probleem is dat je geen recht op verlof hebt voor een week waarin je sowieso niet werkt. Als je dus bvb een week in het buitenland zit, hoeft je werkgever je geen sollicitatieverlof te geven die week (gezien je effectief niet in staat bent om te solliciteren die week).Bedankt voor de reactie.
Ja, maar, mijn WG moet me toch als hij me ontslaat sowieso mijn vakantiegeld uitbetalen. En hij moet me toch sowieso betalen voor sollicitatieverlof.
Als ik nu gewoon mijn 15 dagen verlof zou laten staan zoals gepland, dan heb ik daarnaast toch ook nog het recht om die sollicitatiedagen (14) op te nemen dus dwz dat hij voor al die dagen vervanging zou moeten vinden voor mij (en ik weet dat dat een groot probleem is in mijn bedrijf want we hebben een personeelstekort, iemand intern zal me dus niet kunnen vervangen).
kan je niet volgens de RVA, ook al is er daar discussie over, heeft de rechter de RVA altijd in het gelijk gesteld indien dit ontdekt werd.Ik volg idd een bachelor studie maar wel via afstandsonderwijs, dwz alleen naar de school voor examens (en heel af en toe eens een les). Dus ik volg niet alle dagen les zoals in het regulier onderwijs.
Afstandsonderwijs is er speciaal om te kunnen combineren met een job dus kan het volgens mij toch wel dat je én studeert (op deze manier) én werkloos bent ...
besef dat je het risico loopt op een uitsluiting (maw: je moet opnieuw 1 jaar werken voor je recht hebt op uitkeringen) en niet enkel op een schorsing.Ik heb intussen besloten zelf mijn ontslag in te dienen ... dan krijg ik niet direct een uitkering maar dat is dan maar zo. Blijkbaar zal een inspecteur van de RVA bepalen hoeveel maanden ik sanctie krijg.
Nav hetgeen JPV zegt leid ik af dat ze misschien minder mild zullen zijn indien ze weten dat ik ook nog eens studeer ... Klopt dit?
Ik vraag me dan af wat ik eigenlijk moet doen.
Je tekst begint al fout: iemand die zelf haar otnslag geeft riskeert niet enkel een schorsing, maar tot een uitsluiting. Dat is wat er aan vasthangt.En waarom zou dat dan zijn? Omwille van die studie?
Ik zal me maar niet uitspreken over de redelijkheid van het systeem maar waarom zouden ze iemand die zélf haar ontslag geeft (en het daarmee gepaard gaande gevolg dat er sowieso een schorsing voor uitkering aan vasthangt), studeert (in haar eigen vrije tijd én om haar eigen kansen op de arbeidsmarkt te verhogen) terwijl ze een nieuwe leuke job zoekt (nog steeds zonder uitkering omwille van een schorsing), een reis maakt (ook zonder uitkering) en daarna ofwel opnieuw deeltijds begint te werken of verder zoekt naar een leuke job, waarom zouden ze zo iemand uitsluiten?
En dan nog, tja dat ze me dan uitsluiten ... Ik ben niet van plan om lang werkloos te blijven dus ik wil/kan/zal gerust na mijn reis een jaar gaan werken hoor. Alleen is het stom als je niet onmiddellijk goed werk kan vinden dat je lang zonder inkomen kan zitten natuurlijk en dan voel je de druk om toch maar iets aan te nemen, wat ook niet ideaal is.
geen 6 weken, wel anderhalve maand (kan soms een dag schelen)Ok. Maar laten we er nu effe van uit gaan dat ik in de maand mei zelf mijn ontslag geef. Dan moet ik dus 6 weken opzeg doen (van begin juni tot half juli).
ja en nee. Als je een schorsing krijgt, hangt de duurtijd af van hoe je het vertelt. Een uitsluiting is echter definitief (tot je opnieuw toelaatbaar bent door arbeid)- Dan krijg ik schorsing/uitsluiting voor een uitkering. Hoe lang dit zal zijn zal afhangen van de RVA inspecteur en van hetgeen ik hem allemaal vertel en hoe ik het vertel, nee?
nee- Kan mijn WG mij op één of andere manier verplichten te blijven tot eind juli?
als je uitgesloten bent, ben je tot niks verplicht, tenzij je recht wil hebben op ziekteuitkeringen/tussenkomst van mutualiteit bij ziekte/doktersbezoeken (afhankelijk van je leeftijd ook)- Als ik dan enkele maanden geschorst ben vanaf half juli KAN IK DAN WEL NOG OP REIS GAAN in september-oktober? Tot wat ben ik dan eigenlijk verplicht gedurende die periode van schorsing/uitluiting?