Situatie :
Ik veranderde begin februari van werknemer. In mijn bediendenovereenkomst met mijn vorige werkgever stond een concurrentiebeding (CB). Naar vorm was dit CB weliswaar rechtsgeldig opgesteld (aan de vier vormvoorwaarden werd voldaan), echter, mijn bruto-jaarloon was niet hoog genoeg om het toe te laten (PC218, noch CAO op sector-niveau, noch CAO op ondernemingsniveau maken gewag van functie waarvoor een CB toegelaten is).
Mijn vorige werkgever heeft nagelaten binnen 15 dagen na einde van onze overeenkomst af te zien van het beding.
Vraag 1 :
Ik lees op de website van advocaat De Neve dat, ondanks het feit dat het CB niet rechtsgeldig is ingeschreven (loon te laag), ik toch aanspraak kan maken op de compensatoire vergoeding van zes maanden brutoloon, zoals voorzien in het beding, dit door via aangetekend schrijven de nietigheid van het CB in te roepen en de vergoeding te vorderen.
Klopt dit?
Vraag 2 :
Indien ja op vraag 1, wil dit dan tevens zeggen dat ik, in parallel met het vorderen van deze compensatoire vergoeding, toch een concurrerende activiteit mag uitoefenen (voor een gemeenschappelijk klant van nieuwe werkgever en ex-werkgever gaan werken), aangezien het CB in feite nietig is omwille van de onrechtsgeldigheid?
Dank,
Wim
-
wim600008149
Topic Starter - Berichten: 5
- Jureca
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
-
Jean Menten
- Berichten: 34
Volgens mij is het concurrentiebeding nietig omdat er niet voldaan is aan de voorwaarden.
Je doet dus wat je wil en niemand heeft een grond om een vergoeding te eisen.
Of zijn er dingen die je niet vertelt?
Je doet dus wat je wil en niemand heeft een grond om een vergoeding te eisen.
Of zijn er dingen die je niet vertelt?
mvg,
Jean Menten
Jean Menten
-
wim600008149
Topic Starter - Berichten: 5
Neen hoor, je mag alles vragen, buiten de namen van de betrokken werknemers... 
Misschien ben ik onbewust iets vergeten te zeggen, dus mocht er iets niet duidelijk zijn, vraag er dan maar naar.
Om nog even te verduidelijken, mijn vorige werkgever W1 en mijn huidige werkgever W2 hebben toevallig dezelfde klant K, die trouwens voor bepaalde diensten beroep doet op meerdere externe firma's. Ik zat voor W1 bij K, en nu wil W2 me, omwille van mijn expertise, terug bij K plaatsen. (Ik zat nota bene al bij K voor nog een andere werkgever, alvorens dat ik bij W1 destijds ging werken, maar die werkgever heeft destijds niet moeilijk gedaan bij mijn overstap naar W1).
Ik las het volgende :
Wanneer een concurrentiebeding in een arbeidsovereenkomst werd ingelast, zonder dat aan de voorwaarden van de geldigheid ervan werd voldaan (omdat bijvoorbeeld het jaarloon van de werknemer te laag was), heeft de ex-werknemer hoedanook recht op de vergoeding. De ongeldigheid van het concurrentiebeding geldt enkel ten aanzien van de werkgever, terwijl de werknemer bij ongeldigheid van het concurrentiebeding de rechten op vergoeding behoud.
Bron : http://www.elfri.be/NL/Juridische%20inf ... beding.htm
Als dit waar is, dan ben ik sowieso zeker om recht te hebben op de vergoeding wanneer W2 me niet bij K zou tewerkstellen. Immers, het beding is ongeldig én ik voer geen concurrerende activiteit uit.
Mijn redenering is nu, omdat het beding ongeldig is, kan ik probleemloos een concurrerende activiteit uitoefenen, dus met andere woorden voor W2 bij klant K gaan werken.
Mijn vraag is, ... zou deze handeling mijn recht op de compensatoire vergoeding teniet doen, ja of nee?
Misschien ben ik onbewust iets vergeten te zeggen, dus mocht er iets niet duidelijk zijn, vraag er dan maar naar.
Om nog even te verduidelijken, mijn vorige werkgever W1 en mijn huidige werkgever W2 hebben toevallig dezelfde klant K, die trouwens voor bepaalde diensten beroep doet op meerdere externe firma's. Ik zat voor W1 bij K, en nu wil W2 me, omwille van mijn expertise, terug bij K plaatsen. (Ik zat nota bene al bij K voor nog een andere werkgever, alvorens dat ik bij W1 destijds ging werken, maar die werkgever heeft destijds niet moeilijk gedaan bij mijn overstap naar W1).
