Huidige situatie is als volgt:
Vriendin heeft ontslag genomen door een te hoge werkdruk/stressfactor en heeft een andere, minder stresserende, job gevonden.
In 't begin van haar opzegtermijn (4 maand) is ze er volledig onderuit gegaan (dankzij werkgever die het nodig achte nog wat meer werk te geven en alle verlof te annuleren, etc ..).
Na consultaties huisarts, psycholoog en psychiater zit ze na 1 maand thuis op ziekenkas.
Mijn vriendin wil nu zo snel mogelijk beginnen bij nieuwe werkgever. De kopzorgen, financiële stress (ziekenkas), de schrik dat de nieuwe werkgever dit als negatief ervaart, .. doet haar geen goed en ze heeft net kopzorgen te vermijden om het adrenaline gehalte enzomeer op peil te krijgen. (ontstressen dus).
De artsen zijn het eens, ze moet zo snel mogelijk een nieuwe start hebben en hebben dan ook advies geschreven naar de huidige werkgever.
HR toont begrip maar de CEO blijft koppig (ook persoonlijke redenen vrees ik) en laat haar niet gaan.
Nu gaan we zien met de vakbond en arbeidsgeneesheer of er geen sprake kan zijn van dwingend ontslag maar dat is volgens de arbeidsgeneesheer (al dus HR) niet mogelijk omdat ze al ontslag genomen heeft. Persoonlijk gesprek met de arbeidsgeneesheer en vakbond moet wel nog komen.
Dus kort, kan de arbeidsgeneesheer toch een vertrek dwingen, ondanks reeds ontslag genomen en een CEO die alle feiten de rug toekeert.
Speciale situatie .. ik kan er alleszins weinig tot niks over terugvinden.
Alvast bedankt voor de reacties!