JuridischForum.be

Benieuwd wat hij verder gaat doen... (ik heb een vermoeden dat hij gewoon braafjes naar de huisarts zal gaan om daar de resultaten op te vragen, en dat er weinig in huis zal komen van zijn claim dat hij naar het vredegerecht zal stappen)

Ik ben zeker den brave niet !

Er is vrijdag morgen een aangetekende brief verzonden naar het labo en één naar de directeur van de kliniek !

Dus even afwachten heb hun 8 dagen gegeven.

Het zal wachten zijn tot maandag voor het weerwoord van Tom

Ik kijk vooral uit naar de uistpraak van de rechtbank. The Oscars meent dat wetgeving inzake correcte informatieplicht naar de patiënt toe (want dit is de wetgeving waarop het labo zich beroept. Ze argumenteren niet zomaar vertrekkende van een eigen mening, maar weldegelijk vertrekkende van een wettekst, die ze ook geciteerd hebben), minder zwaar weegt dan de wetgeving betreffende het zelfbeschikkingsrecht van de patiënt. Ik denk echter dat het in zo'n geval aan een rechter is om te bepalen welke wet primeert.

H:

Tommeke, tommeke, Tommeke, toch.

De wet patiëntenrechten voorziet niet dat inzage en/of afschrift van het medisch dossier vergezeld moet gaan met informatie (zie artikel 9 van voornoemde wet).

De informatieplicht (zie de artikelen 7 t.e.m 8/2) staat dus compleet los van het inzagerecht. M.a.w. de informatie kan bij de uitoefening van het inzagerecht en/of afschrift van het dossier niet opgedrongen worden aan de patiënt, zie: H. NYS, T. Gez./Rev. dr. Santé 2009-10, 15 nr. 70.

Denlowie zijn kansen op succes acht ik dus zeer groot bij een gerechtelijke procedure.