Ik las het volgende :
Wanneer een concurrentiebeding in een arbeidsovereenkomst werd ingelast, zonder dat aan de voorwaarden van de geldigheid ervan werd voldaan (omdat bijvoorbeeld het jaarloon van de werknemer te laag was), heeft de ex-werknemer hoedanook recht op de vergoeding. De ongeldigheid van het concurrentiebeding geldt enkel ten aanzien van de werkgever, terwijl de werknemer bij ongeldigheid van het concurrentiebeding de rechten op vergoeding behoud.
Bron : http://www.elfri.be/NL/Juridische%20inf ... beding.htm
Als dit waar is, dan ben ik sowieso zeker om recht te hebben op de vergoeding wanneer W2 me niet bij K zou tewerkstellen. Immers, het beding is ongeldig én ik voer geen concurrerende activiteit uit.
Mijn redenering is nu, omdat het beding ongeldig is, kan ik probleemloos een concurrerende activiteit uitoefenen, dus met andere woorden voor W2 bij klant K gaan werken.
Mijn vraag is, ... zou deze handeling mijn recht op de compensatoire vergoeding teniet doen, ja of nee?
“Art.86.§ 1. De bepalingen van artikel 65 zijn toepasselijk op de arbeidsovereenkomst voor bedienden...”(3 JULI 1978. - Wet betreffende de arbeidsovereenkomsten).
“Art.65...§ 2. Het concurrentiebeding wordt als NIET-BESTAANDE beschouwd in de arbeidsovereenkomsten waarin het jaarloon 16100 EUR niet overschrijdt...”(3 JULI 1978. - Wet betreffende de arbeidsovereenkomsten).
“Op 1 januari 2008 wordt bijgevolg het bedrag van :a) 16.100 EUR, bedoeld bij de artikelen...65...op 28.580 EUR gebracht“(Aanpassing op 1 januari 2008 van de loonbedragen bepaald bij de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten aan het algemene indexcijfer van de conventionele lonen voor bedienden,B.S. 30 november 2007,Ed.3).
‘Uit de voorbereidende werken van de Arbeidsovereenkomstenwet blijkt niet dat de art.65 en 86 de openbare orde raken.De voorwaarden waaraan de geldigheid van dit beding zijn onderworpen,zijn enkel in het voordeel van de werknemer vastgesteld, zodat enkel deze laatste zich op de nietigheid van het beding kan beroepen bij niet vervullen van de voorwaarden‘(Cass. 2 mei 1988,J.T.T. 1988,281,noot,R.W. 1988-89,608-609).
Indien u dus niet inroept dat het beding niet-bestaande is,dan bestaat het en bindt het BEIDE partijen.
Zie zonodig ook : HERMAN,J.,Het concurrentiebeding:tien jaar rechtspraak,Or. 2001,227-239.
“Art.65...§2...4°.het moet voorzien in de betaling van een enige en forfaitaire compensatoire vergoeding door de werkgever,tenzij hij binnen een termijn van vijftien dagen te rekenen vanaf het ogenblik van de stopzetting van de overeenkomst afziet van de werkelijke toepassing van het concurrentiebeding...“(3 JULI 1978. - Wet betreffende de arbeidsovereenkomsten).
Indien u dus niet inroept dat het beding niet-bestaande is dan is uw werkgever die vergoeding verschuldigd,vermits hij er niet tijdig van afzag.
Ga volledigheidshalve naar (geconsolideerde wetgeving) onder Belgisch Staatsblad in http://just.fgov.be .Klik voor WetBOEKEN in de balk achter ’Juridische aard’ op het omgekeerd driehoekje uiterst rechts.
“Art.65...§ 2. Het concurrentiebeding wordt als NIET-BESTAANDE beschouwd in de arbeidsovereenkomsten waarin het jaarloon 16100 EUR niet overschrijdt...”(3 JULI 1978. - Wet betreffende de arbeidsovereenkomsten).
“Op 1 januari 2008 wordt bijgevolg het bedrag van :a) 16.100 EUR, bedoeld bij de artikelen...65...op 28.580 EUR gebracht“(Aanpassing op 1 januari 2008 van de loonbedragen bepaald bij de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten aan het algemene indexcijfer van de conventionele lonen voor bedienden,B.S. 30 november 2007,Ed.3).
‘Uit de voorbereidende werken van de Arbeidsovereenkomstenwet blijkt niet dat de art.65 en 86 de openbare orde raken.De voorwaarden waaraan de geldigheid van dit beding zijn onderworpen,zijn enkel in het voordeel van de werknemer vastgesteld, zodat enkel deze laatste zich op de nietigheid van het beding kan beroepen bij niet vervullen van de voorwaarden‘(Cass. 2 mei 1988,J.T.T. 1988,281,noot,R.W. 1988-89,608-609).
