ik vind het niet normaal dat iemand, puur omdat hij hoger geschoold is, meer verdient. Wel dat iemand, omdat zijn werk een hogere expertise/ervaring noodzaakt, meer verdient.
Neen? In dat geval vind je het dus ook niet normaal dat voor bepaalde jobs (met een hoger loon) naar een diploma gevraagd wordt?
Loon is voor mij van véél meer afhankelijk: gevaar van het werk, fysieke last (risico op vroeger moeten stoppen), varieteit van het werk (in negatieve zin dan wel), ...
Ik heb ook nergens beweert dat opleiding het ENIGE is dat het loonniveau zou moeten bepalen (zie mijn post over verpleekundigen). Maar als het volgens jou geen of slechts een beperkte invloed zou mogen hebben, zie ik niet in waarom jongeren nog hogere studies zouden volgen.
Fysiek zwaar (=slijtage) sleep je mee voor de rest van je leven. Mentaal zwaar kan je na het stopzetten van de activeiten langzaamaan te boven komen.
Zeg je dit met medische kennis van zaken? Ik kan net het tegenovergestelde beweren. Ik zie niet in waarom je zou beweren dat mentale slijtage zich herstelt. Ik ken een voorbeeld van "mentale slijtage" dat na jaren en jaren nog steeds bestaat en zelfs erger wordt (bij iemand die gepensioneerd is).
na een studentenjob beweer je uitspraken te kunnen doen over een gans bedrijf. Hier lijk je me toch véél te voortvarend te zijn...
Heb jij al eens één maand aan een productielijn gestaan? Denk je nu echt dat daar rocket-science bedreven wordt? Neen, die mannen doen jaaaaaren aan een stuk dag in dag uit hetzelfde. Ze hebben het me zelf verteld. Op mij vraag of ze dat niet beu werden, kreeg ik het antwoord: "Waarom? Het is vrij makkelijk, vast werk, geen stress, klokslag 4 uur kunnen we naar huis, en we moeten ons voor de rest nergens iets van aantrekken." Tja... Als zij daar gelukkig mee zijn. Maar kom me dan niet zeggen dat ik hun werk onderschat, hé.
Ik ben sterk voorstander van een berekening op basis van zowel fysiek als mentale zwaarte en niet puur op basis van leeftijd. Met alle respect voor een gemiddelde receptioniste, maar dat is al bij al licht werk. Zo'n jaar zou véél minder zwaar mogen meetellen dan een jaar als bouwvakker/kuisvrouw met hetzelfde aantal uren.
Ik weet niet wat jullie receptioniste doet, maar bij ons werken die meisjes keihard. Hier loopt constant volk binnen en buiten die moeten begeleid worden door hen. Bezoekersbadges aanmaken, vergaderzalen boeken, tot zelfs vliegreizen boeken. Zij hebben geen tijd om "mooit te zitten wezen", hoor (hoewel ze best knap zijn
. Ik Zie niet in waarom hun werkjaren minderwaardig zouden zijn aan die van een kuisvrouw.
@Tom: trek eens de jaren studies af. Tijdens mijn studies heb ik genoten van het leven, ik kon dat onmogelijk als werken beschouwen (toch niet de studies zelf, wel het betaalde werk dat ik effectief tijdens m'n studies deed).
Ik heb toen ook genoten van het leven, maar dit deed ik ook nog de eerste jaren dat ik werkte. Ik zie niet in waarom ik dus een verschil zou moeten maken. De drie jaren hogere studies en +- drie / vier eerste jaren dat ik werkte waren de beste van mijn leven, maar ik zou de studiejaren niet "hoger" inschatten dan die eerste werkjaren, hoor.
En ja, een studentenjob is TOTAAL anders dan een gewone arbeid. Zelfs al deed je "hetzelfde" werk.
Ja, whatever, ik draaide inderdaad de schroefjes op een TOTAAL andere manier in de blokken dan de persoon die ik verving. Beetje kort door de bocht, uw opmerking...
Waarom zou je je trouwens beperken tot de jaren waar je hogere studies deed? Als je zo redeneert, moet je ook minstens een deel van het middelbare onderwijs meerekenen.
Omdat IEDEREEN tot zijn 18e schoolplichtig is. Iedereen gelijk voor de wet tot die leeftijd. Vandaar dat ik pas begin te rekenen vanaf de leeftijd dat iemand "rijp is voor de arbeidsmarkt". (OK, ik ken de systemen van leercontract, maar de bulk van de Belgen zit tot zijn 18e op de schoolbanken en doet dan al dan niet hogere studies).
