mijn ex verhuist naar het buitenland

wezeltje
Topic Starter
Berichten: 4

mijn ex verhuist naar het buitenland

#1 , 09 jun 2011 21:55

Ik ben gescheiden en ik heb een zoon die dit jaar 12 jaar wordt.
Nu wil mijn ex naar het buitenland verhuizen en wil hij onze zoon meenemen.
Momenteel woont hij bij mij en gaat hij om de 14 dagen een weekend naar de papa en de helft van de vakanties.
Kan mijn ex onze zoon zomaar meenemen?
Heeft hij een grote kans om dit te winnen via de rechtbank?

Jureca
Juridisch actief: Ja
Regio: België

Een juridische oplossing. Voor elk probleem, voor iedereen!

Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing. Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
roderidder
Berichten: 2946
Contacteer: Website

#2 , 09 jun 2011 22:18

nee (hij kan het wel maar de gevangenisstraf is niet gering in dergelijke zaken)
nee

RR

axelle
Berichten: 4

#3 , 09 aug 2011 17:43

Ik had hier graag op gereageerd. Ook ik ben gescheiden en heb 2 dochters 12j en 14j. Omdat het niet lukt tussen de nieuwe partner van mij ex en mijn dochters veranderen wij terug van co-ouderschap naar het hoederecht voor mij. Mijn dochters gaan dus hun papa om de 14 dagen het weekend bezoeken. Het is een lang verhaal wat er gebeurd is met die partner , geloof me ze wilde mijn dochtertjes maar niet aanvaarden.
6 jaar geleden heb ik iemand anders leren kennen , mijn nieuwe man is Italiaans en is helemaal naar belgie verhuisd voor mij. Hij zorgt goed voor mij en mijn dochters ook financieel. Iets dat hij niet hoeft te doen want het zijn niet zijn kinderen. Nu ik terug het hoederecht krijg zouden wij , ook mijn dochters graag terug verhuizen naar italie. Wij hebben grootse plannen daar.... mijn enige angst is kan mijn ex-man dit tegenhouden , ook als de kinderen mee willen? Hij zou ze iedere vakantie krijgen en is zeker ook welkom ginder...

Reclame

Bijtje
Berichten: 755

#4 , 11 aug 2011 07:18

Axelle, het hoederecht bestaat niet meer. Ouders hebben nu allebei gezamelijk "ouderlijk gezag" (allebei hoederecht dus) tenzij de rechter hierover anders beslist. Is er een vonnis waarin staat dat u als enige ouder het gezag over uw kinderen heeft ? Als uw ex ermee akkoord is dat de kinderen naar Italië verhuizen en u ze elke vakantie naar hun vader wil brengen dan kan zoiets wel maar als hij dat niet wil kan hij u niet tegenhouden, maar wel de kinderen. Welke verblijfsregeling staat er momenteel op papier ? Want indien er reeds een vonnis is, moeten beide ouders zich hieraan houden en als u er niet voor kunt zorgen dat de kinderen hun vader regelmatig mogen/kunnen zien moet u wel oppassen dat u goede overeenkomsten op papier maakt. Stel u ook de vraag hoelang uw kinderen zulk een regeling zouden volhouden om iedere schoolvakantie naar België te komen, terwijl hun vriendjes dan wel in Italië fun zullen hebben zonder hen ... en tot aan hun meerderjarigheid dienen ook zij zich aan een vonnis te houden mbt tot de verblijfsregeling

axelle
Berichten: 4

#5 , 11 aug 2011 11:23

Momenteel is de verblijfsregeling co-ouderschap. De kinderen zijn een week bij mij en een week bij hem. Nu dinsdag aanstaande word dit bij onze beide advocaten veranderd met onderlinge toestemming , de kinderen gaan dus full-time bij mij wonen met een bezoeksregeling van om de 14dagen het weekend bij hem. Hier hebben de meisjes zelf om gevraagd omdat zoals ik reeds vermelde het niet botert tussen mijn dochters en zijn nieuwe partner. De kinderen zien het helemaal zitten om eventueel te verhuizen. Ook hebben we meer familie ginder , ik heb hier namelijk niemand meer buiten mijn kinderen en man. U denkt dus indien hij akkoord zou gaan dit inderdaad mogelijk zou zijn? Er is nooit een vonnis geweest door de rechter , toen we over gingen naar co-ouderschap was dit ook een onderlinge beslissing.

Bijtje
Berichten: 755

#6 , 12 aug 2011 09:18

U begrijpt me verkeerd. Ik probeer het nog eens uit te leggen.

"Co-ouderschap" heeft niets te maken met een verblijfsregeling. Co-ouderschap heeft elke ouder automatisch, tenzij de rechter dit anders beslist. Indien er nooit een rechter is geweest om hierover te beslissen hebben dus beide ouders exact evenveel over de kinderen te zeggen. De ene dus niet minder of meer dan de andere.