http://www.dekamer.be/FLWB/pdf/50/1642/50K1642001.pdf

Wanneer als regel aan eenieder een rechtstreeks inzagerecht wordt toegekend, behalve wanneer de confrontatie met bepaalde gegevens schade zou kunnen berokkenen aan de patiënt in welk geval deze slechts op een onrechtstreekse wijze inzage kan krijgen van deze gegevens, dan bekomt men precies wat men wil voorkomen: door een onrechtstreekse inzage voor te stellen, verontrust men de patiënt reeds. Een ander compromis bestaat erin als regel te stellen dat eenieder een onrechtstreeks inzagerecht heeft behalve wanneer de betrokkene uitdrukkelijk om rechtstreekse inzage verzoekt. Ofwel moet dit verzoek zonder meer steeds worden ingewilligd en dan rijst de vraag of het niet veel minder gecompliceerd is om iedereen een rechtstreeks inzagerecht toe te kennen. Ofwel dient op dat verzoek niet te worden ingegaan omdat de informatie schade zou kunnen berokkenen aan de patiënt, maar dan bereikt men door niet in te gaan op het verzoek weer wat men wilde voorkomen. Kortom, het zoeken naar een compromis tussen rechtstreeks en onrechtstreeks inzagerecht is als het verzoenen van water en vuur. Derhalve dringt een principiële keuze zich op en de opstellers hebben gekozen voor een rechtsreeks inzagerecht. Wel kan de patiënt die dat wenst zich laten bijstaan door of zijn inzagerecht uitoefenen via een door hem aangewezen vertrouwenspersoon die al dan niet beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg is. (art. 9, § 2, vierde lid). De gekozen beroepsbeoefenaar zal trouwens inzagerecht hebben in het dossier met inbegrip van persoonlijke notities. (zie verder). Een tweede bemerking betreft de ratio of bestaansreden van het inzagerecht. Die is niet in de eerste plaats de behoefte van de patiënt aan informatie, zoals vaak verkeerdelijk wordt gedacht. Aan de informatiebehoefte van de patiënt in verband met zijn gezondheidstoestand of over de tussenkomst die de beroepsbeoefenaar hem voorstelt, wordt tegemoet gekomen via de in artikel 7 en 8 geregelde rechten. Het initiatief om deze informatie te geven dient spontaan uit te gaan van de beroepsbeoefenaar. Dit sluit vanzelfsprekend niet uit dat op de vraag van de patiënt om informatie moet worden geantwoord.Het inzagerecht mag dan ook niet worden beschouwd als een een surrogaat voor een falende informatieverstrekking op basis van de artikelen 7 en 8. Als de patiënt zich op zijn inzagerecht dient te beroepen om achteraf informatie te krijgen die hij reeds vroeger had moeten vernemen, dan toont dat aan dat er met de aanvankelijke informatieverstrekking wat mis is gelopen. Wat is dan wel de bestaansreden van het inzagerecht? In landen waar het inzagerecht via jurisprudentie tot ontwikkeling is gekomen zoals Nederland en Duitsland, dient het inzagerecht in de eerste plaats tot versterking van de positie van de patiënt ingeval van een (dreigend) conflict met de beroepsbeoefenaar. Beide partijen komen op die wijze meer op voet van gelijkheid te staan. Mogelijk kan op die manier een dreigend conflict nog worden voorkomen of kan escalatie van een bestaand conflict worden vermeden. Naast deze reden van bestaan, heeft het inzagerecht nog een andere functie, namelijk de bescherming van het privéleven van de patiënt. In dit opzicht valt het inzagerecht samen met wat in artikel 10 van de wet van 8 december 1992 tot bescherming van de persoonlijke levenssfeer ten opzichte van de verwerking van persoonsgegevens het recht om kennis te krijgen van persoonsgegevens wordt genoemd. Het recht om kennis te krijgen van persoonsgegevens en het in artikel 12 van deze wet geregelde recht om de verbetering te vragen van onjuiste persoonsgegevens stelt de betrokkene in staat om controle uit te oefenen ten aanzien van gegevens die over hem in een verwerking zijn opgenomen en aldus zijn privéleven te beschermen. Het recht om kennis te krijgen zoals dat in de wet van 8 december 1992 wordt geregeld, is vanzelfsprekend niet beperkt tot gegevens met betrekking tot de gezondheid maar is daarop wel van toepassing, zoals blijkt uit artikel 10, § 2, dat een specifieke wijze van kennisneming regelt met betrekking tot deze gegevens. Teneinde het inzagerecht dat in dit ontwerp wordt geregeld en het recht om kennis te krijgen van gezondheidsgegevens zoals geregeld in de wet van 8 december 1992 op elkaar af te stemmen, past artikel 19 van deze wet het eerste lid van artikel 10, § 2, van de wet van 8 december 1992, aan. Omwille van de hierboven vermelde redenen wordt gekozen voor een rechtsreekse kennisneming of inzage. Dat het inzagerecht een andere functie heeft dan het informatierecht blijkt ook nog hieruit dat het initiatief tot inzage steeds moet uitgaan van de patiënt en op grond van het bepaalde in artikel 10, § 3, van de wet van 8 december 1992 dat niet wordt gewijzigd, niet om de haverklap kan worden uitgeoefend maar slechts na verloop van een redelijke termijn na een vroegere uitoefening van dat inzagerecht. Wel dient aan het verzoek van de patiënt tot inzage in het hem betreffend patiëntendossier zo spoedig mogelijk gevolg te worden gegeven. Aanvankelijk werd zoals in de wet van 1992 is voorzien, bepaald dat het inzagerecht binnen een maximumtermijn van 45 dagen moet worden verleend. Naar aanleiding van het advies van de Raad van State die er de aandacht op vestigde dat deze termijn in verband met de toegang tot medische gegevens in bepaalde gevallen als zeer lang beschouwd zou kunnen worden, werd een kortere maximumtermijn met name een termijn van 15 dagen, voorzien (art. 9, § 2, tweede lid)

Oscarke, oscarke, oscarke, toch...

u hebt het over het MEDISCH DOSSIER. De resultaten die het labo opstelt, maken alsnog geen deel uit van het medisch dossier zolang een arts deze niet TOEVOEGT aan het medisch dossier. Het labo waarover sprake kan de topic starter onmogelijk toegang geven tot zijn medisch dossier, want zij hebben er zelf geen toegang toe!

Sta me toe uw ellenlang epistel hierboven niet te lezen, want ik vermoed dat je het daar ook enkel over het medisch dossier hebt, niet over de resultaten van het labo zolang deze niet toegevoegd zijn aan het dossier.

