JuridischForum.be

Hey allemaal,
ik ben al een tijdje op zoek achter een forum dat dit ondererp behandeld maar ik ben nog niets tegen gekomen dat ik in mijn situatie kan toepassen.
Dus leg ik jullie mijn situatie even voor, in de hoop dat ik een antwoord krijg.

Ik ben 2 jaar geleden begonnen in een retail winkel, daar heb ik iets meer als een jaar heel graag gestaan.
De collega's waren super, we waren net 1 grote familie, de bazin was er eentje uit de duizend ,....
Kortom ik stond er met heel m'n hart en ziel.
Na ongeveer een jaar heb ik van de grote baas bericht gekregen dat ik overgeplaatst werd naar een ander filiaal.
Omdat dit filiaal in de moeilijkheden zat en ze zagen in mij de geschikte persoon om daar te gaan helpen.
Ik ging dus met volle moed naar ginder.
Maar eenmaal ik daar een maand werkte stak het mij al tegen.
Er was totaal geen collegialiteit, iedereen roddelt over iedereen en de filiaalmanager heeft geen flauw benul met wat ze bezig is.
Ondertussen is er wel wat veranderd, de fm (filiaalmanager) is op ziekteverlof gegaan voor een langdurige periode en is vervangen geweest door iemand met meer ervaring.
En toen is de miserie pas begonnen.
De vervangende fm is een onmogelijk persoon.
Ze zet iedereen tegen mekaar op. Heeft van de dood van mijn opa grondig gebruik gemaakt.
Nu, ze werkt wel enorm goed. Alles is voor de deadline af en als ze aan iets begint doet ze het ook grondig en goed.
Maar het contact met het personeel is er niet.
Ze neemt vakantie wanneer het haar goed uitkomt en vertrekt dan gelijk naar het buitenland zonder iemand op de hoogte te stellen.
Zo was mijn geplande vakantie ook al bijna in het gedrang gekomen, omdat mevrouw opeens weg was.
Ze veranderd de uurrooster bijna elke dag, zodat je na een tijdje zelf niet meer weet wanneer je nu juist moet komen werken. En bij gevolg dus niets kunt plannen.
Iedereen bij ons werkt half tijds, maar op je vrije dag belt ze altijd met de vraag of je kan komen werken. En als je dan zegt dat je iets te doen hebt krijg je naar je hoofd dat je nooit kunt en niet flexibel genoeg bent enz.
Om een voorbeeld te geven, ikzelf heb een contract van 23uur en ik werk gemiddeld 38 tot zelfs 45 uur per week.
En dat terwijl de vervangende fm (die een voltijds contract heeft) regelmatig weken van 26 uur heeft.
Ze scheld je uit achter je rug en als je het dan toevallig hoort ontkent ze het ten stelligste, om dan tegen iemand anders te gaan opscheppen over hoe hard ze iemand wel niet achter z'n rug heeft uitgescholden.
Er was overlaatst een ruzie over sms met een collega en ze heeft toen naar die collega gestuurd: 'ik kan het je nog moeilijker maken hoor!'
dat is zowat het enige bewijs dat we in handen hebben.
Ze geeft de gewerkte uren niet juist door.
Bv.: Als ik een dag gewerkt heb (11u) dan geeft zij door dat ik maar 4u gewerkt heb.
En iedereen heeft een uur middag pauze, maar als ik zie dat het werk niet af geraakt en maar een half uur pauze pak dan wordt dat niet veranderd omdat ik er zelf voor gekozen heb.
Maar zij veranderd het bij haar wel als ze minder pauze neemt.
En er zijn nog veel andere voorvallen, maar ben niet van plan om hier een boek neer te pennen.
Ik heb haarzelf er al over aangesproken, maar dan slaagt ze gewoon dicht en zegt niets meer of reageert er gewoon niet op.
Ik ben dan naar de leiding gevende boven haar gestapt en heb het geval uitgelegd, maar die heeft het wat weg gewuifd en gezegd dat ze er nog wat aan moet werken.
2 weken later krijg ik dan te horen dat ze permanent fm wordt bij ons.
Een grote slag in ieders gezicht natuurlijk.
Ik ben dus al 7 maand op zoek naar ander werk, maar tevergeefs.
Ze zoeken overal mensen die onmiddelijk kunnen beginnen en aangezien ik met mijn opzegtermijn zit gaat dat dus niet.
Ik ben nu gewoon van plan om naar de dokter te gaan en te vragen of hij me thuis zet. Heeft hij al eens gedaan omdat ik niet meer at en sliep vanwege m'n werk.
Daarnaast ben ik van plan om naar een psycholoog te gaan en te vragen voor mijn medisch ontslag.
Al weet ik niet of ik dan een uitkering krijg.
Want ik wil niet zonder uitkering of inkomen vallen, dus zelf ontslag nemen zonder eerst iets ander te hebben is geen optie voor mij.
Ik had ook al opgezocht of ik ontslag kon nemen zonder opzeg termijn, indien ik anders zou gevonden hebben. Maar dat gaat blijkbaar niet.

Wie kan er mij raad geven over wat ik moet doen?
Kan ik ergens naartoe met dit?
Valt dit onder pesten op het werk?
En hoe zit dat met dat medisch ontslag?


Alvast bedankt om mijn heel apostel hier te lezen.
Groetjes,
S

medisch ontslag kan je zelf nemen, maar dan zal de RVA je naar een eigen geneesheer sturen om de medische reden te controleren bij betwisting. Maak dus dat je van de medische problemen die je door de werksituatie hebt, genoeg bewijzen hebt (mss in combinatie met getuigenissen vafn collega's)

medisch ontslag kan je zelf nemen, maar dan zal de RVA je naar een eigen geneesheer sturen om de medische reden te controleren bij betwisting. Maak dus dat je van de medische problemen die je door de werksituatie hebt, genoeg bewijzen hebt (mss in combinatie met getuigenissen vafn collega's)

Oke, dat wist ik dus niet. Ik dacht dat het altijd via een geneesheer moest gaan.
Nu van die lichamelijke klachten kan ik zelf moeilijk bewijzen dat het van het werk komt. Dus best ook de mening van een geneesheer of psycholoog inwinnen.
Die getuigenissen van collega's zal wel geen probleem zijn, aangezien we allemaal in hetzelfde schuitje zitten.

voor alle duidelijkheid: je kan niet zomaar ontslag nemen en tegen je werkgever zeggen dat het is omwille van een beetje hoofdpijn. Het gaat juridisch om een beëindiging van de arbeidsovereenkomst wegens overmacht (= definitieve onmogelijkheid om dat werk nog te doen).

Een alternatief is om je ontslag te geven tijdens periode van ziekte (met opzeg gedurende de volledige periode van ziekte) en ook dan naar de RVA een controleur te vragen. hou er wel altijd rekening mee dat de RVA in de mogelijkheid is om je recht op werkloosheidsuikteirngen te evalueren (= te controleren of je écht wel ziek bent en dat werk niet meer zal kunnen uitvoeren).

Daarom dat het advies én attest van een dokter héél nuttig (op m'n werk zeg ik altijd: noodzakelijk) is om die stap te nemen.

Al eens met de vakbond gaan "babbbelen"?

dat staat morgen op het programma. Eens horen wat die er over te zeggen hebben.

Vooral aandacht besteden aan de uren die ze van je verwacht en diegene die je betaald krijgt.