Ik denk dat ik de overeenkomst met visa staat dat de gegevens die ingevuld werden correct moeten zijn.
volgende info kwam van
http://cwisdb.kuleuven.be/pisa/nl/jurid ... kemail.htm" onclick="window.open(this.href);return false;
Valse naamdracht (art. 231 Strafwetboek)
Inleiding
Valse naamdracht wordt strafbaar gesteld in artikel 231 van het Strafwetboek.
Dit artikel van het Strafwetboek heeft tot doel de onzekerheid m.b.t. de identiteit (individualiteit) van de burgers tegen te gaan. De naam dient immers om ieder mens overal en op elk moment van een ander te kunnen onderscheiden. Het is een maatregel die de openbare orde raakt.
De vraag is natuurlijk of dit zeer oud artikel (19de eeuw) ook van toepassing is op e-mail. Men mag niet uit het oog verliezen dat het strafrecht beperkend moet worden geïnterpreteerd: als een (oude) strafrechtelijke kwalificatie niet meer toepasbaar is op een bepaalde hedendaagse gedraging, dan kan enkel een wetgevend ingrijpen een oplossing bieden.
Voor het bestaan van het misdrijf, moeten vier elementen worden bewezen:
het aannemen van een naam;
die de persoon niet toekomt;
in het openbaar;
opzettelijk.
Het aannemen van een naam
"Aannemen" vereist een actieve persoonlijke daad van de betrokkene. Dit is niet het geval wanneer iemand een naam, die hem door een derde wordt gegeven of toegeschreven, niet weerlegt
Enkel de familienaam wordt beschermd. Het gebruik van een valse voornaam is dus niet strafbaar.
Die de persoon niet toekomt
Elke familienaam die iemand aanneemt en die niet overeenstemt met de familienaam, zoals deze in zijn geboorteakte neergeschreven staat, is een valse naam.
Toegepast op e-mail is er dan sprake van valse naamdracht als men een e-mail adres aanmaakt dat niet overeenkomt met de familienaam in zijn geboorteakte. Hierbij is het om het even of iemand de naam van een welbepaalde persoon aanneemt, dan wel een pure fantasienaam. Het is dus niet vereist dat de valse naam derden zou kunnen schaden of voor hen gevolgen zou kunnen hebben.
In het openbaar
Het begrip ´´in het openbaar´´ heeft hier niet zijn gebruikelijke betekenis: een relatieve openbaarheid volstaat. Het volstaat dat de valse naam zichtbaar of aanwijsbaar aangenomen wordt. In een niet-elektronische context hebben we zo het klassieke voorbeeld van het onder een valse naam inschrijven in een hotelregister, dat eigenlijk geen openbaar geschrift is, maar waarvan niettemin talrijke personen inzage verkrijgen. Openbaarheid is niet voorhanden bij een privégesprek of in een vertrouwelijke brief.
Toegepast op E-mail houdt het in dat, als men valselijk een e-mail adres aanneemt (dat aan iemand anders toekomt), en dat e-mail adres is enigszins openbaar (het bevindt zich b.v. op de Who is who -pagina´s, of in een openbaar E-mail adressenbestand zoals ´´Ad Valvas´´ ), men onder deze bepaling valt.
Opzet
Voor de toepassing van art. 231 Strafwetboek volstaat het zogenoemde "algemeen opzet" (wetens en willens handelen): het is niet vereist dat de dader de bedoeling heeft zijn identiteit te verbergen, maar het volstaat reeds dat hij wil doen of laten geloven dat de valse naam werkelijk zijn naam is (algemeen opzet onderscheidt zich van bijzonder opzet, waar men gaat kijken naar de motieven van een bepaald handelen).
We lichten dit toe met het gebruik van pseudoniemen in literatuur, kunst, film. Dit is niet strafbaar krachtens art. 213 Strafwetboek, tenzij dit zou gebeuren met de bedoeling om te willen doen of laten geloven dat dit de echte familienaam van de betrokkene is of tenzij men dit pseudoniem veralgemeend zou gebruiken voor alle handelingen van het publieke en sociale leven. Valt wel onder art. 213 Strafwetboek, als het pseudoniem (e-mail b.v.) dat men gebruikt een naam is die reeds gebruikt wordt door een derde in dezelfde artistieke sector en die de reële naam van die derde is.
Wanneer ik bijvoorbeeld via mijn email-adres
clinton@hotmail.com" iets on-line bestel, maar uit mijn mail blijkt duidelijk dat ik een andere naam heb (ofwel staat vóór het e-mail adres
clinton@hotmail.com mijn werkelijke naam, ofwel staat mijn werkelijke naam in de body van mijn e-mail), dan ontbreekt het opzet om een valse naam aan te wenden.
Wanneer ik op dezelfde manier iets bestel maar ik laat met opzet uitschijnen dat Clinton mijn werkelijke familienaam is, ben ik strafbaar.
De opzet-vereiste betekent dus dat ik niet strafbaar zal zijn wanneer de verwarring omtrent mijn naam louter te wijten is aan mijn onzorgvuldigheid (er moet immers opzet zijn, en onzorgvuldigheid is geen opzet): indien ik in mijn on-line bestelling dus zou vergeten mijn ware naam te specifiëren (d.w.z. ik ben onvoorzichtig geweest) maar ik heb niet de bedoeling gehad om mij als Clinton voor te doen, val ik niet onder art. 231 Strafwetboek.