Zie mijn eerder antwoord... Lijkt misschien wat oneerlijk (en dan inderdaad vooral in uw situatie) maar in de praktijk heeft deze regel ongetwijfeld heel wat levens gered.Beste blijkbaar heb ik mij verkeerd uitgedrukt, het gaat er hier over dat een fiester op mijn wagen gereden is en niet ik op een fietser . Maar ik moet kunnen bewijzen dat ik stil sta. Als een fietser ook al in zijn recht is al automobolisten stil staan waar trekken we dan een grens ? Vandaar mijn uitdrukking koning fietser zoals men spreekt over de automobolisten.
Tja is inderdaad zo... kinderen tot 9 jaar mogen op het trottoir rijden.
Kinderen worden enorm goed beschermd in het verkeer. Het gerecht gaat er in de praktijk eigenlijk vanuit dat een kind nooit schuld kan treffen. Dus je bent inderdaad sowieso de pineut. Tenzij je extreme roekeloosheid kunt bewijzen. Maar dit is in de praktijk onmogelijk.
Tja is inderdaad zo... kinderen tot 9 jaar mogen op het trottoir rijden.
Kinderen worden enorm goed beschermd in het verkeer. Het gerecht gaat er in de praktijk eigenlijk vanuit dat een kind nooit schuld kan treffen. Dus je bent inderdaad sowieso de pineut. Tenzij je extreme roekeloosheid kunt bewijzen. Maar dit is in de praktijk onmogelijk.
Ik ben zo vrij om hieraan aansluitend volgende vraag te stellen die misschien de TS kan verderhelpen:
Hoe zit het dan met de ouders die verantwoordelijk zijn voor de schade aangebracht door hun minderjarige kinderen?
Als het fietsertje op 20 meter afstand is en ik het zie rijden moet ik uiteraard stoppen voor de fietser / voetgangers maar als ze niet dicht bij mij zijn mag ik toch verder rijden tot aan de rijbaan. Dit met de veronderstelling dat de voetgangers / fietser remmen heeft om te kunnen stoppen voor een hindernis dat zich ergens op hun pad kan tegen komen.Iets waar ik niet 100% zeker van ben, maar heeft dat kind dan ook niet automatisch voorrang op het voetpad? Met andere woorden, had TS eerder moeten stoppen om voorrang te verlegen t.o.v. het voetpad in plaats van meteen op het voetpad te stoppen om voorrang te verlenen aan het straatverkeer?
Het kind heeft inderdaad voorrang. Maar, als ik het verhaal van TS lees, had het kind moeten stoppen voor de auto aangezien het een voorzienbare hindernis is. Het enige probleem is dat TS dit moet kunnen bewijzen... Onbegonnen werkIets waar ik niet 100% zeker van ben, maar heeft dat kind dan ook niet automatisch voorrang op het voetpad? Met andere woorden, had TS eerder moeten stoppen om voorrang te verlegen t.o.v. het voetpad in plaats van meteen op het voetpad te stoppen om voorrang te verlenen aan het straatverkeer?
Ik denk niet dat hier iemand op het forum denkt dat u iets verkeerd heeft gedaan. Enkel zit de wetgeving nu eenmaal zo in elkaar. Dit om ervoor te zorgen dat u extra voorzichtig bent met kinderen in de buurt. Als ze beginnen tegen stilstaande voertuigen te rijden heeft deze wet uiteraard een ongewenst effect. Maar de wetgeving kan nu eenmaal niet alle mogelijk denkbare situaties rechtvaardig maken... Waarom zou de verzekering uw verhaal zomaar geloven? U kan zeggen wat u wil... Dus volgen ze de wetgeving. Tenzij u uw beweringen bewijst. Logisch toch?Als het fietsertje op 20 meter afstand is en ik het zie rijden moet ik uiteraard stoppen voor de fietser / voetgangers maar als ze niet dicht bij mij zijn mag ik toch verder rijden tot aan de rijbaan. Dit met de veronderstelling dat de voetgangers / fietser remmen heeft om te kunnen stoppen voor een hindernis dat zich ergens op hun pad kan tegen komen.Iets waar ik niet 100% zeker van ben, maar heeft dat kind dan ook niet automatisch voorrang op het voetpad? Met andere woorden, had TS eerder moeten stoppen om voorrang te verlegen t.o.v. het voetpad in plaats van meteen op het voetpad te stoppen om voorrang te verlenen aan het straatverkeer?
Daarboven komt nog dat een 6jarige niet noodzakelijk de skills heeft om een noodstop te maken die een normale fietser wel heeft. Zoals u al eerder hebt gezegd, kinderen zijn kwetsbaar en worden dus gemakkelijker beschermd door een rechtbank.Ik denk niet dat hier iemand op het forum denkt dat u iets verkeerd heeft gedaan. Enkel zit de wetgeving nu eenmaal zo in elkaar. Dit om ervoor te zorgen dat u extra voorzichtig bent met kinderen in de buurt. Als ze beginnen tegen stilstaande voertuigen te rijden heeft deze wet uiteraard een ongewenst effect. Maar de wetgeving kan nu eenmaal niet alle mogelijk denkbare situaties rechtvaardig maken... Waarom zou de verzekering uw verhaal zomaar geloven? U kan zeggen wat u wil... Dus volgen ze de wetgeving. Tenzij u uw beweringen bewijst. Logisch toch?Als het fietsertje op 20 meter afstand is en ik het zie rijden moet ik uiteraard stoppen voor de fietser / voetgangers maar als ze niet dicht bij mij zijn mag ik toch verder rijden tot aan de rijbaan. Dit met de veronderstelling dat de voetgangers / fietser remmen heeft om te kunnen stoppen voor een hindernis dat zich ergens op hun pad kan tegen komen.Iets waar ik niet 100% zeker van ben, maar heeft dat kind dan ook niet automatisch voorrang op het voetpad? Met andere woorden, had TS eerder moeten stoppen om voorrang te verlegen t.o.v. het voetpad in plaats van meteen op het voetpad te stoppen om voorrang te verlenen aan het straatverkeer?
In het Belgisch recht is het nog altijd zo dat de verkeersregels gelden én dat wie iets wil aanvoeren, dit moet bewijzen. Zowel voor fietsers als voor automobilisten.Beste blijkbaar heb ik mij verkeerd uitgedrukt, het gaat er hier over dat een fiester op mijn wagen gereden is en niet ik op een fietser . Maar ik moet kunnen bewijzen dat ik stil sta. Als een fietser ook al in zijn recht is al automobolisten stil staan waar trekken we dan een grens ? Vandaar mijn uitdrukking koning fietser zoals men spreekt over de automobolisten.