Hallo,
Ik ben reeds 20 jaar aan het werk in hetzelfde bedrijf. Ik heb een job met een verantwoordelijke functie die heel wat van mij verwacht.
In november 2015 val ik er 6 maand tussenuit met een burn-out. Het was niet echt een bewuste keuze en de arts heeft mij echt moeten overtuigen om deze periode te rusten.
Toen ik terug kwam had ik geen bureau meer en geen pc en mocht ik alles zelf samen rapen om terug aan de slag te gaan. Ik mocht in een klein vergaderzaaltje gaan zitten en het mij daar comfortabel maken. ik merkte dat ik mijn dagtaken niet meer terug kreeg en van mijn functie bleef er maar 5% meer over.
Voor deze taken had ik 4u per week nodig, de rest van de uren moet ik zelf invullen. Mijn baas wist dat ook dat ik mijn dagen niet kon vullen met deze taken alleen maar vond dit niet zo erg. Tenslotte had ik hem toch in de steek gelaten voor 6 maand, zo dacht hij er toch over. Wel had hij iemand anders ondertussen aangeworven om een stuk van mijn taken over te nemen.
In september 2016 vond hij mijn niet meer geschikt voor deze functie en kreeg in een andere functie. Ik mocht de taken van 4u per week behouden. Heb hem uitgelegd dat dit geen voldoening zal geven om enkel 4u per week te moeten werken in een 40 uren week en dan heeft hij mijn contract eenzijdig verbroken.
Met mijn 20 jaar dienst moet ik een termijn van 18 maand en 22 weken uit presteren. Ik verveel mij steendood ! Ik heb zelfs geen 1 uur werk per dag.
Maar niemand ligt daar van wakker, zelfs niet mocht ik een krant zitten lezen. Na zo een lange tijd voor de firma te hebben gewerkt vind ik dat maar alles behalve respectvol. Zelfs de vakbond kan hier niets aan doen.
Mocht hij mij nu in die periode nodig hebben voor een overdracht dan zou ik dat nog begrijpen maar daar iemand laten zitten om die persoon niet te moeten uitbetalen vind ik een vorm van pesterijen! Ik ben de uitzondering op de regel want iedereen die hier zijn ontslag kreeg mocht onmiddellijk de firma verlaten.
Kan dit zomaar?