bewijs eens
Hij moet enkel uitbetalen wat wettelijk voor zien is.
De werkgever gaat hier aan het kortste eind trekken. Een opzeg is een formele handeling en de termijnen zijn minimumtermijnen. Als de werkgever een te korte termijn geeft, is de opzegtermijn ongeldig (en moet de volledige opzeg betaald worden). Geeft de werkgever meer dan hij dient te geven, dan heeft hij voldaan aan de minimumtermijn (maar hangt hij vast aan het surplus dat hij heeft toegestaan).Indien dit geschil voor de rechtbank moet komen, zal de rechter wel zien dat de werkgever een kennelijke schrijffout heeft gemaakt.
Het resultaat zal zijn: jongens toch ... volgende zaak!
Artikel 82, §2, van de Arbeidsovereenkomstenwet regelt de wettelijke minimumopzeggingstermijn die door de werkgever in acht moet worden genomen bij ontslag van een bediende.
De omstandigheid dat de opzeggingstermijn die de werkgever betekend heeft aan de bediende, de wettelijke minimumtermijn overschrijdt, doet er niet aan af dat de termijn berekend werd overeenkomstig de bepalingen van artikel 82, §2, van de Arbeidsovereenkomstenwet.
Ik baseer mijn bewering op bovenstaande formulering ...Nu heeft de werkgever een vergissing gemaakt en 5 maanden*, 15 weken*, 56 dagen
Da's waar, maar dit is wel héél duidelijk een vergissing. Een beetje zoals een verkoop van een wagen die per ongeluk voor €20 ipv €20.000 geprijsd staat in de toonzaal. De potentiële koper zal die wagen ook niet kunnen kopen voor €20, ondanks er op dat moment "overeenstemming is over prijs en goed", aangezien het overduidelijk om een vergissing gaat. Ik kan me voorstellen dat er wel wetgeving bestaat die dit soort vergissingen regelt.Het gegeven dat het om een "verschrijving" gaat, betekent niet dat het daardoor niet afdwingbaar wordt.
Als er 200 jaar had gestaan, dan was dat zeker buitensporig.Stel dat er 5 jaar had gestaan, dan had de persoon in kwestie 5 jaar werkzekerheid? Ik durf het te betwijfelen, hoor...
De rechtspraak gaat er echter ook van uit dat mensen fouten kunnen maken en niet onfeilbaar zijn. Wanneer er overduidelijk een vergissing in het spel is, zal deze vergissing meestal ook erkend worden in de rechtspraak. Maar zoals je zegt: je bent nooit 100% zeker.Maw: werkgever wordt verwacht zéér oplettend hiermee om te gaan.
Als de dochter het niet ziet zitten om die lange opzegtermijn uit te doen en gewoon de wettelijke opzegtermijn wil doen, denk ik niet dat hier een probleem is. De werkgever zal met alle plezier de correcte opzegtermijn toepassen, denk ik. Maar aangezien de vader de vraag hier stelt, denk ik dat de dochter wel op die lange opzegtermijn rekent? Geen idee...Maar misschien wíl TS geen dubbele opzeg uitdoen. En omzetting naar loon kan TS niet vragen. Tenzij werkgever een nieuwe fout - of cadeau - zou maken.