Indien u dus niet inroept dat het beding niet-bestaande is,dan bestaat het en bindt het BEIDE partijen.
Zie zonodig ook : HERMAN,J.,Het concurrentiebeding:tien jaar rechtspraak,Or. 2001,227-239.
“Art.65...§2...4°.het moet voorzien in de betaling van een enige en forfaitaire compensatoire vergoeding door de werkgever,tenzij hij binnen een termijn van vijftien dagen te rekenen vanaf het ogenblik van de stopzetting van de overeenkomst afziet van de werkelijke toepassing van het concurrentiebeding...“(3 JULI 1978. - Wet betreffende de arbeidsovereenkomsten).
Indien u dus niet inroept dat het beding niet-bestaande is dan is uw werkgever die vergoeding verschuldigd,vermits hij er niet tijdig van afzag.
Ga volledigheidshalve naar (geconsolideerde wetgeving) onder Belgisch Staatsblad in http://just.fgov.be .Klik voor WetBOEKEN in de balk achter ’Juridische aard’ op het omgekeerd driehoekje uiterst rechts.
-
wim600008149
Topic Starter - Berichten: 5
Moet ik hieruit nu concluderen dat, wanneer ik de nietigheid WEL inroep, mijn ex-werkgever de vergoeding niet meer aan mij verschuldigd is? Dit zou dan wel in strijd zijn met hetgeen ik lees op de website van Elfri de Neve : http://www.elfri.be/NL/Juridische%20inf ... beding.htm...
Indien u dus niet inroept dat het beding niet-bestaande is,dan bestaat het en bindt het BEIDE partijen.
...
Indien u dus niet inroept dat het beding niet-bestaande is dan is uw werkgever die vergoeding verschuldigd,vermits hij er niet tijdig van afzag.
...
... en wanneer ik de nietigheid NIET zou inroepen, dat ik, ondanks de onrechtsgeldigheid, toch gebonden zou zijn aan het beding... ?
Dit lijkt me zeer raar. Dit zou immers impliceren dat het beding weliswaar al onrechtsgelidig is omdat het niet voldoet aan de wettelijke vereisten, maar van de andere kant slechts nietig zou zijn vanaf het ogenblik dat ik de nietigheid daadwerkelijk inroep.
Als ik dus afga op hetgeen me hier gezegd wordt, en ik wens van de vergoeding te genieten, dan heb ik dus slecht één keuze : geen concurrerende activiteit uitoefenen en eenvoudigweg de vergoeding vorderen via een aangetekend schrijven.
Kloppen mijn redeneringen?
Ik baseer mijn vragen in feite op het volgende precedent :
Arbeidsrechtbank te Charleroi (vonnis van 28 februari 2000, J.T.T. 2000, 326)
Feiten:
Bediende (ingenieur kwaliteitszorg)
Ontslagen om dringende redenen (niet respecteren arbeidsduur)
Niet-concurrentiebeding opgenomen in de arbeidsovereenkomst
Bediende verdiende minder dan 1.822.000 BEF (loongrens 1997)
Wettelijk gezien is het beding dus 'niet bestaande'.
De werkgever had niet verzaakt aan de toepassing van het niet-concurrentiebeding.
Ruim vijftien dagen na het ontslag eiste de ontslagen bediende van zijn ex-werkgever de niet-concurrentievergoeding van 543.000 BEF
De rechtbank gaf de werknemer gelijk.
Redenering Arbeidsrechtbank van Charleroi:
Niet-concurrentiebeding is slechts geldig als de loongrens op het ogenblik van het ontslag is overschreden. (was in casu niet het geval, gevolg beding is ongeldig en dus nietig). De werknemer kan zich op deze nietigheid beroepen maar dit wil niet zeggen dat hij dat ook effectief moet doen. Indien de werkgever binnen de vijftien dagen na het ontslag niet verzaakt aan de toepassing van het beding dan heeft de werknemer het recht om de strikte naleving van het beding te eisen (gevolg werkgever moet compensatoire vergoeding betalen).
-
wim600008149
Topic Starter - Berichten: 5
Ik ga anders mijn vraag nog eens anders proberen te stellen, want het is inderdaad een kwestie van interpretatieproblemen, zoals meer en meer blijkt bij gesprekken die ik hierover met diverse mensen heb.