Dus nogmaals: benieuwd naar de uitspraak van de rechtbank.

Oscarke, oscarke, oscarke, toch...

u hebt het over het MEDISCH DOSSIER. De resultaten die het labo opstelt, maken alsnog geen deel uit van het medisch dossier zolang een arts deze niet TOEVOEGT aan het medisch dossier. Het labo waarover sprake kan de topic starter onmogelijk toegang geven tot zijn medisch dossier, want zij hebben er zelf geen toegang toe!

Sta me toe uw ellenlang epistel hierboven niet te lezen, want ik vermoed dat je het daar ook enkel over het medisch dossier hebt, niet over de resultaten van het labo zolang deze niet toegevoegd zijn aan het dossier.

Dus nogmaals: benieuwd naar de uitspraak van de rechtbank.

Zucht!

De klinische bioloog is een zorgverstrekker in de zin van de wet patiëntenrechten en dient aldus individueel een patiëntendossier aan te leggen en op verzoek van de patiënt ervan een afschrift te bezorgen.

Sta me toe uw ellenlang epistel hierboven niet te lezen, want ik vermoed dat je het daar ook enkel over het medisch dossier hebt, niet over de resultaten van het labo zolang deze niet toegevoegd zijn aan het dossier.

)

Je zou dit dus best wel doen, dan krijg je meer doorzicht in de WPR.

Zucht!

Neen, een labo legt niet voor iedere opdracht die ze krijgt een medisch patiëntendossier aan. Dus het epistel dat je schrijft is irrelevant. De huisdokter van de topic starter zal hem geen inzage in zijn patiëntendossier weigeren. In dat patiëntendossier zullen ook de gegevens van het labo zitten. Denk je dat zo'n labo echt de wetgeving zo flagrant met de voeten zal treden? Ik twijfel er héél sterk aan.

So let's agree to disagree (big time).

Laat ons dus de uitspraak van de rechtbank afwachten, zou ik zeggen...

Zucht!

Neen, een labo legt niet voor iedere opdracht die ze krijgt een medisch patiëntendossier aan. So let's agree to disagree (big time).

Laat ons dus de uitspraak van de rechtbank afwachten, zou ik zeggen...

Wederom zucht.
Elke beroepsbeoefenaar – aldus ook het laboratorium – is verplicht een dossier op te stellen van iedere patiënt, zie Antwerpen 17 maart 2010, T. Gez./Rev. Dr. Santé 2010-11.

Laat het zuchten maar achterwege...

Een labo heeft geen "patiënt". Zij krijgen een bloedstaal binnen (of een ander staal) en doen de gevraagde analyses. Verder niets. Uiteraard slaan zij bepaalde gegevens op voor administratieve doeleiden, maar ze openen geen medisch patiëntendossier. Ik werk in de sector, geloof me maar...

Je hebt het blijkbaar moeilijk om het gewoon met iemand oneens te zijn, niet?

Interessant topic, waaruit volgens mij blijkt dat de lobbygroep van de medische wereld goed zijn best gedaan heeft om zichzelf te beschermen door de wetgeving in hun voordeel te laten opmaken.

Verder krijg ik ook de indruk dat de medische wereld de patient beschouwd als een domoor die niet zelf kan nadenken en daarom tegen zichzelf moet beschermd worden, wat dan tegelijk een mooie, en makkelijke bron van inkomsten is.
--> Het wordt tijd dat die medische heilige huisjes eens door elkaar geschud worden in het voordeel van de steeds mondiger wordende patient.

Ik vind het verbazend dat dat het labo zich in zulke bochten wringt om de onderzoeksresultaten van een bepaald persoon NIET aan die persoon te moeten meedelen.
--> volgens mij is dat inkomensbescherming voor de arts omdat het lab de commerciële band met zijn klant, de arts wil beschermen, en op die
manier de patient dwingt om nog eens een extra, uiteraard betalend, bezoek aan de arts te brengen.

Ergens in de discussie lees ik

De aanvraag voor de analyse komt van de dokter, niet van de patiënt. Je kan dan ook stellen dat het labo enkel een overeenkomst heeft met de dokter, en bijgevolg aan niemand anders enige info moet geven

Volgens dit principe zou Den Lowie dan kunnen stellen dat hij geen relatie heeft met het labo, en daarom ook niet de faktuur zal betalen.
Het lab kan niet bewijzen dat DenLowie deze testen besteld heeft, en mag hem dus geen faktuur sturen, maar ik veronderstel dat de medische lobby zich op dit punt ook wel zal ingedekt hebben ?

