wij zijn nu ongeveer 4 jaar gehuwd, kort na ons huwelijk planden we een reis alles was goed we gingen de reis boeken mijn vrouw was daar nog erg te spreken over de reis ,thuisgekomen zij ze" we gaan niet op reis" ik ga die reis afzeggen, daar is dus een fikse rusie over onstaan, ik kon niet begrijpen hoe iemand zo kon reageren,maar mijn vrouw hiel woord ze heeft de reis afgezegd,het voorschot waren we natuurlijk kwijt,als reden gaf ze op dat haar dochter rond die periode moest bevallen en dat ze dat niet wou missen,maar dat wist ze toch ook al voor we die reis gingen boeken, nu na enkele maanden merkt ik verandering op aan mijn vrouw tegenover mij, een zoen een knuffel kon er niet meer af ook in bed was het steeds minder en minder
ik dacht dat het iets van voorbijgaande aard was en maakte mij toen niet al te veel zorgen, maar die situatie bleef duren en verslechterde nog, uiteindelijk vroeg ik haar om uitleg, eerst wimpelde ze dat allemaal weg maar dan zij ze dat ze mij nu een heel stuk minder graag zag door die ruzie die er geweest was voor die afgezegde reis dan begon ze te wenen en zij dat ze met een zwaar emotioneel probleem zat voortkomend uit haar vorige huwelijken, haar 2 vorige echtgenoten hadden haar bedrogen dronken beiden en zij kreeg regelmatig slaag, en haar emotioneel probleem was dat ze nu na meer dan 20 jaar nog steeds zichzelf de schuld gaf dat ze haar kinderen dit niet heeft kunnen besparen haar 1ste man heeft haar zelfs gebruikt als boksbal terwijl de kinderen er getuige van waren,dat was dus ook de reden dat ze die reis had afgezegd, ze moest bij haar dochter zijn als die zou bevallen, ik zij haar dat ze mij dat beter eerder had verteld, dan had ik direct de link kunnen leggen toen ze die reis afzegde, en had ik zeker niet zo heftig gereageerd, ik vertelde haar dan ook dat ze daarom niet alle schuld in mijn schoenen mocht schuiven, ze beloofde dat het wel zou beteren, maar na maanden was er nog niets veranderd integendeel eerder verslecht, opnieuw sprak ik haar daar over aan, en nu begonnen de uitvluchten eerst was de seks niet goed, ik weet ik heb een probleem, ik kom nl veel te vroeg klaar , ik beloofde met mijn probleem naar de dokter te stappen ,en wou dat ze meeging, wat ik gevreesd had kwam uit er was medisch niets aan te doen maar ik wou het er niet bij laten ze had me eens verteld dat in een vorige relatie haar partner haar eerst met de hand bevredigde en daarna pas de de liefde bedreef, ik paste dat dan ook toe, maar er veranderde niets in haar houding, dan was er weer een andere uitvlucht , ik was niet proper genoeg op mijzelf ik nam om de 2 dagen een bad en dat was volgens haar niet voldoende vanaf dan nam ik alle dagen een bad, daar na was het omdat ik mijn tanden niet genoeg poetste, vanaf dan poets ik alle dagen 2 maal mijn tanden,en zo kan ik nog voortgaan uiteeindelijk was ik het beu en vroeg haar om te stoppen met al die uitvluchten en eindelijk eens met de ware reden voor de dag komen, dan zij ze dat ze me helemaal niet graag meer zag en dat het ook nooit meer goed zou komen dus dat we er beter een einde zouden aan maken, die ruzie had bij haar een knopje omgedraaid zij ze waardoor ze me niet graag meer zag, ik heb haar toch kunnen overtuigen om onze relatie niet stop te zetten daar ik haar nog veel te graag zag ,en ook omdat ik vond dat je om een stomme ruzie toch niet uit elkaar ging, haar reaktie was niet echt bemoedigend, ze zij ik zal wel moeten ik kan geen kant uit, ik vroeg haar om wat meer haar best te doen want tot nu toe had ze nog niets ondernomen om onze relatie te verbeteren, maar dat was allemaal vergeefse moeite, ondertussen had ze haar kinderen ingelicht over onze problemen, maar ze had alles verdraaid zodat ze liet uitschijnen dat alle problemen door mijn schuld waren gekomen, die kinderen bekeken mij dus als de slechterik,dan is er enkele weken terug iets gebeurd dat helemaal niet meer begrijp, op een zondagavond werd er gebeld op haar GSM ze ging naar de keuken zodat ik hetgesprek niet kon volgen, maar ik kon toch opmaken dat het een gemoedelijk gesprek was, toen ze terug kwam vroeg ik haar wie er gebeld had, ze zij dat het haar eerst ex was ,dus die, "die haar nog als boksbal gebruikt had" ik was enorm verwonderd en vroeg haar wat hij van haar moest hebben, ze zij dat ze hem gezien had in de kliniek toen hun zoon zijn dochterje geboren was daar heeft hij haar gezegd dat hij ook relatieproblemen had , zij heeft hem dan gezegd als wanneer hij in de put zat of als zij hem kon helpen hij haar maar moest bellen, dat snapte ik dus niet haar eigen problemen kan ze niet oplossen en haar ex zijn problemen zou ze willen helpen oplossen en dan nog diegene die haar al dat leed en verdriet bezorgd had waardoor ze na 20 jaar nog steeds schuldgevoelens had van overgehouden, en meer ze had hem op zijn verjaardag nog gelukwensen gestuurd ook, en ik verjaarde enkele weken later maar ik heb geen gelukwensen gekregen, nuu een week geleden zaten we in de zaak van mijn zuster iets te eten,daar is er terug een discussie onstaan,mijn zuster was enorm verwonderd (zij wist niets van onze situatie en dacht dat wij een gelukkig koppel waren) dan is mijn vrouw tegen mijn zuster begonnen en stak opnieuw alle schuld op mij en ging daarvoor geen leugentje uit de weg, dat was mij teveel ik heb haar eens goed dooreen geschud gelukkig is mijn zuster en haar man ertussen gekomen anders waren er waarschijnlijk klappen gevallen, mijn vrouw is dan weggelopen en is naar haar dochter gegaan waar ze nu nog verblijft, wat staat er mij te doen kan iemand mij raad geven? ik ben nl teneinde raad, het probleem is dat ik ondanks alles haar nog heel graag zie en ik eigenlijk niet wil scheiden, alvast bedankt, "tugmasterke"