgever en zit met een paar vragen.
In februari word ik voor de eerste keer vader en heb ter aanleiding van de geboorte bij mijn werkgever gepolst hoe hij het zou vinden als ik
bij de geboorte van mijn zoon mijn ouderschapsverlof zou opnemen. Ik heb dit via een mail verstuurt zodat hij dit een rustig zou kunnen bebkijken.
Ik zou dit verlof 4 maanden volledig willen opnemen vlak na de geboorte en na de 10 geboorteverlof.
Nu had ik al een vermoeden dat hij hier niet gelukkig mee zou zijn, de volgende maandag dat ik hem zag zei hij tegen mij dat hij dit vrijdag na middag
met mij wou bespreken over hoe we dit juist gaan aanpakken (denk ik) waarop ik antwoordde dat ik vrijdag namiddag niet kon (afspraak gynaecoloog, had deze afspraak nog maar net kunnen vastleggen dus het was WEL kort op de bal!) en ik nog verlof diende aan te vragen. Hij weigerde dit. Ik antwoordde hem dat ik niet kom vrijdag want ik deze afspraak niet zou willen missen! En ik bereid was om tot 12u te werken (vrijdags werken we maar 6u) dus ik zou er dan maar 5u gedaan hebben in principe. Hij weigerde dit ook! En antwoordde mij dat ik maar vroeger moest beginnen dan. Ik zei dat dit goed was (met de nodige lach op men gezicht weliswaar) en om 4u zal starten met werken. WEER niet goed, terwijl hij dit net gezegd had tegen mij dat ik vroeger mocht beginnen. ( die lach zal het gedaan hebben denk ik maar soit ) Ik antwoordde daarop uit frustratie OK dan kom ik helemaal niet vrijdag !!! Waarop hij zen stem verhefde en riep DUS JIJ WEIGERT TE KOMEN WERKEN???? Waarop ik antwoordde dat ik bereid was om tot 12.00u te komen en de rest mijn overuren zou willen inzetten. Maar dat moest hij dan ook weer goedkeuren en blalblalbla. Tot hij na lang discussiëren zei (met de nodige lach op zijn gezicht) dat ik vrijdag volledig mocht thuisblijven en hij wel overuren zou inzetten voor mij........ Nu ik moet wel zeggen dat telkens wij onze overuren terugpakte er nergens iets van op papier gezet werd, dit werd altijd gewoon mondeling overeen gekomen en tot op heden is hij hier altijd correct in geweest....
Nu gaan we na mijn afspraak bij de gynaecoloog bespreken hoe "het verder moet"
Ik heb de indruk dat hij mij gaat ontslaan.
We hebben ooit al eens woorden gehad waar hij het niet eens met mij was en ik niet met hem, dit was nu de 2de keer dat wij"ruzie" hadden, en eigelijk botert het niet meer tussen ons en zou ik graag vertrekken. Maar als ik ontslag neem heb ik geen recht op een uitkering denk ik? Of geldt de reden dat ik voor mijn kind wil zorgen de eerste maanden wel voor een uitkering??
Of kan hij mij ontslaan om een of andere reden, zonder dat ik recht heb op een uitkering?
Wat denken jullie?
Met vriendelijke groeten
ciss3