Situatie: wij hebben al geruime tijd een poetshulp via een lokaal dienstenchequebedrijfje. Op een jaar tijd zijn er drie verschillende poetshulpen de revue gepasseerd (sector met veel verloop van personeel), over geen van allen waren we eigenlijk super tevreden maar de laatste (kwam hier sinds begin nov. 2016) gaf de doorslag, en we beslisten om naar een andere schoonmaakfirma over te stappen (waar ik vroeger al mee werkte en waarbij ik de ervaring heb dat men het personeel wel beter opvolgt en begeleidt...)
Bon, tot zover geen probleem, opzegtermijn bedroeg 6 weken dus betekende dat we tot en met morgen nog de poetshulp zouden hebben en daarna was overstap voorzien naar de andere firma, alle communicatie verliep zeer gemoedelijk en begripvol.
Die laatste poetshulp die we nu hadden deed regelmatig uitspraken waarbij ik even de wenkbrauwen fronste (dat ze een vast contract had gekregen recent bij de firma maar eigenlijk liefst haar ontslag wilde krijgen, want dat ze te weinig verdiende etc.) Ook verwijzingen naar familieleden die al zoveel jaar zonder probleem "op ziekenkas" stonden, zijzelf was op 10 weken dat ze had moeten komen, 3 maal ziek, enfin, mijn indruk over haar "als persoon" was niet al te best, haar werk kon ook beter, vandaar dat we al in januari beslist hadden om over te stappen naar een ander kantoor.
Sommige "privé"info die ze deelde vond ik eigenlijk als klant niet mijn zaak, en een slechte indruk nalatend, maar goed, als er maar gepoetst werd, lig ik in principe niet wakker van de attitude of levensvisie van de poetshulp in kwestie...
Ze verplaatste zich altijd met de bromfiets, die ze opzij op onze oprit parkeerde. Een paar weken terug vroeg ik haar eens, om die bromfiets aan de voordeur te zetten, en niet aan de zijkant achter de auto's, aangezien wij niet gewend zijn dat daar iets staat, en dat ik niet graag tegen haar bromfiets zou rijden (ik rijd altijd in een bocht achterwaarts die kant op, om dan voorwaarts de oprit te kunnen afrijden...)
Dat deed ze daarna dan ook gewoon, was geen probleem.
Vorige week was ik zelf al iets na 16:00 thuis (haar werkuren lopen tot 16:30). Ze was al van bij aankomst 's ochtends aan het zuchten om de paar minuten, dus de fut was er duidelijk uit.
Ik kreeg rond 16:10 een telefoon (werk), en zag dat zij met haar gsm in een zetel achteraan de woonkamer ging zitten. Mijn gesprek duurde nogal lang, en het was bijna half vijf toen ik afrondde, op dat moment zat ze daar nog steeds in die zetel, en tegen dan was ik redelijk gepikeerd dat ze 15-20 minuten, waarin ze toch best nog wel iets nuttigs had kunnen doen, daar zat te niksen.
Ik spreek haar daar dus op aan, en zeg dat ik toch had verwacht dat ze nog een klusje had gedaan (de trap even afnemen of zo, duurt niet lang maar is altijd nuttig...)
Haar eerste reactie was "ja, ik ben wel ziek he", waarop ik zei dat ze dan naar de dokter moest gaan en thuisblijven, maar dat ze niet kan verwachten dat wij haar betalen, om in een zetel te zitten niksen. Daar werd ze enorm boos om (werd heel gemeen, echt "ah ? ja ? zit het zo, ja ?") en ze verliet stampvoetend de woning.
Ik belde meteen naar de firma om dit toe te lichten, en zei erbij dat ze voor mijn part haar laatste week niet meer moest komen op die manier, dat ik niet gediend ben van zo'n gedrag en om op zo'n manier toegesproken te worden. De bediende aan de telefoon gaf meteen aan, dat ze haar ook al kennen, en dat ze wéten dat ze aast op ontslag, maar (ik citeer) "wij willen daar niet aan meewerken, aan zo'n spelletje, dat madam weer een paar jaar ongemoeid op den dop kan gaan staan"
(eerlijk, ze hebben groot gelijk!)
Soit, niets meer gehoord tot daarnet. Telefoon van het dienstenchequebedrijf. "ja, F. wil morgen niet meer komen" (oef
zoveel te beter ) "en ze zegt dat jij twee weken terug met je auto tegen haar brommer bent gereden, en dat ze schade heeft" (eh ??? 
)(dame van de firma had uiteraard ook haar bedenkingen, en heeft tegen F. gezegd dat ze dat onmiddellijk had moeten melden, en dat het sowieso iets is dat ze met mij moet oplossen, dat zij daar niet kunnen in tussenkomen..)
Nu, ik zou denken dat, àls ze daarmee naar politie of zo gaat, dat die toch ook wel bedenkingen gaan hebben waarom ze daar pas na twee weken mee aankomt. Ten tweede weet ik gewoon 200% zeker dat ik niet tegen dat ding gereden heb (ik heb parkeersensoren bovendien)
Ten derde is er niets te zien aan mijn auto. Haar bromfiets heb ik nooit in detail bekeken maar was al een ouder dingetje, dus geen idee wat daar al dan niet van schade aan is/was.
Ik ben ongelooflijk verontwaardigd om zo'n leugens, waarmee ze allicht "wraak" wil nemen omdat ze boos is dat ik haar aangesproken heb op haar niet-werken.
En ik vraag me nu wel af, of ik me zorgen moet maken ? Iedereen kan op die manier toch zomaar vanalles gaan beweren, dagen of weken later ?
bedankt... !