Men moet kunnen bewijzen dat de auto al lang genoeg stilstond om voor de fietser een voorzienbare hindernis te vormen.
De fietser moet er zich in principe niet aan verwachten dat de autobestuurder hem geen voorrang zal verlenen. Pas vanaf het ogenblik dat dit voor de fietser duidelijk moest zijn heeft hij de verplichting daarmee rekening te houden. Het is zeer moeilijk zoiets te bewijzen.
En zelfs als men dit kan bewijzen, neemt dit nog niet de fout van de autobestuurder weg. Die heeft hoe dan ook geen voorrang verleend en is dus minstens mee aansprakelijk voor het ongeval.