Ten eerste, de waarborgsom is wettelijk geplafoneerd tot 2x huurprijs.U wenst een waarborg van de verhuurder? Elke verhuurder geeft u reeds als waarborg de waarde van het pand verdorie.... dat is heel wat meer dan die armzalige 3 maand waarborg die in mijn geval 1.375% van de waarde van de woning zal vertegenwoordigen.
Ten tweede, de woning gaat toch niet worden verkocht als er dringende herstellingen gaan moeten gebeuren?
Het verbaast mij niet dat de verhuurder van verhuur van zijn huis dat hij verhuurt een opbrengst wilt maken. De verhuurder is niet altijd een kantoor die de sociale huisvesting aanbiedt. U hoeft dat niet uit te leggen. Maar wat de verhuurder meestal niet begrijpt is dat hij tegelijkertijd een relatie aangaat met de potentiele huurders en dat ze van hem verwachten dat hij een goede huisbaas is en niet enkel winst voor ogen heeft.Voor mij is een woning een investering, een investering op twee niveaus, namelijk enerzijds de stijging van de waarde van het pand op middellange termijn en anderzijds de huurgelden die het pand in kwestie middels de bezetting door een huurder opbrengt. Om de huurprijs te bepalen hanteer ik een zeer eenvoudig principe, de jaarlijkse huuropbrengst dient 5.5% van de verkoopswaarde van het pand op het ogenblik van verhuur te vertegenwoordigen. Dit houdt in dat ik na alle voorziene kosten en een provisie van € 1000 voor onverwachte kosten, een goede 2%-3% per jaar als nettowinst, zeg maar dividend, mag beschouwen op de totaalinvestering.
Dit houdt dan ook in dat ik om mijn rendement te garanderen alle mogelijke middelen zal gebruiken om een huurder screenen vooraleer ik besluit aan hem te verhuren. geeft dit een garantie? Neen, maar net als met andere beleggingen heb ik het recht om mijn risico maximaal te minimaliseren.
Wilt u nu zeggen dat er geen sociale discriminatie is wanneer de verhuurder kiest voor de huurder die meer verdient dan alle andere kandidaat-huurders?Het is de verhuurder die beslist aan wie hij verhuurt, of dat nu de eerste is of de 7de die langskomt. Veel mensen nemen tegenwoordig maar al te snel de term discriminatie in de mond als ze niet het antwoord te horen krijgen dat ze wensen. Het feit dat de wereld niet om hun persoontje heen draait lijkt nooit te zijn doorgedrongen.
Ik ben, eerlijk gezegd, niet op de hoogte van de prijs van databanken.De gegevensdatabanken die verkocht worden zijn wel van een beduidend andere grootorde dan deze die een succesvol immokantoor in zijn geheel zal bezitten, enige jaren geleden, toen spamming in zijn kinderschoenen stond kon je voor 1.000 e-mailadressen zo'n $50 krijgen indien je de doelgroepen waar je deze best op kon marketen correct bepaalde, je moest dus een goede en vertrouwde verkoper zijn om deze prijs te krijgen. De huurder in kwestie heeft 100 maal meer kans dat zijn adres in kwestie door onachtzaam gebruik op het net bekend raakt en wordt misbruikt.
Een makelaar wordt benaderd door de verhuurder. De verhuurder betaalt de kosten voor zijn dossier. Ook de plaatsbeschrijving is sinds 2007 ten laste van de verhuurder, tenzij de huurder de makelaar zelf benaderd heeft om voor hem een geschikte woning te vinden. De makelaars zouden van de dossierskosten en kosten voor de plaatsbeschrijving alleen niet kunnen overleven. Ze krijgen wss ook commissielonen van de verkoop van de onroerende goederen. Dus, de dossierkosten voor de potentiele huurders zijn, m.i. te verwaarlozen. Bovendien worden ze gemaakt op vraag van de verhuurder... Dus, hij mag dat gaan financieren.Wat gebeurt er met de gegevens als u wordt afgewezen? Wel daar ben ik deels mee akkoord dat de makelaar dan verplicht zou moeten worden u uw documenten terug te geven, maar dat houdt aan de andere kant dan wel in dat deze steeds in staat moet zijn snel uw dossier te kunnen produceren en al deze paperassen gedurende een vastgelegde periode moet bijhouden vooraleer ze vernietigd dienen te worden. Ik ben wel benieuwd wat kandidaat-huurders gaan vinden van dossierkosten om zelfs maar in overweging genomen te worden voor een pand; opslagruimte, klassement en gegarandeerde vernietiging zijn immers niet iets dat zomaar door de goede fee wordt verricht voor dagelijks wat frisse lucht en zonneschijn.
Ik blijf erbij dat er op het formulier een vermelding MOET staan dat de gegevens niet zullen worden verspreid, dat de persoon in kwestie het recht heeft om daar een verbetering in aan te brengen en dat de documenten worden ofwel teruggegeven ofwel vernietigd op het eerste verzoek van de huurder.
Met de formulieren die je nu krijgt kun je nooit een zaak winnen als jouw gegevens plots op het internet gaan opduiken, want het staat niet zwart op wit dat de gegevens niet mogen worden gekopieerd en dat de documenten worden teruggegeven op het eerste verzoek van de huurder.
De verklaring voor de voorliggende situatie op de immomarkt is dat er nog steeds de regel van vraag en aanbod geldt. Spijtig genoeg zijn er minder panden te huur dan de vraag ernaar. Moest het omgekeerd zijn, zou de situatie veranderen en zouden de verhuurders meer willen doen om van hun eigendom enig profijt te kunnen hebben. Voor het moment is het gewoonweg niet eerlijk dat er zoveel informatie wordt gevraagd van de huurder, terwijl de gegevens van de verhuurder onbekend blijven. Is hij wel een goede huisbaas?