Hallo iedereen,
Op 16 december 2016 werd ik door mijn ex-werkgever ontslagen. In onderling overleg werd de arbeidsovereenkomst meteen verbroken met het uitbetalen van een verbrekingsvergoeding.
Op 30 december 2016 werd ik valselijk beschuldigd en om dringende redenen ontslagen en had ik vervolgens geen recht meer op die verbrekingsvergoeding. Mijn ex-werkgever heeft hier ook meteen een klacht voor ingediend bij de politie en er liep tot vorig jaar (mei 2018) een onderzoek. Ik heb mijn vakbond hiervan op de hoogte gebracht en zij vertelden me toen dat ik nog niet naar de arbeidsrechtbank kon vooraleer er een uitspraak was van het parket.
In februari van dit jaar werd de zaak zonder verder vervolg geseponeerd.
Maak ik met de hulp van mijn vakbond alsnog aanspraak op een vergoeding? Of stuit ik op verjaring?
Alvast bedankt voor jullie antwoorden.
- Jureca
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Het is ook niet omdat het geseponeerd is, dat de vraagsteller wél schuldig zou zijn ...Het is niet omdat het geseponeerd is dat je daarvoor niet schuldig zou kunnen zijn .
Principe: ONschuldig, tot schuldig bevonden door rechtbank, remember
heb je toen wel goed geluisterd?
Op 30 december 2016 Ik heb mijn vakbond hiervan op de hoogte gebracht en zij vertelden me toen dat ik nog niet naar de arbeidsrechtbank kon vooraleer er een uitspraak was van het parket.
je vakbond moest toen een verzoekschrift indienen, enkel schorst dan de burgerlijke vordering terwijl de strafrechtelijke procedure loopt, hoe kan je meer dan een jaar na het einde van de arbeidsovereenkomst nog een verbrekingsvergoeding eisen gelet op artikel 15 wet 3/7/1978?
Art. 15. De rechtsvorderingen die uit de overeenkomst ontstaan, verjaren één jaar na het eindigen van deze overeenkomst of vijf jaar na het feit waaruit de vordering is ontstaan, zonder dat deze termijn één jaar na het eindigen van deze overeenkomst mag overschrijden.
(In geval van toepassing van artikel 39bis verjaart de rechtsvordering die uit de niet-betaling van de opzeggingsvergoeding ontstaat, één jaar na de laatste effectieve maandelijkse betaling door de werkgever.)
Deze inlichtingen zijn louter informatief en onder alle voorbehoud. Er kunnen geen rechten aan verbonden worden