Op de site van de VDAB vond ik onderstaand interview. Maar vooraf mijn idee:
je kan het een werkgever toch niet kwalijk nemen dat hij liever geen zwangere of bijna-zwangere (what's in a name) vrouwen in dienst neemt?? De werkgever betaalt je ook tijdens je inwerkperiode een normaal loon, niettegenstaande je dan nog niet echt productief bent: hij hoopt immers dat je enkele maanden later w?l ingewerkt bent. Maar nu gaat er net het tegenovergestelde gebeuren: eens je voldoende ingewerkt bent (en gaat renderen) ben je enkele maanden op ziekteverlof.
Bovendien is nu nieuw werk aannemen niet erg fair tegenover je toekomstige collega's: het feit dat hun baas nu iemand wil aanwerven betekent dat er (te) veel werk is. Ga je vervangen worden tijdens je ziekte- en zwangerschapsverlof? Hoe gaan je collega's zich voelen als je hen 's morgens belt om te zeggen dat je misselijk bent? Wie gaat je werk overnemen als je enkele weken plat moet liggen tijdens de zwangerschap?
Desalniettemin: ook als sollicitant heb je bescherming, zoals blijkt uit dit artikel van de VDAB:
VDAB : In Groot-Brittanni? beslissen niet enkel de ouders over de wenselijkheid van een zwangerschap, ook de werkgever doet een duit in het zakje. 40.000 vrouwen krijgen er jaarlijks problemen op hun werk omdat ze zwanger zijn. 25.000 onder hen worden effectief ontslagen of met ontslag bedreigd, aldus een studie van het Citizens Advice Bureaux. Hoe zit het in Belgi?? We vragen het aan Professor Humblet van de rechtsfaculteit van de Universiteit Gent.
Krijgen vrouwen in Belgi? ook problemen vanwege hun zwangerschap?
Vroeger was dat vaker het geval omdat de werkgever gedurende het moederschapsverlof het loon van de werkneemster uit eigen zak moest betalen. Nu krijgt de werkneemster haar moederschapsuitkering via de ziekteverzekering. Desondanks doen sommige werkgevers nog steeds moeilijk wanneer vrouwen zwanger worden. Maar aangezien het jaarlijks aantal gepubliceerde rechtszaken omtrent zwangere werknemers schaars is in Belgi?, kan je aannemen dat de problemen hier geringer zijn dan in Groot-Brittanni?. Ik heb daar twee verklaringen voor. Eerst en vooral zijn de vakbonden in Belgi? goed vertegenwoordigd. Als een zwangere werkneemster hier aan de deur wordt gezet, stapt ze naar de vakbond die prompt een procedure voor de arbeidsrechtbank instelt. De werkgevers vermijden dit liever? Ten tweede worden de zwangere medewerksters juridisch beter beschermd in Belgi?.
Wat houdt die juridische bescherming van zwangere werkneemsters in?
Een zwangere werkneemster geniet ontslagbescherming vanaf het moment dat de werkgever op de hoogte is van haar zwangerschap tot ??n maand na het bevallingsverlof. Dat wil zeggen dat de werkgever haar niet mag ontslaan om redenen die te maken hebben met haar zwangerschap. Opgelet: hij mag haar wel ontslaan om redenen die los staan van haar lichamelijke toestand, bijvoorbeeld om een dringende reden. Als de zwangere vrouw niet akkoord gaat, kan ze naar de vakbond stappen of een advocaat onder de arm nemen die een procedure zal instellen voor de arbeidsrechtbank. Als de rechtbank concludeert dat de ontslagreden wel degelijk te maken had met de zwangerschap, moet de werkgever de vrouw een vergoeding betalen die gelijk is aan zes keer het maandelijks brutoloon. Voor KMO's is dat toch even slikken.
En wat als de werkgever de zwangere vrouw een dag n? de ontslagbescherming ontslaat?
Zulke wijsneuzen bestaan. Soms zijn ze zo ingenomen met zichzelf dat ze hun slachtoffer een brief sturen waarin zwart op wit staat dat de zwangerschap de reden vormt voor ontslag. Dat laatste doet hen dan natuurlijk de das om. Er is namelijk ook de Wet Gelijkheid Man-Vrouw. Die wet bepaalt ondermeer dat een verschil in behandeling tussen man en vrouw niet mag gebaseerd zijn op zwangerschap of moederschap. Werkgevers kunnen dus strafrechterlijk worden vervolgd. In het verleden hebben rechters dergelijke werkgevers weleens veroordeeld voor rechtsmisbruik. De gediscrimineerde werkneemsters kregen dan een vergoeding van enkele honderdduizenden franken. Maar dat is eerder uitzonderlijk.
De Britse studie rapporteert over een bankbediende met een nine-to-five job. Na haar moederschapsverlof bleek ze ineens te moeten werken tussen zes en tien uur 's avonds. Kan zoiets ook in Belgi??
In Belgi? kan de werkgever de uurroosters niet zomaar veranderen. Wanneer beide partijen een arbeidsovereenkomst sluiten waarin staat dat de werkneemster van negen tot vijf werkt, mag de werkgever dat later niet wijzigen zonder haar toestemming. Doet hij dit toch, dan kan de werkneemster eventueel de be?indiging van de overeenkomst vaststellen en een opzeggingsvergoeding vorderen van de werkgever.
En hoe zit het met zwangere sollicitanten? Worden die ook beschermd?
In theorie wel. Een werkgever die een sollicitante weigert omdat ze zwanger is zondigt ??k tegen de Wet Gelijkheid Man-Vrouw. In principe zou de werkgever dus strafrechterlijk vervolgd kunnen worden, maar de werkneemster moet in dat geval bewijzen dat de werkgever haar niet aangeworven heeft omwille van haar zwangerschap. Dat is natuurlijk quasi onmogelijk. Wat wel belangrijk is om weten: een sollicitante hoeft geen antwoord te geven als de werkgever haar vraagt of ze zwanger is. Meer zelfs: ze mag liegen over haar zwangerschap! Die vraag naar haar zwangerschap heeft immers maar zin als de werkgever van plan is discriminerend op te treden tegen zwangere vrouwen en dat is verboden, dus?
VDAB : de Wet Gelijkheid Man-Vrouw vind je op
http://www.meta.fgov.be/pa/nla_index.htm