JuridischForum.be

Ik heb gelezen dat België "het unieke land " is waar een werkgever een werknemer nog altijd kan ontslagen zonder redenen. Dus kan men maar iedereen ontslaan wanneer men wilt?

Maar wat wanneer u uw ontslag krijgt omwille van roddels, klachten of aantijgingen en de werkgever ontslaat u dan zonder reden, dus met opzegvergoeding en/of opzegtermijn?

Kan men aan de werkgever vragen om de redenen van ontslag? Of is hij dit niet verplicht om te zeggen?

Want ik vind het toch weer straf dat in België op dat gebied weer alles mag en kan, waar dan ook de gewone man de dupe van is.

er is sinds kort een verplichte motivering van het ontslag op vraag van de werknemer. Deze ontslagmotivatie kan, bij verkeerde reden van ontslag/weigering tot motivatie, aanleiding geven tot een schadevergoeding van 2 weken (indien geen/laattijdige motivatie) + een schadevergoeding van 4 tot 17 weken (afhankelijk van de feiten)

Werk hebben is een contract tussen de werknemer en de werkgever, en een contract kan altijd verbroken worden, natuurlijk daar staat altijd een verbreking vergoeding tegen over, dit is niet alleen in België maar overal.
Maar vergeet niet dat er grote discriminatie is in België, een werkgever moet het dubbel verbrekingsvergoeding betalen dan een werknemer en dit voor de zelfde feiten, en vroeger was er dan nog een verschil tussen een arbeider en een bediende.

dat is geen discriminatie. Heeft te maken met het onevenwicht in effect van het ontslag.

dat is geen discriminatie. Heeft te maken met het onevenwicht in effect van het ontslag.

Als dit de reden is, dan moeten ze ook de verkeer boetes aanpassen.

maar dit is zeker de reden niet, een kleine zelfstandige met één werknemer, en een grote multinationaal met 20.000 werknemers de verbrekingsvergoedingen zijn gelijk..

maar dit is zeker de reden niet, een kleine zelfstandige met één werknemer, en een grote multinationaal met 20.000 werknemers de verbrekingsvergoedingen zijn gelijk..

dit is nochtans wel de reden. De aanpassingen die een werknemer in zijn privé-leven moet doen om zich te schikken naar een andere job, zijn stukken groter dan de aanpassingen die een werkgever moet doen voor het aanwerven van een andere werknemer. Kinderopvang, transport, ...