vergoedingen tussen gemeenschappelijk en eigen vermogen

[Joke Kris]

Nalatenschap Vlaanderen
Mijn vader en moeder zijn getrouwd zonder huwelijkscontract in 1953 en hebben drie kinderen.
Mijn vader (87jr) heeft de woning van zijn ouders geërfd in 1963 tien jaar na zijn huwelijk samen met zijn 4 broers en zussen die tegelijk via notaris van hun deel afstand hebben gedaan tegen vergoeding. In feite heeft hij dus een vijfde geërfd en vier vijfden betaald. Deze betaling is dan (per definitie) met gemeenschappelijke gelden gebeurd.
Recent is mijn moeder overleden en ik vraag me af of we nu in de nalatenschap gemeenschappelijk onroerend goed moeten of kunnen opgeven voor de 80% die door de gemeenschap is betaald en hier dan successierechten zullen moeten op betalen (maar die wel lager zijn dan de schenkingsrechten van een latere schenking of successierechten bij een erfenis voor het geheel van de woning bij het overlijden van mijn vader) ?
Dank bij voorbaat voor reactie

[wanton]

Deze woning is van vader alleen en komt nu niet in de nalatenschap. Door de aanwezigheid van 3 kinderen is er ook geen vergoeding door vader aan de gemeenschap verschuldigd. De woning zal dus pas volledig vererfd worden als vader overlijdt. Het is lang geleden maar best was geweest dat die woning in 1963 ( of toch zo vlug mogelijk) in de gemeenschap was gebracht , zodat moeder mede-eigenaar werd.

[eylis]

toch een pertinent vraagje wanton: de vader heeft weliswaar 1/5e geerfd en dat valt uiteraard binnen zijn eigen vermogen en valt dus buiten de gemeenschap met zijn echtgenote.
Maar die 4/5en van het huis die hij van zijn zusters en broers "overgekocht" heeft zijn toch betaald met de gemeenschappelijke gelden?
Dus als mijn redenering klopt is 1/5e van het huis eigen bezit van de vader en van de betaalde 4/5e is er een 1/2e schuld aan de gemeenschap.
Bovendien spreken we van 1963.. Als ik me niet vergis kochten het merendeel van de (gehuwde) mannen toendertijd op hun eentje de woning voor het gezin (en was dat dus de woning van hen beiden) en mochten getrouwde vrouwen zelfs geen persoonlijke bankrekening hebben (ja zo kort geleden is dat nog...)
Dus ik heb sterke vermoedens dat het huis- gezien het jaartal en de procedures toen - voor een groot deel wél de eigendom van beiden was.
Ik kan me herinneren dat eind jaren 60 mijn vader de gezinswoning kocht en alleen de koopprocedure afhandelde.
Wel dat huis was eigendom van mijn beide ouders.

[wanton]

Inderdaad , in die tijd kon en mocht een man alleen beslissen over de gemeenschappelijke goederen. Dat is pas gewijzigd bij de 'verbetering' van het huwelijksvermogensrecht in 1976. Maar de vader van TS heeft een huis gekocht uit een onverdeeldheid waarvan hij reeds voor een deel eigenaar was. Door natrekking wordt hij volledig eigenaar. Ik verwijs naar BW , artikel 1400 §4.

Artikel 1400

Eigen zijn, ongeacht het tijdstip van verkrijging en behoudens vergoeding indien daartoe aanleiding bestaat:

1.

4. het aandeel door een der echtgenoten verkregen in een goed waarvan hij reeds medeëigenaar is;


Vergoeding of verrekening to. de gemeenschap wordt niet toegepast als er kinderen zijn. Zij zijn hoedanook de uiteindelijke erfgenamen.

[Joke Kris]

Eigenaardige regeling,maar als dat de wet is kan men daar wel niet om heen. Eigenlijk wordt op die manier het gemeenschappelijk vermogen (wat mij betreft) onteigend. De inbreng in gemeenschap in het verleden zou dus blijkbaar een remediëring hebben betekend (maar zij hadden toen dan ook nog geen JuridischForum.be).
Kan de pil nog worden verzacht als vader bv. de helft van zijn onroerend goed schenkt aan zijn drie kinderen (via notaris + schenkingsrechten) en als hij nog drie jaar blijft leven de progressie van de tarieven vermijdt ?

[wanton]

Inderdaad is dat een mogelijkheid. Maar dat wordt zwaar cijferen. Schenking doen zodat er bij de nalatenschap minder dan 50.000 € per erfgenaam is. Enige maar duidelijke twijfelfactor is de leeftijd van vader. Hoe groot is de kans dat die nog drie jaar leeft?