Waarschijnlijk kan niemand helpen, maar ik ben ten einde raad.
Ik ben al een tijdje thuis omwille van een burn-out in combinatie met een chronische ziekte (niet dodelijk, wel ambetant en heeeeel vermoeiend op zich) waarvoor ik medicatie neem. Ik wil/kan niet terug naar die job (een kantoorjob zonder uitdaging waarin verkoop belangrijk is), ik voel mijn maag omdraaien als ik eraan denk, maar ik ga vanaf binnenkort 2 dagen in de week terug. Mijn ziekte-uitkering volstaat immers niet om de maand door te komen, en eerlijk gezegd, ganse dagen thuis zitten is ook niet goed voor de moraal.
Ik zou eigenlijk graag iets totaal anders doen, eerder ICT/Netwerkbeheer en zou hiervoor graag een opleiding volgen. Ik heb echter in het verleden al getracht werk en opleiding te combineren en dat houd ik nooit vol omwille van de grote vermoeidheid die gepaard gaat met mijn ziekte .Ik heb er al aan gedacht om mijn werkgever te vertellen dat ik op zoek ben naar een nieuwe job, maar dat leidt hier vaak tot pesterijen zoals een nieuwe post te krijgen op 100 km van huis, zodat je zelf ontslag neemt.
Wat ik probeer te zeggen, en geloof me, ik ben hier niet trots op, maar ik zie geen uitweg: ik zou graag ontslagen worden zodat ik, via VDAB, een opleiding ICT in dagonderwijs zou kunnen volgen. Met mijn huidig diploma kom ik steeds in dezelfde shitty jobs terecht. Ik ben bang om zelf ontslag te nemen, ik ben al 45 en val terug op niets indien ik na mijn opzegperiode geen interimjob heb gevonden. Ik weet dat als ik een maand ergens interim kan werken, ik terug recht heb op een uitkering. Ik heb echter geen spaarpotje en kan geen periode zonder inkomen aan. Het kan toch niet dat ik nog 20 jaar veroordeeld ben tot dit soort jobs. Dat trek ik niet...
