Mijn schoonouders zijn beide in 2013 overleden. Mijn schoonmoeder in mei, mijn schoonvader in november. Beide dus in minder dan 6 maanden.
Zij hadden geen testament, wel een schenking aan de langstlevende (1/4ve en 3/4vg aan lle, 1/4be aan elk van de 3 kinderen).
In oktober hebben wij successierechten betaald. Het geld is gebleven op de rekeningen van mijn schoonvader die ondertussen op zijn naam waren gezet in plaats van op beide namen.
Bij het opstellen van de aangifte van nalatenschap van mijn schoonmoeder meende de notaris dat art. 57 (overlijden binnen jaar) van toepassing was, en heeft hij het actief berekend met een coëfficiënt van 5/8.
Toen wij de successierechten ontvingen van het Registratiekantoor bleek dat zij geen rekening gehouden hadden
met art. 57.
De notaris heeft gewoon de brief van registratie doorgestuurd naar de familie hoewel die aan geen kant klopte met zijn aangifte.
Uiteindelijk konden wij de argumentatie van de bevoegde adviseur van Oostende II kennen, en volgens hem is art. 57 alleen geldig op de successierechten betaald door de langstlevende, en niet op de successierechten betaald door de kinderen. De erfenis van de kinderen die gebleven was op de rekeningen zou dus 2 maal belast worden. Wij hadden pech dat wij niet snel genoeg geweest waren om dit geld te versassen zei de adviseur.
Onze verrassing begon nog maar.
Dezelfde dag, maar in een tweede brief van onze notaris kregen wij, opnieuw zonder een woord uitleg behalve de berekening van "verschuldigd bedrag/3=1/3bedrag", een rechtzetting van de successierechten voor mijn schoonmoeder. In een bijgevoegde brief van registratie nota bene gedateerd 27 februari werd ons gemeld dat wij bijkomende successierechten voor mijn schoonmoeder "uiterlijk op 26/11/2013" moesten betalen, met de gebruikelijke dreiging voor boetes als wij te laat zouden betalen. Als uitleg werd slechts in kleine letters gerefereerd nar art. 67.
Bij navraag bleek dat het overlijden van mijn schoonvader binnen 6 maanden na zijn vrouw voor gevolg had dat het vruchtgebruik van het huis op nul gebracht werd, wat een verhoging van de successierechten met zich meebracht.
Om boetes te vermijden hebben wij onmiddellijk betaald.
Is dit allemaal normaal?