JuridischForum.be

Vroeg me af hoe dit wettelijk zit in België. Zonder de discussie te willen voeren hoe het voelt, wat het zou moeten zijn, ......

Stel - een persoon werkt aan de luchthaven, bij de lijn, de nmbs, een transportbedrijf, ..... en een vrouwelijke collega beklaagt zich over het feit dat een bepaald persoon (moslim) haar, in tegenstelling tot haar mannelijke collega's, nooit de hand schudt. Kan en mag dit?

Laat er ons vanuit gaan dat het contract werknemer/werkgever hierin niks voorziet, dat de collega (moslim) niet met klanten in aanraking komt en dit dus geen belemmering vormt voor het goed uitvoeren van z'n job én dat de gedragscode enkel over hoffelijkheid en algemene beleefdheid spreekt.

Wat zeggen de wetten ????

Als ik zei dat ik het niet wil hebben over "hoe het voelt", "wat het zou moeten zijn", ...... bedoel ik dat ik al merkte dat dit een thema is waar heel uitgesproken meningen over bestaan ( vaak los van elke wet- en regelgeving)
Ik kan respect opbrengen voor beide kanten. Zo kan je stellen dat veel moslims die weigeren een hand te geven aan een vrouw dit vermoedelijk eerder doen uit respect dan vanwege de zogenaamde minderwaardige rol van de vrouw (- wat anders met moslima's die een man geen hand willen geven? ). Maar- en daarom nam ik ook vervoersmaatschappijen als voorbeeld - wat als een werkgever dergelijke "signalen" negeert en het zou toch mis gaan ?
Daarom de vraag wat zijn de wettelijke mogelijkheden / verplichtingen ( signalen van radicalisering? ) vandaag in België. Opinies mogen natuurlijk altijd, plat racisme liever niet (ook al noem je het realisme)
Alvast bedankt voor jullie reacties.

De handdruk is wettelijk verplicht, deze moet minstens 3 seconden duren. Oogcontact is volgens Cassatie echter optioneel.

Al eens lezen: Elke vorm van discriminatie
http://www.ejustice.just.fgov.be/cgi_lo ... e_name=wet

Ik ben van mening dat men zich aan de beleefdheidsregels van de contreien waar men zich bevindt moet houden.

In Japan is het de bedoeling om te buigen, in moslimlanden hoef je als vrouw geen hand te verwachten, maar in het Westen lijkt het me doodnormaal dat zelfs moslims hier de normale beleefdheidsnormen volgen. Tenslotte is het weigeren van de hand hier een vierkante belediging.

Wat zouden de reacties zijn als uw collega openlijk zou weigeren om een moslim een hand te geven? Racisme of discirminatie? of krijgen we dan dezelfde sarcastische reactie als die van LeenW hierboven?

Het gaat hier niet om een mening. Die zijn respectabel maar kan je kwijt op politieke fora. Vooralsnog is er geen enkele wet die wie dan ook verplicht een hand te geven.? En gezien er geen dergelijke wet is kan je het evenmin opleggen. Niet aan zwarte, witten of gele mensen, niet aan katholieken, protestanten of moslims.
Handen schudden is een gebruik. In Wallonië en Frankrijk kussen de mannen elkaar. Andere culturen begroeten elkaar anders. Niemand kan je echter verplichten om een lokaal gebruik over te nemen. Ook al bevordert dat de integratie.

Zoals Basejumper zegt: een gebruikelijke manier van begroeten kan je nooit verplichten. Even een anekdote in dat verband: Hier in Wallonië kust iedereen elkaar uitgebreid op de werkvloer. En dat élke morgen. Ik heb van meet af aan duidelijk gemaakt dat ik na de vakantie iedereen wel ns wil embrasseren en uitgebreid wil bijpraten en socializen. Maar élke morgen dat 3kussengedoe, neen. Daar ben ik behoorlijk veel tijd mee kwijt en dan denk ik nog niet aan het besmettingsgevaar in tijden van griep en verkoudheden. Ik begroet s'morgens iedereen in het algemeen op de werkvloer met een luid en helder opgewekte 'goedemorgen". En sommigen vinden dat asociaal van mij. Maar dat zijn dan eigenaardig genoeg ook de minst breeddenkenden van de hoop.