"Verblijfsco-ouderschap" is een gelijkverdeeld verblijf zoals bijvoorbeeld bij u het geval is : week om week.

Als u de verblijfsregeling onderling aanpast, kan dat zeker. MAAR de vader blijft wel zijn co-ouderschap behouden. Hij heeft dus nog altijd evenveel beslissingsrecht over de kinderen als u. Hij moet dus inderdaad eerst akkoord zijn dat de kinderen naar het buitenland gaan wonen, anders ontvoert u volgens de wet uw eigen kinderen.

Als u echter op papier zet dat de vader een weekend om de veertien dagen de kinderen krijgt,is er volgens mij geen enkel probleem op juridisch vlak maar moet u er ook wel zelf voor zorgen dat dit ook echt mogelijk is. Kunnen de kinderen daadwerkelijk om de veertien dagen in de vakanties naar hun vader als men zoveel kilometers uit elkaar woont ? Dat moeten u en uw ex zelf zien in te vullen ...

axelle
Berichten: 4

#7 , 12 aug 2011 12:13

ah ok ik begrijp het. Ja als wij in italie wonen is dit inderdaad niet mogelijk om iedere 14dagen. Indien wij deze beslissing nemen zullen we inderdaad rond de tafel moeten zitten en hangt alles af vrees ik van mijn ex-man. Ik heb net vernomen dat enkele oude verloren vrienden van mij hetzelfde hebben meegemaakt , al is het wel de papa die naar het buitenland verhuisd is . Hij heeft zijn zoontje iedere vakantie. Misschien kan hij me helpen en wat meer uitleg geven over hoe ik het zou moeten aanpakken. De beslissing van ons is nog niet definitief , ik zou het liefst eens een maand of 2 proberen en kijken of de kinderen wel hun nieuwe school , vrienden ect ect leuk zouden vinden. Wij hebben daar een buitenverblijf dus dit zou perfect mogelijk kunnen zijn voor ons. Vinden ze het niet leuk dan is nog niets verloren .Bedankt voor je uitleg !

wezeltje
Topic Starter
Berichten: 4

#8 , 05 aug 2012 18:24

Ondertussen zijn we een jaar verder en met de nodige moeilijkheden zijn we weer bij hetzelfde pobleem.
Vorig jaar wilde mijn ex-man mijn zoon na zijn vakantie niet terug naar huis brengen. Hij had het zelfs zover gekregen dat ook mijn zoon vertelde dat hij niet meer naar
mij wilde terugkomen. Na een heel langs gesprek bij de politie is hij toen toch terug meeekomen. Hij weende en vertelde dat hij wel terug naar mij wilde komen maar dat hij dat niet mocht zeggen van zijn papa.
Zolang die dus bij hem in de buurt is zegt hij precies wat hem is opgelegd.
Nu is hij op dit moment weer bij zijn papa op vakantie en die wil hem opnieuw niet naar huis brengen.
Hij zegt dat onze zoon ondertussen 13jaar is en met hem mee wil naar Spanje.Mijn ex wil daar dus nog steeds gaan wonen en wil onze zoon meenemen.
Als mijn zoon bij mij is dan vertelt hij dat hij wel mee op vakantie wil maar dat hij er niet wil gaan wonen. Probleem is dat hij nu weer bij mijn ex is en natuurlijk weer zegt dat hij nog niet naar huis wil komen.
Ik heb geprobeerd om een kinderpsycholoog te laten praten met hem maar die wil dat niet doen zonder de toestemming van beide ouders.
Mijn zoon heeft op zijn kamer zelfs een brief liggen waarin hij schrijft dat hij ook iets wil vertellen als het via de rechtbank moet geregeld worden.
Kan mijn ex de regeling zomaar laten veranderen zodat mijn zoon toch met hem meemoet? Er is geen reden waarom hij het bij mij niet goed zou hebben.
Kan ik iets ondernemen om hem te beletten onze zoon mee te nemen?
Hoe kan ik ervoor zorgen dat mijn zoon naar huis komt zoals afgesproken in het E.O.T.? Naar de politie gaan en klacht indienen doe ik al elke keer maar die ondernemen verder niets.

Franciscus
Berichten: 38601

#9 , 05 aug 2012 23:36

Het is niet de politie die niets onderneemt. In de meeste arrondissementen hebben de parketten duidelijke richtlijnen inzake registreren van inbreuken omgangsrecht.
Indien parket niet verder werkt ... u zeker als slachtoffer laten registreren.
Zoek hier maar op zoekwoord slachtofferzorg.

Terug naar “Echtscheiding”