schoonouder in huis nemen

[meesje]

Kan een schoondochter verplicht worden de moeder van haar echtgenoot (enig kind) in huis op te nemen en te verzorgen?

Schoonmoeder van 88 jaar werd ontslagen uit ziekenhuis maar zegt niet meer voor zichzelf te kunnen zorgen - ook niet met gezinshulp. Ze weigert naar haar appartement terug te keren. Ze wordt niet toegelaten in rusthuizen wegens -volgens hun criteria- nog veel te goed.

De schoondochter is 65 jaar en lijdt aan fybromyalgie en dient door haar echtgenoot geholpen te worden in huishouden.
Schoondochter zegt de last van de verzorging van schoonmoeder niet aan te kunnen en is bovendien van oordeel dat ze na de zorg voor haar eigen ouders haar plichten reeds heeft vervuld. Schoondochter is ook depressief en neemt daarvoor medicatie alsook tranquilizers. Behandelende arts van schoondochter zegt dat ze absoluut alle stresstoestanden moet vermijden. Ook daarom weigert ze als mede-eigenaar van de gezinswoning onderdak te verlenen aan schoonmoeder.

Wat zegt de wet over dergelijke toestanden? Is er geen bijstandsplicht van kinderen naar ouders en schoonouders toe?
Kan schoondochter -als mede-eigenaar en bewoner van de woning- verbieden dat schoonmoeder daar komt wonen?
Zo ja wat moet er dan met de schoonmoeder gebeuren?

[Franciscus]

Financieel zeker, laten wonen niet.
Beide eigenaars man en vrouw moeten akkoord gaan om (schoon)moeder in te schrijven.
Trouwens ze heeft een eigen appartement. Men kan familiehulp, poetshulp, verpleeghulp bekomen en ook naar een dagverblijf gaan.
Met deze mogelijkheden dame van 81 met hersenletsel en 8 maanden in ziekenhuis en revalidatie geweest gaat het ondertussen prima.
Wel gaat enig kind nog regelmatig boodschappen doen en wordt er dagelijks gebeld.
Zeker gezien de ziekte van de schoondochter.
Spijtig maar het niet wat schoonmoeder zegt dat bepalend is natuurlijk zal dat voor een stuk bedreigend zijn.
Kan er door een sociaal verpleegster/psycholoog niet met schoonmoeder gesproken worden.

[meesje]

@Franciscus: gesprekken met verpleegster van sociale dienst ziekenhuis en met psycholoog hebben niets uitgehaald; ze weigert in feite revalidatie (maar op een gewiekste manier, om haar toestand slechter te kunnen voorstellen dan hij is zodat ze zou toegelaten worden in rusthuis); haar zoon is een instorting nabij; zijn echtgenote huilt bijna voortdurend omdat ze de stress niet meer aankan; verblijf van de moeder in dat gezin is volgens hun huisarts ten stelligste af te raden.
Enige uitweg zou opname van de moeder in een rusthuis zijn, maar haar "score" op de gehanteerde schaal is nog veel te goed om in aanmerking te komen. Kosten daaraan verbonden zijn voor geen enkele van de betrokkenen een probleem.
Omdat we vrezen dat daar drama's zouden kunnen plaatsvinden ben ik dus nu op zoek naar wat er wettelijk kan/of zou moeten gebeuren.

[Franciscus]

Ik denk toch dat de sociale hulpdiensten al meermaals met dit soort reacties te maken hebben.
In het door mij aangehaalde geval wilde de moeder ook niet maar nadat ze kennis had gemaakt met een dagverblijf loopt alles nu behoorlijk...
Systeem 2 dagen thuis met alle mogelijke hulpdiensten en drie dagen dagverbijf, WE ook thuis.