Laar ons eens focussen op één van de zinnen uit mijn vorige berichten, die ik citeerde :
De ongeldigheid van het concurrentiebeding geldt enkel ten aanzien van de werkgever, terwijl de werknemer bij ongeldigheid van het concurrentiebeding de rechten op vergoeding behoud.
Deze zin zou je doen vermoeden dat je enerzijds door de ongeldigheid (dus nietigheid) van het beding, de non-concurrentie volledig kan negeren, en anderzijds tóch zou kunnen genieten van de vergoeding, ofschoon je concurrerende activiteiten uitvoert/mag uitvoeren.
Mijn vraag is dan ook of dit wel effectief mogelijk is. Uit het antwoord van j.demoor ben ik eerder geneigd om af te leiden dat je ófwel de nietigheid inroept, en hierdoor je recht op vergoeding verliest, ófwel de nietigheid niet inroept, met dit gevolg dat je dan enerzijds wel recht hebt op de vergoeding, maar dat je dan anderzijds wel gebonden bent aan de non-concurrentie, ofschoon het beding in feite niet aan de voorwaarden beantwoord.
De wet laat hier duidelijk zeer brede interpretatie-mogelijkheden toe, hetgeen zeer gevaarlijk is. Ik weet niet of Cassatie zich al over dit probleem heeft uitgesproken.
Laar ons eens focussen op één van de zinnen uit mijn vorige berichten, die ik citeerde :
De ongeldigheid van het concurrentiebeding geldt enkel ten aanzien van de werkgever, terwijl de werknemer bij ongeldigheid van het concurrentiebeding de rechten op vergoeding behoud.
Deze zin zou je doen vermoeden dat je enerzijds door de ongeldigheid (dus nietigheid) van het beding, de non-concurrentie volledig kan negeren, en anderzijds tóch zou kunnen genieten van de vergoeding, ofschoon je concurrerende activiteiten uitvoert/mag uitvoeren.
Mijn vraag is dan ook of dit wel effectief mogelijk is. Uit het antwoord van j.demoor ben ik eerder geneigd om af te leiden dat je ófwel de nietigheid inroept, en hierdoor je recht op vergoeding verliest, ófwel de nietigheid niet inroept, met dit gevolg dat je dan enerzijds wel recht hebt op de vergoeding, maar dat je dan anderzijds wel gebonden bent aan de non-concurrentie, ofschoon het beding in feite niet aan de voorwaarden beantwoord.
De wet laat hier duidelijk zeer brede interpretatie-mogelijkheden toe, hetgeen zeer gevaarlijk is. Ik weet niet of Cassatie zich al over dit probleem heeft uitgesproken.
Goedemorgen,
ik zit in dezelfde situatie: een niet geldig niet-concurrentiebeding.
Kan ik van de compensatoire vergoeding genieten (inden WG nalaat binnen de 15 dagen dit niet uit te oefenen) en nadien alsnog de niet-geldigheid inroepen met behoud van comp.vergoeding en een gelijkaardige functie uitoefenen?
Bedankt voor spoedige reactie
ik zit in dezelfde situatie: een niet geldig niet-concurrentiebeding.
Kan ik van de compensatoire vergoeding genieten (inden WG nalaat binnen de 15 dagen dit niet uit te oefenen) en nadien alsnog de niet-geldigheid inroepen met behoud van comp.vergoeding en een gelijkaardige functie uitoefenen?
Bedankt voor spoedige reactie
Hallo,
ik zit in ongeveer dezelfde situatie.
Maar bij mij is het concurrentiebeding nietig omdat de werkgever ervan afgezien heeft, dit wel na de termijn van 15 dagen.
Volgens mijn informatie (website advocaat Elfri De Neve en juridisch advies justitiehuis Leuven):
- heb ik recht op de vergoeding
- mag ik toch concurrende activiteiten uitoefenen
Ik heb deze kwestie inmiddels ook nog voorgelegd bij Testaankoop en het ziet er naar uit dat ik dit waarschijnlijk voor de arbeidsrechbank zal 'trekken'.
Wordt vervolgd...
ik zit in ongeveer dezelfde situatie.
Maar bij mij is het concurrentiebeding nietig omdat de werkgever ervan afgezien heeft, dit wel na de termijn van 15 dagen.
Volgens mijn informatie (website advocaat Elfri De Neve en juridisch advies justitiehuis Leuven):
- heb ik recht op de vergoeding
- mag ik toch concurrende activiteiten uitoefenen
Ik heb deze kwestie inmiddels ook nog voorgelegd bij Testaankoop en het ziet er naar uit dat ik dit waarschijnlijk voor de arbeidsrechbank zal 'trekken'.
Wordt vervolgd...