Wat ik me ook afvraag: is er via de nieuwe GDPR wetgeving geen verdere mogelijkheid om het lab toch te verplichten om de labresultaten te leveren (als hypothetisch gezien de aanvraag voor labtests zou gebeurd zijn als GDPR als in voege zou zijn) ?

Laat het zuchten maar achterwege...

Een labo heeft geen "patiënt". Zij krijgen een bloedstaal binnen (of een ander staal) en doen de gevraagde analyses. Verder niets. Uiteraard slaan zij bepaalde gegevens op voor administratieve doeleiden, maar ze openen geen medisch patiëntendossier. Ik werk in de sector, geloof me maar...

Je hebt het blijkbaar moeilijk om het gewoon met iemand oneens te zijn, niet?

Laboresultaten zijn gezondheidsgegevens dat een (patiënten)dossier vormt en onder de WVP valt, zie bijv. christelijke mutualiteiten en socialistische mutualiteiten, je rechten als als patiën, berchem, epo. 2008, 50

De aanvraag voor de analyse komt van de dokter, niet van de patiënt. Je kan dan ook stellen dat het labo enkel een overeenkomst heeft met de dokter, en bijgevolg aan niemand anders enige info moet geven

Volgens dit principe zou Den Lowie dan kunnen stellen dat hij geen relatie heeft met het labo, en daarom ook niet de faktuur zal betalen.
Het lab kan niet bewijzen dat DenLowie deze testen besteld heeft, en mag hem dus geen faktuur sturen, maar ik veronderstel dat de medische

Dit is het nu net dat ik aandrong om een voorschrift, ik ben Niet in het lab waar de huisarts zijn bloed stalen doet geweest, maar op een andere plaats, en er zijn dan test bij die ik 100% moet betalen zoals de PSA test dit word mij persoonlijk gefactureerd !!!!

Als jij die testen niet persoonlijk aangevraagd hebt, kan je deze factuur inderdaad betwisten! Maar dit is een héél andere discussie. In dat geval zou het labo aan de huisarts kunnen factureren, die dan op zijn beurt deze kosten aan jou doorrekend, want ik denk wal dat je de huisarts toestemming gegeven hebt om stalen te laten onderzoeken?

Ondertussen lees ik hier ook al complottheorieën over de medische sector... Het moet niet veel gekker worden.

denlowie, laat ons weten of je antwoord krijgt op uw brieven, en welke stappen je eventueel verder nog gaat ondernemen. Da's het enige interessante dat nog uit dit draadje kan komen, vrees ik.

Yep facteur zopas met aangetekende zending, envelop met de uitslag en brief dat het de uitslag is en ondertekend door ??? een bediende denk ik !!

Ik had verleden week ook een brief gestuurd naar de directeur van deze kliniek !

En eigenlijk had ik ze nu niet meer nodig, want heb ze woensdag van de huisarts gekregen, en zij zei dat ik de volgende keer beter naar haar labo gaat daar is er geen probleem !

Ik wil niet dat mijn arts zelf bloed trekt daar mijn arm altijd als zij het doet 2 weken blauw ziet en in een labo niet !

Ze wilden dus van uw gezaag afzijn . Daarmee weten we nog niet veel natuurlijK. Nogal logisch dat de huisarts u die uitslagen geeft. Hopelijk heb je er ook de nodige duiding bij gekregen.

Anyway, case closed. Beetje absurde discussie: je raakt sowieso altijd aan die resultaten via uw huisarts. Onwaarschijnlijk dat sommige mensen blijkbaar meer belang hechten aan het "hebben" van "mijn waarden", dan aan correct opgevolgd worden en de nodige info krijgen... Geeft nog maar eens aan hoe goed we het in dit Belgenlandje wel hebben. Er zijn genoeg ontwikkelde landen waar zo'n labotest nagenoeg onbetaalbaar is voor de gewone werkmens... Die liggen zelfs niet wakker waar ze de resultaten moeten gaan halen,