Aangezien het niet voor iedereen duidelijk bleek te zijn, mijn sarcastische reactie was om aan te tonen dat er hierover juridisch gezien weinig te zeggen valt. Enkel de link van Franciscus kan nog ergens relevant zijn. Voor de "meningen" over het maatschappelijk debat zijn er genoeg andere fora beschikbaar.

En toch! In zwitserland is een moslimjongere veroordeelt voor het weigeren van de handdruk van een vrouw.

En toch! In zwitserland is een moslimjongere veroordeelt voor het weigeren van de handdruk van een vrouw.

Nu verdraait u de feiten. Het ging om een leerling die weigerde een hand te geven aan vrouwelijke leerkrachten, hoewel dit verplicht was volgens het schoolreglement. Hiervoor werd een sanctie opgelegd, volgens datzelfde schoolreglement. De enige "veroordeling" is dat het Zwitsers equivalent van het Grondwettelijk Hof besliste dat het schoolreglement zo'n clausule mocht bevatten omdat de handdruk "deel uitmaakte van de Zwitserse cultuur".

Dat mag er zijn geen wetten daartegen.

Anderzijds kunnen evaluatiecriteria voor werknemers opgebouwd worden waar attitudes zoals respect en in team kunnen functioneren kan worden opgenomen.
Hiermee kan je een negative quotatie geven, want ik vermoed dat die persoon ook wel over andere zaken moeilijk doet? Een normaal mens doet dit niet.
En ik dacht dat iemand geen hand willen geven omwille dat de persoon van een bepaald geslacht is aanzien kan worden voor discriminatie.

Alleen moslims? Een gelovige joodse man zal een niet-joodse vrouw nooit de hand schudden.

Alleen moslims? Een gelovige joodse man zal een niet-joodse vrouw nooit de hand schudden.

Daar zijn heel veel gradaties en variaties in.

Mijn uitgestoken (vrouwelijke) hand is ooit geweigerd geweest door een joods-orthodoxe vrouw, zelfde geslacht dus. 'Dat mogen wij niet' luidde het.
Terwijl het handenschudden mij nooit geweigerd is geweest door gelovige maar niet orthodoxe joodse mannen.
Het waren allemaal zakelijke contacten, leveranciers of kandidaat-leveranciers.

Ach, het laatste woord zal hierover nog lang niet gezegd zijn. In mijn ervaring zijn diepgelovige mensen mét een brede opleiding en een grote interesse voor kunst, kultuur en de samenleving altijd flexibel en tolerant in hun contacten met anders/of niet-gelovigen van welke etnische culturele religeuze of andersplanetige afkomst dan ook. Dààr ligt de succesformule van een brede samenleving.

Het lijkt hier te gaan over een conflict tussen twee grondrechten:
1) gelijkheid van mannen en vrouwen (art. 10, tweede lid Gw.)
2) vrijheid van eredienst, uitoefening en meningsuiting (art. 19 Gw.)

Je kan de grondrechten enkel ten opzichte van de staat afdwingen. Er bestaat geen hiërarchie tussen de grondrechten.
Strikt genomen zou je de BE overheid kunnen aanklagen als ze geen wetgeving zou voorzien hebben die de gelijkheid van mannen en vrouwen op vlak van het schudden van handen verzekert.
Of de persoon zelf (laten) vervolgen voor discriminatie (op basis van de bestaande discriminatiewetgeving). Wat dan evt. door het GwH zou moeten afgewogen worden ten opzichte van art. 19 Gw via een prejudiciële vraag.

Hierover is mij geen rechtspraak (GwH, EHRM) gekend.