In onze akter EOT staat dat ik recht heb op de helft van de vakanties.
ik werk in twee ploegenstelsel.Als ik de kindjes bij me wil in de vakantie moet ik verlof opnemen, uiteraard heb ik onvoldoende verlof om dit in alle periodes te doen.
De kindjes komen héél graag naar mij, willen ook zoveel mogelijk komen.
Heb ik het recht niet om de kindjes es een halve dag bij me te hebben, op die manier zou ik wel mijn recht kunnen opnemen.
Soms zitten de kinderen in een kinderdagverblijf in de week vakantie dat ze normaal bij mij kunnen zijn, waarom mag ik ze dan niet ophalen??
Ze beweert dat het volle dagen moeten zijn, is dit daadwerkelijk zo?
Op een rustige manier praten is onmogelijk, ze wil zelfs geen gesprek aan tafel waar de kinderen niet bijzijn.De discussie's in het deurgat met de kids erbij ga ik in hun belang niet meer aan, toch is het bedroevend dat ik enkel plichten maar blijkbaar weining rechten.
iemand raad?
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
-
roderidder
- Berichten: 2946
- Contacteer: Website
Beste perico,
Misschien, is het beste om hier verder te gaan
http://www.juridischforum.be/forum/viewtopic.php?t=4306
Pro
bundeling van samenhangende problemen rond de scheiding wat een beter zicht geeft van het geheel
contra
het deel probleem, of je vraag zelf krijgt mogelijk minder aandacht
RR
Misschien, is het beste om hier verder te gaan
http://www.juridischforum.be/forum/viewtopic.php?t=4306
Pro
bundeling van samenhangende problemen rond de scheiding wat een beter zicht geeft van het geheel
contra
het deel probleem, of je vraag zelf krijgt mogelijk minder aandacht
RR
sorry als ik het verkeerd post ofzo.
Ik raak gewoon moedeloos van dergelijk gedoe en hoop dat er iemand die dergelijke zaken ook meemaakt me kan helpen.
Ik voel het meer en meer aan als pesterij, wanneer ik vraag om te praten zegt ze dat dit voor niks nodig is.
Wil ik iets weten over mijn kindjes moet ik haar vriend sms'en, is dit allemaal nog normaal?
Het gaat hier om twee schatten van kindjes van 6 en 8 jaar, die zelf vragen om meer bij mij te mogen zijn maar niet aanhoord worden.
Ik raak gewoon moedeloos van dergelijk gedoe en hoop dat er iemand die dergelijke zaken ook meemaakt me kan helpen.
Ik voel het meer en meer aan als pesterij, wanneer ik vraag om te praten zegt ze dat dit voor niks nodig is.
Wil ik iets weten over mijn kindjes moet ik haar vriend sms'en, is dit allemaal nog normaal?
Het gaat hier om twee schatten van kindjes van 6 en 8 jaar, die zelf vragen om meer bij mij te mogen zijn maar niet aanhoord worden.