Ontslag - Zwangerschap
Geplaatst: 04 aug 2011 15:17
Hey iedereen
Ik wilde hier eens even mijn verhaal kwijt en jullie mening/idee hier over aanhoren. Ik weet namelijk niet meer welke stappen ik best nog onderneem.
Ik heb twee jaar lang gewerkt bij een bedrijf als administratief bediende. Nu het laatste half jaar was het daar niet meer aangenaam om te werken omwille van een slechte sfeer tot zelfs pesterijen toe. Omdat dit maar niet beterde en het niet meer aanvaardbaar was heb ik stappen ondernomen en ben ik met mijn verhaal/situatie naar mijn vakbond gestapt. Nu ondertussen was ik uiteraard ander werk aan het zoeken. Nu had ik geluk dat ik vrij snel ander werk gevonden had maar daar deed het probleem zich voor dat ik onmiddellijk beschikbaar moest zijn en ze konden dus niet wachten op iemand die nog een opzegperiode moest uitdoen. Nu tegen alle verwachtingen in wilde de werkgever toch meewerken en heeft hij op aandrang van de vakbond mij een ontslag gegeven met wederzijds akkoord. Op die manier kon ik dus onmiddellijk gaan zonder opzegtermijn. Nu had de vakbond gezegd dat ze een ontslag met wederzijds akkoord meestal afraden omdat dit later voor problemen kan zorgen om een werkloosheidsuitkering te krijgen. Maar omdat ik vrijwel direct op die andere job kon beginnen leek dit volgens hen de beste oplossing. Zo gezegd zo gedaan 2 dagen later was ik op die nieuwe job bezig.
Nu toen ik drie weken aan het werk was bij men nieuwe werkgever ben ik er achter gekomen dat ik zwanger was. Uiteraard als ik dit eerder geweten had dan had ik het risico niet genomen om ergens anders te beginnen werken en had ik nog wel even op mijn tanden kunnen bijten bij de vorige werkgever. Nu ben ik ontzettend dom geweest en heb ik toen ik wist dat ik zwanger was dat per ongeluk laten vallen bij de naaste collega's maar ik had het nog niet officieel aan de werkgever gemeld.
Twee dagen later kon ik naar het hoofdbureau komen en kreeg ik een brief onder men neus geduwd waar op stond dat ze het contract wilden verbreken en dat ze niet met me verder wilden. Ik kon onmiddelijk gaan en kreeg een verbrekingsvergoeding voor een periode van 7 dagen.
Nu op mijn c4 hebben ze als reden gezet dat ik niet voldeed aan de eisen. Ik heb hier mijn twijfels bij omdat ik nog aan het leren was en nog volop in opleiding was. Naar mijn gevoel ben ik ontslagen omwille van de zwangerschap maar dit kan ik dus niet bewijzen.
Nu zit ik ook nog met het probleem dat mijn ontslag bij de rva in twijfel wordt getrokken omdat ze het een rare opmerking vinden "voldeed niet aan de eisen". Nu gaan ze dus onderzoeken of ik zelf schuld heb aan mijn ontslag. Verder maken ze dan ook nog eens problemen over het feit dat ik op mijn voorlaatste job dat ontslag met wederzijds akkoord heb aanvaard en op men nieuwe job net geen maand gewerkt heb.
Nu is het zo dat ik dus momenteel werkloos ben, heel moeilijk ander werk vind omwille van de zwangerschap en dus ondertussen al bijna 4 maanden zonder uitkering leef omdat ze het maar niet eens geraken of ik nu wel of niet recht heb op de uitkering.. Nu vraag ik mij af of ik hier niets aan kan doen.. Of ik geen stappen kan ondernemen. En of de Rva zomaar kan beslissen dat ik geen recht heb op een uitkering. Want volgens mij ben ik toch gewoon maar ontslagen en dan zelfs nog niet eens op een eerlijke manier? Ik heb het gevoel dat ik een beetje met men rug tegen de muur sta en weet niet wat ik hier nog aan kan doen..
alvast bedankt voor de meningen/reacties.
Excuses voor het lange verhaal maar ik probeer het duidelijk uit te leggen!
