Ik werkte zo'n anderhalf jaar deeltijds voor een een audiovisueel bedrijf. Mijn werk altijd goed gedaan, nooit een kwalitatieve klacht gehad van de baas of klanten. Maar ik werkte er behoorlijk onder mijn kunnen, dus het was dan ook geen job waar ik veel voldoening uit haalde. Dit uitte zich vooral in frustraties die via WhatsApp met vrienden gedeeld werden. Grapjes over hoe vervelend een werkdag is, dat je je voeten gaat vegen aan bepaalde opdrachten, vermelden hoe je je ergert aan het gebrek aan technische kennis van je collega's/baas, ... Allemaal in een vriendschappelijke sfeer met mensen die volledig buiten het bedrijf staan, maar buiten context kan het wel behoorlijk negatief en mogelijk beledigend overkomen.
Vandaag werd ik ontslagen, en hoewel mijn baas het niet helemaal letterlijk zo gezegd heeft, heeft ze méér dan genoeg duidelijke hints gedropt dat ze doorheen mijn WhatsApp gesprekken is gegaan en zo'n aanstoot aan deze berichten heeft genomen (begrijpelijk), dat ze mij geen uur langer op kantoor wou.
Mijn probleem hiermee lijkt me duidelijk: een enorme schending van privacy, toch? Tenzij ze op mijn computer is gaan neuzen terwijl ik op WC zat (en zelfs dan), is ze waarschijnlijk op woensdag (wanneer ik niet werk) ingelogd op mijn computer op mijn account om zo doorheen mn Web WhatsApp te gaan. Nogmaals, ze heeft het niet 100% letterlijk zo gezegd (al komt het in de buurt), maar alle mogelijke redenen die ze hierdoor verder voor ontslag zou kunnen aangeven (attitude, motivatie, ...) lijken mij niet aan te duiden zonder concrete voorbeelden die ze illegaal verkregen moet hebben.
Daarop - en dit is iets dat hier vast al vaker is gepasseerd - heeft ze mij een papier van 'beeindiging arbeidsovereenkomst in wederzijdse toestemming' voor de neus geduwd. Een beetje gedreigd over hoe dit "een gunst" naar mij toe was, en ze anders mijn C4 zou geven en in de notities zou aangeven dat ik een probleem met attitude heb en dergelijke, en dat ik daarop in de problemen zou komen met RVA en toekomstige werkgevers. Ik heb gezegd dat ik me daar eerst even over wou beraden, daarop zei ze dat deze 'gunst' enkel nu op tafel lag, en als ik weg zou lopen het enkel de C4 zou zijn. En als een complete idioot heb ik het toen maar getekend, ik had al spijt toen ik buitenliep.
Dus mijn vraag: is dit het? Heb ik mezelf genaaid door dit te ondertekenen (geen uitkering), en heb ik het privacy schenden ook betekenisloos gemaakt doordat er nu een wederzijds document bestaat? Het kan toch niet dat zo'n faliekant schenden van mijn rechten gerechtvaardigd is omdat ik onder valse voorwaarden een document heb ondertekend waar ik inhoudelijk te weinig van begrijp?