Beste,
Ik ben 22 jaar en werk al een aantal jaar voor de zelfde werkgever met tussen periodes, zo heb ik een tijd ergens anders stage moeten lopen en ben ik 1,5 jaar geïmmigreerd naar het buitenland. Nu ben ik sinds maart 2017 wederom weer bij deze zelfde werkgever aan de slag gegaan in België en heb ik met geluk een contract gekregen tot februari 2018. Echter zijn de plannen nu veranderd, ik en mijn partner verhuizen namelijk naar het noorden van Nederland.
Omdat er personeels te kort is heb ik ruim op tijd aangegeven dat ik mijn ontslag wil indienen, omdat ik de werkgever goed kan, of dacht te kunnen, hoefde ik van hun op dat moment geen officiele ontslagbrief in te leveren, dat had nog wel even tijd vertelde ze mij mondeling. Echter is er in mondeling contact ontslag genomen.
Een week later was het 2 mei en was het een rustige week dus besloot ik mijn ontslagbrief in te dienen, echter werd ik nu verrast met het nieuws dat ik dat voor 1 mei had moeten doen want nu moet ik tot eind juni doorwerken, terwijl er mondeling gezegd werd dat ik eind mei kon stoppen.
In mijn Belgische contract staat niets geschreven over de uitwerk periode echter wordt het door mijn werkgever nu wel gezegd dat dit een maand is en vanaf de eerste van de maand in gaat, na wat onderzoek ben ik zelf tot de conclusie gekomen dat dit maar een paar weken zou zijn aangezien ik nog in mijn zogeheten proefperiode zou zitten, mijn werkgever ontkent dit echter.
Omdat ik niet met knallende ruzie wil weggaan had ik de uitwerk periode aanvaard, alleen nog niet toegezegd. Nu is er afgelopen weekend iets naars gebeurd waardoor ik het liefste even geen werk heb en eind mei wil stoppen, ik ben namelijk al een jaar depressief en getraumatiseerd, hier vecht ik dagelijks mee en is mijn werk ook van op de hoogte, ik heb het idee dat ik nu even niets meer moet doen en mij moet focussen op het vinden van de plezierige dingen in mijn leven, een maand langer werken helpt hier niet bij.
Deze situatie heb ik uitgelegd en er blijft gewoon gezegd worden dat hun daar niets aan kunnen doen en ik mezelf maar even bij elkaar moet rapen, dat is nieuws dat je van een werkgever die je al jaren kent niet wil horen en dat laat mij nu denken dat ik misschien te aardig ben geweest maar ik durf voor mezelf niet op te komen, al bedenk ik er een goed plan voor, het lukt me niet, dat heeft wederom ook te maken met de depressie.
Ik weet even geen raad meer en ik ben bang dat als ik nog een maand doorwerk dat ik alleen maar dieper in een eindeloze put raak.
Ik heb maandag een afspraak bij de huisarts en mijn psycholoog om hulp te vragen maar nu vroeg ik me af of iemand weet hoe dit werkt? Of ik met een doktersverklaring wel alsnog eind mei kan stoppen of dat ik al mijn energie bij elkaar moet schrapen om toch nog een maand uit te werken.
Ik hoop dat iemand mij kan helpen.
Groetjes,
AD