Ze zullen alleen mijn ziektepapieren nog moeten invullen. Kan ik dat per post opsturen met een briefje bij: gelieve dit in te vullen en terug te sturen? kwestie van geen nodeloze bezoekjes te doen ( interimbureau ligt niet in mijn buurt) en nog wat gepreek te aanhoren.
Dit kan je doen. Neem echter zeker kopieen van documenten die je naar hen opstuurt. Als ze moeilijk doen en zeggen dat de documenten verloren gegaan zijn, heb je dan toch de kopien nog. Je zou ze ook aangetekend kunnen versturen, uiteraard.
Kort samengevat: als zij wilden dat ik bleef, hadden ze me maar een vast contract moeten aanbieden? ze weten dat het een risico is iemand met weekcontracten aan te werven? Alle rest is wschl emotionele chantage?
Inderdaad. Tuurlijk is dat interimkantoor en het bedrijf niet gelukkig dat je weg gaat (is een teken dat men je echt wel wou houden en je dus je job meer dan behoorlijk deed), maar dan hadden ze maar over de brug moeten komen. Als zij "kiezen voor zekerheid" beschouwen als "jobhoppen", is dit hun probleem. Daarenboven is er nergens een wet die jobhoppen verbiedt.
Ik had bij mijn eerste wergever een gelijkaardige situatie: mijn werkgever ging er van uit dat ik daar eeuwig zou blijven. Mijn suggesties dat bepaalde kennis die enkel bij mij zat, misschien eens moest gespreid worden over andere medewerkers, werd genegeerd. Toen ik dan op een dag mijn ontslag gaf omdat ik een veel beter betaalde, veel interessantere job gevonden had, waren ze stom verbaasd en vonden ze dit niet kunnen aangezien mijn kennis onmogelijk tijdens de termijn van de opzegperiode kon overgedragen worden. Tja... wiens probleem was dat? Was het mijn schuld dat er geen ruimte voor kennisoverdracht gemaakt werd tijdens mijn loopbaan daar? Hadden ze verwacht dat ik een jaar op voorhand ging zeggen: "Mannen, misschien moet er eens wat kennisoverdracht gebeuren, want ik ben stilaan naar een andere job aan het uitzien"? Ik ben niet gek, hé.
Mijn diensthoofd, dat steeds vriendelijk was tegen mij, heeft me vanaf dan met de nek aangekeken tijdens mijn opzegperiode, maar ik heb er niet van wakker gelegen. Het heeft me geleerd steeds eerst voor mezelf te zorgen, en pas dan naar de belangen van de werkgever te kijken, maar wel op een faire manier: ik verwacht dat de werkgever mijn fair behandelt, en in ruil zal ik de werkgever fair behandelen. Beiden kunnen niet zonder elkaar.