Groetjes
Ik wilde hier eens even mijn verhaal kwijt en jullie mening/idee hier over aanhoren. Ik weet namelijk niet meer welke stappen ik best nog onderneem.
Ik heb twee jaar lang gewerkt bij een bedrijf als administratief bediende. Nu het laatste half jaar was het daar niet meer aangenaam om te werken omwille van een slechte sfeer tot zelfs pesterijen toe. Omdat dit maar niet beterde en het niet meer aanvaardbaar was heb ik stappen ondernomen en ben ik met mijn verhaal/situatie naar mijn vakbond gestapt. Nu ondertussen was ik uiteraard ander werk aan het zoeken. Nu had ik geluk dat ik vrij snel ander werk gevonden had maar daar deed het probleem zich voor dat ik onmiddellijk beschikbaar moest zijn en ze konden dus niet wachten op iemand die nog een opzegperiode moest uitdoen. Nu tegen alle verwachtingen in wilde de werkgever toch meewerken en heeft hij op aandrang van de vakbond mij een ontslag gegeven met wederzijds akkoord. Op die manier kon ik dus onmiddellijk gaan zonder opzegtermijn. Nu had de vakbond gezegd dat ze een ontslag met wederzijds akkoord meestal afraden omdat dit later voor problemen kan zorgen om een werkloosheidsuitkering te krijgen. Maar omdat ik vrijwel direct op die andere job kon beginnen leek dit volgens hen de beste oplossing. Zo gezegd zo gedaan 2 dagen later was ik op die nieuwe job bezig.
Nu toen ik drie weken aan het werk was bij men nieuwe werkgever ben ik er achter gekomen dat ik zwanger was. Uiteraard als ik dit eerder geweten had dan had ik het risico niet genomen om ergens anders te beginnen werken en had ik nog wel even op mijn tanden kunnen bijten bij de vorige werkgever. Nu ben ik ontzettend dom geweest en heb ik toen ik wist dat ik zwanger was dat per ongeluk laten vallen bij de naaste collega's maar ik had het nog niet officieel aan de werkgever gemeld.
Twee dagen later kon ik naar het hoofdbureau komen en kreeg ik een brief onder men neus geduwd waar op stond dat ze het contract wilden verbreken en dat ze niet met me verder wilden. Ik kon onmiddelijk gaan en kreeg een verbrekingsvergoeding voor een periode van 7 dagen.
Nu op mijn c4 hebben ze als reden gezet dat ik niet voldeed aan de eisen. Ik heb hier mijn twijfels bij omdat ik nog aan het leren was en nog volop in opleiding was. Naar mijn gevoel ben ik ontslagen omwille van de zwangerschap maar dit kan ik dus niet bewijzen.
Nu zit ik ook nog met het probleem dat mijn ontslag bij de rva in twijfel wordt getrokken omdat ze het een rare opmerking vinden "voldeed niet aan de eisen". Nu gaan ze dus onderzoeken of ik zelf schuld heb aan mijn ontslag. Verder maken ze dan ook nog eens problemen over het feit dat ik op mijn voorlaatste job dat ontslag met wederzijds akkoord heb aanvaard en op men nieuwe job net geen maand gewerkt heb.
Nu is het zo dat ik dus momenteel werkloos ben, heel moeilijk ander werk vind omwille van de zwangerschap en dus ondertussen al bijna 4 maanden zonder uitkering leef omdat ze het maar niet eens geraken of ik nu wel of niet recht heb op de uitkering.. Nu vraag ik mij af of ik hier niets aan kan doen.. Of ik geen stappen kan ondernemen. En of de Rva zomaar kan beslissen dat ik geen recht heb op een uitkering. Want volgens mij ben ik toch gewoon maar ontslagen en dan zelfs nog niet eens op een eerlijke manier? Ik heb het gevoel dat ik een beetje met men rug tegen de muur sta en weet niet wat ik hier nog aan kan doen..
alvast bedankt voor de meningen/reacties.
Excuses voor het lange verhaal maar ik probeer het duidelijk uit te leggen!
Groetjes