Graag had ik hier even een situatie omschreven en advies ingewonnen zodat ik weet of ik al dan niet sterk in mijn schoenen sta.
Mijn man is 42 en anderhalf jaar in dienst in een leidinggevende functie, met een vast contract. Vorige week viel er zonder enige verwittiging een ontslagbrief in de bus. Een shock uiteraard. Alle nodige info was aanwezig, dwz datum van opzeg en de te presteren termijn. Geen reden weliswaar.
Geen maand geleden had hij nog een goed functioneringsgesprek met standaard een aantal werkpuntjes. Maar die worden telkens gegeven daar. Niemand is 100% ok. Ook werd er een audit gedaan waarbij al zijn taken in orde bleken, ook positief dus. Het enige wat er geweest is de afgelopen maanden is het feit dat mijn man een aantal weken is thuis geweest met burn-out verschijnselen. Hij werd zelfs naar het ziekenhuis doorverwezen met hartkloppingen en hoge bloeddruk. Toch was hij er net op tijd bij en kon hij na zijn wettelijke vakantie in juli het werk hervatten. Telkens werd wel verwezen naar zijn afwezigheid van enkele weken. Telkens opnieuw, hoewel hij zijn taken onmiddellijk hervatte en het er goed vanaf bracht. Dat bleek zeer duidelijk uit die audit vorige maand. Ondertussen was er ook een jongere dame aan het werk gegaan waarmee de baas het meer dan goed kon vinden. Ze ging als een razende tekeer en onmiddellijk werden er een aantal personeelsleden ontslagen. Telkens met de mededeling dat de dienst niet gegarandeerd kon worden door het veelvuldig afwezig zijn. De mensen werden nooit op voorhand verwittigd. Ik heb als leidinggevende zelfs mails bijgehouden tussen de baas en de personeelsdirecteur waarbij gesteld werd dat er een dossier moet opgemaakt worden om wettelijk in orde te zijn. Blijkbaar moet een personeelslid eerst verwittigd worden en de kans krijgen om zich te herpakken. Dit zou zelfs neergeschreven moeten zijn als later bewijs of staving van het ontslag. Hiervoor werd hij twee keer op zijn vingers getikt, maar hij stelt zich boven de wet en de mensen werden zonder boe of ba ontslagen. Vaak laaggeschoolde en/of anderstalige mensen die weinig tot geen verweer boden.
Vorige week had ik een vrije dag om een aantal dingen in mijn tuin op orde te zetten. Mijn rug blokkeerde. Ik was dus genoodzaakt de drie dagen daarop ziek te melden. Ik was zelfs niet in staat om met de auto te rijden. De baas zag waarschijnlijk zijn kans schoon en tijdens mijn tweede ziektedag viel mijn ontslag in de bus. Nog iets wat volgens mij niet kan....
Ik heb dus nooit een signaal gekregen van dit ontslag, nooit iets op papier. Niks! Integendeel... Ik deed het goed!
Mijn vraag is nu of dit zomaar kan? Als bewijs heb ik volgende documenten: positieve feedback tijdens mijn evaluaties, een goede audit, mailverkeer over andere personeelsleden die ook zonder pardon aan de kant werden geschoven... En waarbij de personeelsdirecteur zich zelf vragen stelt bij zijn handelen.
Indien dit kan, vraag ik me af wat de meerwaarde is van een vast contract? Dan viert in mijn ogen de subjectiviteit altijd. Toch?
Alvast bedankt voor een antwoord!